چرا پاس گل های آقای مذاکره کننده به طرف های خارجی تمامی ندارند؟!

گروه سیاسی: در روابط بین الملل، کلماتی که از سوی طرف های مختلف یک مذاکره، ماجرا و درگیری مورد استفاده قرار می گیرند، از اهمیت بالایی برخوردار هستند. در واقع هر کلمه و جمله ای می تواند به مثابه یک علامت به طرف یا طرف های مقابل باشد در جهت اتخاذ تصمیمی متناسب با آن موضع. با در نظر گرفتن این قاعده قطعی و مهم، سخنان محمدجواد ظریف در مصاحبه اخیرش را چگونه می توان تحلیل و بررسی کرد که از آن نتیجه ای مثبت به دست آید؟! سخنانی که از سوی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران استفاده شده و مستقیما منافع ملی کشور را نشانه رفته است.

 

به گزارش بولتن نیوز، ظریف در مصاحبه اخیر خود صراحتا گفته است که هنگام حضور در مذاکرات، من نماینده حاکمیت هستم و باید از چیزهایی دفاع کنم که خودم هم به آنها باور ندارم و منتقد هستم. اینکه وی نظری مخالف با یک تصمیم جمعی داشته باشد، امری کاملا طبیعی به حساب می آید و در تمام اموری که جمعی قرار است تصمیم گیری بکنند، امکان وقوع دارد. اما آن چه که موجب تعجب می شود، بیان آشکار چنین موضعی در یک مصاحبه رسمی است. نگاهی به خبرگزاری های مختلف دنیا علی الخصوص شبکه های فارسی زبان ضدانقلاب نشان می دهد که تا چه اندازه این سخنان توسط ایشان مورد سوءاستفاده قرار گرفته است.

با نظر به این اتفاق می توان دو فرض پیرامون این عمل جناب ظریف در نظر گرفت. اول اینکه ایشان بر خلاف ادعای حسن روحانی که وی را ژنرال و متخصص معرفی می کرد، تها در حد همان مذاکره کننده و عضو تیم بودن صلاحیت دارد و نمی تواند در جایگاهی بالاتر از آن چه که مستحقش است، قرار بگیرد. اساسا هر وزیر امور خارجه ای باید بداند که میزان تاثیرگذاری کلماتی که به کار می برد، تا چه اندازه ای است و یک کلمه اشتباه می تواند از طرف طرف های مقابل و دشمنان مورد بهره برداری قرار بگیرد.

فرض دوم که امیدواریم هرگز واقعیت نداشته باشد و در حد همان فرض محال باقی بماند، عامدانه گفتن چنین مساله ای است. یعنی ظریف با طرح این موضوع به قصد تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی و دادن پاس گل به دشمنان داخلی و خارجی نظام، شرایطی را فراهم کند که در نهایت این پیغام به خارج از کشور مخابره شود که درون جمهوری اسلامی هیچگونه انسجامی وجود ندارد و با کمی بازی و وعده و وعید می توان یک قرارداد خوب با ایران منعقد کرد. ما هرگز دوست نداریم که این فرض را بپذیریم اما ظریف هم بد نیست در این مدت باقیمانده از مسئولیتش، یک بازنگری اساسی در علم و دانش خود در علوم سیاسی و روابط بین الملل داشته باشد تا تعداد پاس گل هایش اندکی کاهش پیدا بکند.