بازار ارمنستان، فرصتی که در حال از دست رفتن است

گروه اقتصادی-مصطفی مطهری*:  ایران در روابط اقتصادی و تجاری خود با ارمنستان هنوز نتوانسته آنگونه که شایسته است، عمل کند. در واقع فرصت بازار ارمنستان برای ایران می تواند شرایط ویژه ای را برای کشور جهت استفاده از ظرفیت های تجاری ارمنستان در دوران تحریم و فشار حداکثری فراهم کند. از این رو بهره برداری از فرصت موجود به اندازه خلق فرصت مهم و حیاتی است.

به گزارش بولتن نیوز، فرصتی که موجب شده است تا موضوع تجارت ایران با ارمنستان و افزایش ظرفیت های تجاری طرفین مورد توجه قرار بگیرد، به واسطه ایجاد شرایطی است که در ماه های اخیر از طریق نبرد قره باغ شکل گرفت. در واقع جنگ میان ایروان و باکو در قره باغ بسترهای فرصت موجود را فراهم آورد. بطوریکه با تصمیم به اعمال ممنوعیت بر کالاهای ترکیه در واکنش به حمایت های آنکارا از باکو در قالب درگیری های قره باغ، میدان برای کنش اقتصادی – تجاری ایران بیش از پیش فراهم شد. بنابراین باید اینگونه گفت که تبعات تجاری – اقتصادی نبرد قره باغ در عرصه مبادلات با ایروان به نفع ایران بوده است.
حال سوال اینجاست که تراز تجاری ایران و ارمنستان با توجه شرایط موجود تغییری کرده است یا مانند مورد مشابه قطر، گرفتار شعار زدگی های ورود به باز ارمنستان شده ایم و در اندک زمانی عرصه را به دیگر رقبا واگذار می کنیم؟
اینکه ایران چند درصد از اقتصاد ارمنستان را در دست دارد، شاید کمی به فهم ما از شرایط و ظرفیت های تجاری ارمنستان برای ایران کمک کند. با توجه به آمار منتشر شده در ارتباط با تراز تجاری ایران با همسایگان خود، سهم تهران از بازار ارمنستان تنها 6 درصد می باشد. این بدان معنا است که تهران عملاً نتوانسته از شرایط موجود بهره برداری تجاری و اقتصادی کند. چرا که این رقم از سهم تجاری برای ایران مشابه آن رقمی است که ترکیه بعد از تحریم کالاهای خود از سوی ارمنستان از بازار این کشور دارد. در واقع برابری سهم ایران و ترکیه علیرغم شرایط تحریمی برای ترکیه نشان دهنده بی رمقی دستگاه دیپلماسی اقتصادی ایران برای کسب منافع تجاری – اقتصادی کشور در ارتباط با همسایگان است.
واقعیت امر، آنچه انتظار می رفت این بود که تهران از ظرفیت تجاری بوجود آمده به نحو احسن استفاده کند. کم شدن روز افزون روابط تجاری – اقتصادی ایروان با آنکارا و تشدید اختلافات سیاسی میان آنها، این فرصت را به تهران داده است تا به یکی از بازیگران اصلی بازار ایروان تبدیل شود؛ و این زمانی محقق می شود که ما از حوزه شعار و تحلیل خارج شویم و پا را به عرصه عمل و اقدام بگذاریم که تاکنون علیرغم گذشت بیش از یک ماه از توافق قره باغ، آغاز درگیری های سیاسی ایروان و آنکارا و تصمیم دولت ایروان بر اعمال ممنوعیت ورود کالاهای ترکیه ای اقدام در خوری صورت نگرفته است و این گویای آن می باشد که ایران از فرصت بدست آمده برای به دست گرفتن بازار ارمنستان استفاده نکرده است. بطوریکه با از دست دادن زمان، فرصت را نیز بوجود آمده را نیز به تدریج از دست خواهیم داد.