درباره اصلاحیه رهبری به آماری که اشتباه خواندند

گروه سیاسی- مسعود فروغی سردبیر روزنامه فرهیختگان نوشت: سخنرانی روز اول رمضان رهبر انقلاب یک نکته تاریخی مهم داشت، آیت‌الله خامنه‌ای خطاب به مردم آماری که در سخنرانی نوروزی ابتدای سال مطرح کرده‌ بودند را اصلاح کردند و از کسانی که این اشتباه را تذکر داده بودند هم تشکر کردند، درباره این مسئله چند نکته قابل بررسی است:

به گزارش بولتن نیوز، اول. با توجه به جایگاه سیاسی رهبری اصلاح اشتباه و صراحت بیان در ذکر آن کار ساده‌ای نیست، قبل از این در مورد سیاست تحدید جمعیت که ابتدای دهه ۷۰ با قوت کم‌نظیری در ایران اجرا شد و یا برخی تحولات مربوط به مذاکرات برجام نیز رهبر انقلاب اصلاح تصمیمات سابق را با اشاره به اینکه تصمیم قبلی اشتباه بوده است، اعلام کرده بودند.

دوم. در همین مورد آمار اقتصادی شاید اگر ایشان اشاره‌ای به غلط بودن اطلاعات قبلی نمی‌کردند اکثریت مردم متوجه این اشتباه نمی‌شدند اما اعلام صادقانه اشتباه و اصلاح آن در حالی که هزینه سیاسی معلومی مفروض است، نشان‌دهنده اهمیت احترام به مردم با تکیه بر صداقت و حقیقت است.

سوم. پذیرش نقد منتقدین و اصلاح رویه یا اظهارات قبلی از سوی نفر اول کشور آن هم به صورت عملی ارزشی بالاتر از موارد قبلی دارد. متاسفانه در طول سال‌های متمادی موارد متعددی از مسئولان انتخابی یا انتصابی را دیده‌ایم که خودشان را مبرا از اشتباه می‌دانند و تحمل کمترین انتقادی را هم ندارند. از اصولگرا تا اصلاح‌طلب، از جوان تا با تجربه، از مدعی انقلابی‌گری تا سینه‌چاکان غرب، وقتی به تصمیمی یا رویه‌ای یا اظهار نظری از آنها انتقادی وارد می‌شود اول خودشان موضعی جنگی می‌گیرند، بعد اطرافیان آنها منتقد را سنگ باران می‌کنند و دست آخر از انواع ابزارهای قضایی و ... برای حذف طرف مقابل استفاده می‌کنند.

چهارم. انتقاد به دیکته نوشته شده نظام سیاسی البته کار سختی نیست، اگر حجم انبوه آتش‌بار دشمنان جمهوری اسلامی در خارج و داخل را فاکتور بگیریم، مجموعه‌ای از سلیقه‌ها و نگرش‌ها احتمالا انتقادهای زیادی به تصمیمات و رویه‌ها دارند. همه این انتقادها درست است؟ قطعا خیر! اما مجموعه سازوکارها در نظام سیاسی وظیفه دارد انتقادها را بشنود و اصلاحات مبتنی بر نقدهای وارد را در دستور کار قرار دهد.

پنجم. نکته آخر اینکه در ایران از منظر طرح نگاه های متضاد با سیاست های رسمی و اصولی جمهوری اسلامی وضعیت فوق العاده عجیبی به نفع منتقدین وجود دارد. برخلاف فضاسازی ها در چاپ کتاب سیاسی سالانه کتاب های زیادی با محتوای انتقادی تند به مبانی و ارزش های نظام سیاسی منتشر می شود. در فضای عمومی و رسانه ای هم آنقدر محتوای رادیکال داخلی داریم که رسانه ای مثل بی بی سی فارسی ارزش سابق را ندارد اما افکار عمومی کاملا برعکس تصور می کند، مشکل کجاست؟

انتهای پیام/