فتاح و جنجالی که ادامه دار شد

گروه سیاسی: نزدیک به یک ماه از اظهارات پرویز فتاح رییس بنیاد مستضعفان در برنامه نگاه یک سیمای جمهوری اسلامی می گذرد، اما ترکش های این سخنان هنوز دامان فتاح را رها نکرده است.

به گزارش بولتن نیوز، هرچند فتاح در این برنامه تلویزیونی، خواه عمداً، و خواه سهواً با نام بردن از افراد مختلف در طیف‌های سیاسی گوناگون، چنان غوغایی به پا کرد که به تیتر یک بسیاری از رسانه‌ها تبدیل ش؛د اما در ادامه با توجه به هجمه هایی که در راستای واکنش ها و جوابیه ها از سوی افراد و نهادهایی که فتاح از آنها نام برده بود، وی دست به اقدام عذر خواهی و طلب بخشش و حلالیت کرد. ولی آنچه پیدا است تأثیر مثبت و منفی سخنان فتاح می باشد که نه تنها در فضای سیاسی کشور هنور ماندگاری خود را داشته است بلکه در میان قشرهای مختلف اجتماعی نیز همچنان مورد بحث و گفتگو است.

استفاده از عناوینی چون گفتمان سازی انتخاباتی، تبلیغات برای کسب آرا، منش پوپولیستی به تبعیت از احمدی نژاد، ریختن آب در آسیاب دشمن، اظهارات غیر دقیق و خلاف واقع، سیاست ورزی با فاکتور مبارزه با رانت و فساد و ... همگی واکنشی به سخنان فتاح به شمار می آیند که در طول روزها و هفته های گذشته رسانه ای شده اند.

در واقع فارغ از نگاه منفعت گرایانه و یا تخریب گرایانه فتاح در ذیل بیان این اظهارات باید توجه داشت که نحوه بیان و ارائه داده ها در این باره در یک برنامه تلویزیونی از سوی رییس بنیاد مستضعفان بخوبی و به شکل درست انجام نگرفت. این نقیصه در ارائه مطالب و گزارش های حاشیه دار در اظهارات فتاح، در ارتباط با سخنان فتاح و پوشش رسانه ای آن نیز اتفاق افتاد. در واقع در اکثر رسانه ها ضمن ارجاع مطالب به سخنان فتاح، تحلیل ها و ارزیابی ها را با داوری ها سیاسی انجام دادند نه داوری های غیر سیاسی. بطوریکه این نحوه برخورد مختص به تمامی جریانات سیاسی بود و تنها مختص به جریانات اصولگرا یا اصلاح طلب نبود. به عبارت جامع تر اینکه اگر نحوه بیان و ورود رئیس بنیاد مستضعفان به ماجرای مذکور درست نبود و با نواقصی همرا بود، تحلیل رسانه ای این رویداد در رسانه ها هم عاری از ایراد نبود؛ در واقع رسانه های موافق وعمدتاً مخالف سخنان فتاح به گونه ای به این موضوع ورود کردند که نه تنها فضا عمومی – اجتماعی را بیش از پیش متهلب ساختند بلکه با شعله ور کردن واکنش ها و جوابیه ها، فضای سیاسی را به سمت یک مسیر یکطرفه سوق دادند.

شایان به ذکر است که اگر سخنان فتاح را عاملی در جهت شکل گیری فضای موجود در این باره قلمداد کنیم که مورد سوء استفاده جریانات معاند نیز قرار گرفت، واکنش فتاح به جوابیه ها را نیز با مَطلعی در این باره قلمداد کنیم. در واقع فتاح ضمن ابزار عذرخواهی و بخشش، با بیان اینکه وی تنها درصدد ارائه گزارش سالانه از عملکرد بنیاد مستضعفان بوده است و با توجه به اینکه نتوانسته به درستی حق مطلب را ادا کند و در این میان به افرادی نسبت هایی داده شده است، باب عذر خواهی را گشود و در مقام یک مسئول در این باره پیش قدم شد. این در حالی است که رسانه ها این اقدام فتاح را یک گام به عقب تلقی می کنند که از نظر آنها یا محصول پیشیمانی فتاح است که احساس می کند در این باره عجولانه تصمیم گرفته است و جنجال آفرین شده است و یا اینکه به حسب اجبار به وادی طلب بخشش و عذرخواهی گام نهاده است. از آنجایی که نوک پیکان حمله فتاح به غلامعلی حداد عادل و حواشی مدارس فرهنگ بود، فتاح از حداد عادل به عنوان فرد اول در لیست افرادی که از آنها طلب بخشش کرده است، طلب عفو و بخشش و حلالیت کرد.

با این حال باید خاطر نشان کرد که واکنش های رسانه ای و سیاسی به سخنان فتاح ورای هرگونه پیشداوری و یا موافقت و خوشحالی معاندین نظام اسلامی که این اظهارات را پای نظام و عملکرد چهار دهه ای آن می نویسند، باید تأکید کرد که اظهارات رئیس بنیاد مستضعفان نوعی تقابل به شمار آمد که به مذاق عده زیادی از سیاسیون خوش نیامد؛ بطوریکه آن را انتحار و خودزنی به نظام تفسیر کردند. در واقع ظهور و بروز سیاسی سخنان فتاح، مجموعه ای از واکنش ها، جوابیه ها و ... بود. تنگنای ایجاد شده رسانه ای به سخنان فتاح آنقدر برای عده ای از آنها سخت و سنگین بود که تلاش کردند سوابق اجرایی فتاح در این سال ها را نیز زیر سوال ببرند. در مجموع باید اینگونه گفت که آنچه بر فتاح در این قریب به یکماه اخیر گذشت عمدتاً تحلیل های رسانه ای با تأکید بر گرایشات سیاسی از سخنان وی بود؛ بطوریکه اگر محدودیت و یا نقیصه و یا عریضه ای بر اظهارات فتاح نگاشته شده و یا می شده و یا فشار و فشارهای بر وی وارد شده است از همین ناحیه بوده است.