حال خوش با «زنده رود»

اصفهان بود و زاینده رود پر آب و مادی های زیبا و کوچه باغهای رویایی و هوای پاک و روح نواز و مردم بذله گو و مهمان نوازش .
نصف جهان در اردی بهشت واقعا تکه ای از بهشت بود و شبها در ساحل زاینده رود که به دنبال رودخانه معروف بود خانواده های بسیاری بساط شام را به راه می انداختند و از نسیم دل چسبی که از زاینده رود بر می خاست بهار را با همه وجود حس می کردند