جولان ربا خواران – قسمت سوم

به گزارش بولتن‌نیوز، دکتر مرتضی مومیوند از وکلای حاذق و از مدیران خوشفکر کشور عزیزمان یادداشتی با عنوان «جولان ربا خواران» به رشته تحریر در آوردند که متن کامل این یادداشت در ادامه از نظر می‌گذرد:

قال الصادق (ع): إِنَّهُ لَو كانَ الرِّبا حَلالاً لَتَرَكَ النّاسُ التِّجاراتِ وَ ما يَحْتاجونَ إِلَيْهِ فَحَرَّمَ اللّه ُ الرِّبا لِيَفِرَّ النّاسُ مِنَ الْحَرامِ إلَى الْحَلالِ وَ اِلَى التِّجاراتِ وَ إِلَى الْبَيْعِ وَ الشِّراءِ فَيَبْقى ذلِكَ بَيْنَهُمْ فِى الْقَرْضِ. (من لایحضره الفقه ج 3 ص 567 ح 4937)
به راستى، اگر ربا حلال بود، مردم تجارت و تلاش براى معاش را رها مى كردند. به همين دليل خداوند ربا را حرام كرد تا مردم از حرام به حلال و تجارت و خريد و فروش رو بياورند و به يكديگر قرض بدهند.
استدلال و برهانی ساده با مقدماتی که شاید هر روز به گوشمان خوانده می شود و نتیجه¬یی که شاه¬کلید نجات بشریت و فلاح و رستگاری در دنیا و آخرت را به همراه خواهد داشت.
شاید این سوال اذهان را به خود مشغول نماید که به راستی چرا تنها گناهی که به عنوان محاربه¬ی با خدا و رسول خدا (ص) در قرآن از آن یاد شده است رباخواری ست؟برای پاسخ دادن به این سوال شرح چند نکته اهمیت دارد:
نخست آنکه :
اراده خداوند متعال و هدف از خلقت بر مدار تعالی روح بشر قرار گرفته و تمامی اسباب را از نعمات و نشانه ها گرفته تا معجزات پی¬در¬پی و روزانه در زندگی و حیات بشر با رحمت و مغفرتی که از رگ گردن نزدیک¬تر است مهیا نموده است، یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر (علیهم السلام) به سوی انسان¬ها گسیل نمود و یکصد و چهار کتاب آسمانی را به عنوان نقشه¬ی راه برای بشر قرار داد و تمام کائنات را مسحور و رام بشر نمود تا انسان به خود بیاید و بواسطه ی آن عبودیت و بندگی خدا حاصل شود .
و بعد آنکه تحقق عبودیت نیز مستلزم وجود اسبابی است همچون لقمه حلال، یا همان کسب روزی حلال که به عنوان بالاترین عبادت از آن یاد شده است و جهادی که رسول خدا (ص) فرمودند از شمشیر زدن در میدان جنگ سخت¬تر است و کشته شده¬ی در راه آن شهید به حساب می¬آید.
کسب روزی حلال مهمترین رکن عبادت و بندگی خدا و مقدمه اساسی برای تعالی روح بشر و رسیدن به مقام شرافت است.
این همان شاه کلیدی ست که فلاح و رستگاری در دنیا و آخرت را برای انسان رقم می¬زند، هدف از خلقت و تلاش یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر معصوم (ع) و آن همه انذار و بشارت برای رستگاری بشر است و رستگاری بشر در گرو کسب روزی حلال.
اکنون به فرمایش امام صادق(ع) باز میگردیم که فرمودند: براستی چنانچه ربا حلال بود مردم تجارت و تلاش برای معاش را رها می¬کردند...
ربا حرام شد تا مردم برای امرار معاش و حفظ آبرو تلاش کنند و از راه کار و تجارت کسب روزی نمایند و بواسطه آن موجبات نزول برکات الهی بر نهاد خانواده و جامعه فراهم آید و دلی که از مال حلال ارتزاق نموده را آماده پذیرش مکارم اخلاقی و معارف الهی نمایند. در غیر اینصورت همان فرمایش امام حسین (ع) در روز عاشورا خطاب به لشکر عمر سعد محقق می شود که فرمودند : کلام من در شما اثر نمی کند چون شکم هایتان از مال حرام پرشده است.
براساس ،حدیث امام صادق(ع) این خواست خداوند است که مردم برای امرار معاش تلاش کنند و فرهنگ قرض الحسنه و تجارت گسترش یابد، چرا که این راه منتج به کسب روزی حلال و ایجاد زمینه¬ی انسان سازی و تعالی و علو روح بشری خواهد شد، لکن این رباخواران هستند که در مقابل اراده خداوند با به بن¬بست کشاندن باب کسب و کار و تجارت و از بین بردن زمینه کار و اشتغال، مردم را به سمت ربا دادن و ربا خواری و تن¬پروری سوق می دهند، لقمه حلال را حرام می کنند و از سویی فقر و تنگدستی را بر امت اسلامی قالب و از سوی دیگر فرهنگ کسب ثروت حرام و مال-اندوزی بدون زحمت را اشاعه می نمایند. مشقت تمامی پیامبران الهی (ع) را بی اثر نموده و روح انسان را به سوی ظلمت و تباهی رهنمود می نمایند، این است که خداوند متعال در قرآن کریم رباخواری را دشمنی با خدا و رسول خدا (ع) قلمداد نموده است.
ادامه دارد....

خبرنگار: علیرضا برومند