منفعت ملی زیر پای منفعت گروهی و حزبی!

گروه اجتماعی: شنبه هفته آینده موعد دیدار پایانی رقابت های لیگ قهرمانان آسیا است و تیم فوتبال پرسپولیس به عنوان نماینده ایران با شکست رقبای خود در منطقه غرب آسیا، به عنوان قهرمان این منطقه در دیدار فینال به مصاف نماینده کره جنوبی و قهرمان شرق آسیا خواهد رفت. قاعدتا حضور یک تیم ایرانی در فینال رقابتی بین المللی و با همه مشکلات و کمبودهایی که همگی از آن ها آگاه هستیم، یک اتفاق بزرگ و غرورآفرین برای همه مردم ایران است و دیگر بحث رنگ و طرفداری ارزشی ندارد و مهم موفقیت یک باشگاه ایران به عنوان نماینده کشورمان خواهد بود.

 

به گزارش بولتن نیوز، اما متاسفانه عده ای از طرفداران برخی تیم های رقیب نماینده موفق فوتبال ایران مانند استقلال طی روزهای اخیر اقدام به حضور در صفحه اجتماعی باشگاه اولسان هیوندای کرده جنوبی، حریف پرسپولیس در دیدار پایانی کرده اند و در حال تشویق این باشگاه هستند. این قضیه تا اندازه ای جدی است که باشگاه کره ای مسابقه ای به زبان فارسی برای ایرانی های حاضر در صفحه خود ترتیب داده است. در واقع این افراد منافع گروهی و شخصی خود را بر منفعتی بزرگ تر و یک موفقیت ملی ترجیح داده اند و برای رسیدن به هدف خود، دست دوستی به رقیب داده و از او طلب کمک کرده اند.

 

این اتفاق تلخ را اگردر سایر حوزه ها نیز بررسی کنیم، به نتایج عجیبی خواهیم رسید. برای مثال اگر در خاطرتان باشد چند سال پیش عده ای از فعالین سیاسی ایرانی داخل و خارج کشور برای تحت فشار گذاشتن نظام، نامه ای به باراک اوباما، رییس جمهور سابق ایالات متحده آمریکا نوشتند و از وی تقاضا کردند که تحریم هایی را بر علیه جمهوری اسلامی و ملت ایران وضع کند. این گروه به علت منفعت باندی، حزبی و جریانی خود نه تنها نظام حاکم بر کشور، بلکه مردم ایران را نیز زیر پای خود گذاشتند تا بتوانند از این طریق بهره ای به دست بیاورند و از آن برای مقابله با جمهوری اسلامی استفاده کنند.

 

حال چه فرقی است میان این افراد با طرفداران رقبای ایرانی پرسپولیس که هر دو برای رسیدن به منفعت گروهی خود، منافع ملی را فدا می کنند تا بر فرض از شکست رقیب خوشحال شوند، دلشان خنک شود و حتی بتوانند بهره ای هم از شرایط پیش آمده ببرند؟! تخطئه دیگران و تنها به دنبال منفعت گروه من، شخص من، حزب من، جریان من و تیم من بودن و دست یاری دراز کردن در برابر دشمن برای رسیدن به این هدف ناپسند، به لحاظ اخلاقی مذموم است.

 

 

تفاوتی ندارد که این صفت زشت در امور سیاسی بروز پیدا کند یا در امر ورزش و سایر حوزه ها. در واقع این خودخواهی و تنها اهمیت داشتن آن چه که من را خوشحال می کند و ترجیح آن در همه عرصه ها علی الخصوص در مسائل کلان که به امنیت و منافع ملی کشور و مردم آسیب می زند، به هیچ وجه قابل دفاع نیست و هرگز نمی توان این خصیصه را پذیرفت و آن را تایید کرد.