سلطنت طلب های ریشو!

سلام
خوب است قبل از انتشار مطلبی با کارشناسان یک مشورت حداقلی بشود تا دچار برداشت اشتباه از دین نشویم.
در باره این متن به موارد زیر توجه بفرمایید:
1ـ ملاک سنجش حق دستورات خداوند است که در قرآن آمده یا توسط اهل بیت بیان شده است. اینها اصل است و ما هر موضوعی را با این اصول میسنجیم و ملاک عمل صحیح اینها است. حتی اگر آن فرد بزرگی مثل مالک اشتر باشد.
قرآن به صراحت میفرماید:
وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى‏ اللَّهُ‏ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ
احزاب/36
هيچ مرد و زن با ايمانى حق ندارد هنگامى كه خدا و پيامبرش امرى را لازم بدانند، اختيارى (در برابر فرمان خدا) داشته باشد.
این نقل بیان شده از رفتار مالک اشتر دقیقاً بر خلاف این ایه از قرآن است و چنین عملی از مالک بعید بوده است. به همین دلیل مجبوریم یکی از دو تأویل زیر را بپذیریم:
الف) اصل نقل صحیح نیست. چه آنکه اصل این نقل فاقد سلسله سند معتبر بوده و فقط به کتاب واقعه صفین بر میگردد و در معدودی از منابع شیعه هم که آمده است همگی از همان کتاب نقل کرده اند. نویسنده و کتابش مورد اعتماد نیست.
به عنوان مثال در منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة (خوئى) ج‏17 ص 241 آمده است:
«نصر عمر بن سعد، عن نمير بن و علة، عن عامر الشعبي قال:...»
ب) مالک اشتر در آن زمان که ابتدای خلافت امام علی علیه السلام بوده است از بصیرت کافی برخوردار نبود و بعدها توبه کرده و روشش را عوض کرده است.
که با توجه به آنچه از مالک در اسناد معتبر داریم گزینه الف صحیحتر به نظر میرسد.
2ـ آیا میتوان به امام معصوم اعتراض کرد؟ اگر کسی فهم درستی از امامت داشته باشد که امام معصوم حجت خداست و از گناه و اشتباه معصوم است هیچگاه به خود جرأت نمیدهد که به افعال یا سخنان امام اعتراض کند. البته منش اهل بیت در برخورد با این موارد بحث جداگانه ای دارد که اگر لازم باشد عرض خواهد شد.
3ـ با این اصول عرض شده این حرکت مالک اشتر (اگر نقل هم درست باشد) کاری اشتباه و بر خلاف اصول قرآن و ولایت پذیری است. استدلالی هم که بر پایه چنین مطلبی نوشته شده باشد هم مخدوش خواهد بود.
4ـ ولی فقیه معصوم نیست و ممکن است در تصمیمات خویش اشتباه کند. حتی کسانی هم که اطلاعات تخصصی کمی هم دارند ممکن است متوجه اشتباهی شوند که ولی فقیه متوجه آن نشده است (گر چه امکانش بسیار بسیار اندک است) از این رو تذکر یا نقد به سخنان ولی فقیه اشکالی ندارد.
اما ولی فقیه اولی الامر جامعه و نائب عام امام معصوم است و نباید جایگاه اوامر و نصایح و توصیه های او که در اکثر موارد صددردصد صحیح است مخدوش گردد. اگر هر بار که ولی امر دستوری یا بیانی دارد هر کسی به خودش اجازه دهد این فرمان و بیان را نقد کند جایگاه اطاعت ولی در جامعه متزلزل شده و آنگونه که باید از او اطاعت نمی گردد در این صورت اتحاد شکل گرفته پیرامون ولی امر از بین رفته و جامعه آسیب پذیر خواهد بود.
به همین دلیل نقد مشفقانه (که از باب «نصیحت و خیرخواهی برای ائمه مسلمین» نه تنها بی اشکال است بلکه و ضروری است ، ) باید غیر علنی و صرفاً برای ولی امر بیان گردد و نباید این نقدها به سطح جامعه کشیده شود که در آن صورت مغرضین از آن سوء استفاده نموده و جایگاه ولایت فقیه (نه شخص) را تضعیف می نمایند.
5ـ در باره بند آخر مطلب هم باید ولایت مداران واقعی با درک درست نوع اعمال حاکمیت ولی در جامعه روشنگری نمایند که هر سخن رهبری دارای زمان و مکان خاص خود بوده و فرمایشات ایشان را باید یکجا دید.
به عنوان مثال در همین بحث اخیر آیت الله لاریجانی با توجه به مجموعه فرمایشات امام جامعه میتوان فهمید که انتقادات به ایشان در جهت صحیحی نبود و تندروی شده و از ایره حق بیرون رفت و ایشان تذکر لازم را دادند اما این مسئله به معنای عدم نقد دوران مدیریت این فرد نیست. چه بسا فردی انسان پاکدستی باشد اما در مدیریت اشتباهاتی را مرتکب شود چون معصوم از خطا فقط 14 روح پاک بودند. منتها وقتی قرار است از او انتقاد کنیم باید در همان موضوع و به همان اندازه انتقاد شود.
متاسفانه این متن دارای توهین و افترا و بی ادبی است .

واقعیتش این نوشته یک جور خاصی است انگار دارد نسبت به افراد عقده گشایی می کند رحیم پور و سخن از او گفتن و مالک اشتر همه اش بهانه است اصلا این نوشته عمق ندارد بوی تعفن یک عصبانیت یک عقده درونی درون او استشمامم و دیده می شود
ببخشید اما با خواندن این متن اصلا احساس آگاهی بخشی پیدا نکردم فقط یک خودنمایی و یک متن را دیدم که نویسنده اش می گوید منم هستم مرا هم ببینید

در این نوشته، نویسنده یا دست اندرکاران، با رنگ بوی ولایی و داسوزانه، تیشه به ریشه امامت زده اند!
اگر در باره امام و امام شناسی آگاهی کافی ندارید ، بروید مطالعه کنید .و اگر می دانید پس این تذهبون؟!!