تا کی باید شاهد بی عدالتی ها در حق کارگران در استان مازندران باشیم

به گزارش خبرنگار بولتن نیوز در استان مازندران، سالها پیش وقتی در تهران به دوستانی که از اهالی مازندران بودند بر می خوردیم و می پرسیدیم چطور شما بهشت را رها کردید و به تهران در این دود و دم و گرانی و ... آمده اید می گفتند در مازندران کار نیست و اگر هم باشد درآمد چندانی ندارد و کارگران هم حمایت نمی شوند و نمی شود با این درآمدهای اندک زندگی را گذراند مگر اینکه یا زمین کشاورزی داشته باشی و یا باغی و...
برای ما واقعا عجیب بود مگر می شود نگین سبز ایران با سواحلی به این زیبایی با نیروهایی پرتلاش اعم از کشاورز و ماهیگیر و باغدار و صنعت گر و... بیکاری وجود داشته باشد و یا درآمدی نداشته باشند یا مگر این استان تافته جدا بافته از ایران است که کارگرانش حمایت نمی شوند

تا اینکه چند سال پیش در زمان دولت احمدی نژاد در مازندران مرد میانسالی به ما معرفی شد که بعد از بیست سال کار کردن در یک کارگاه برنج فروشی بیکار شده بود و بعد از اینکه از کارفرما به وزارت کار شکایت کرده بود در یک جلسه مثلا دادرسی به او گفته بودند هیچ حقی به شما تعلق نمی گیرد این موضوع را که شنیدیم گفتیم سوژه خوبی برای پیگیری است و بعنوان یک رسانه از اداره کار در بابلسر پیگیر شدیم با راهنمایی مسئولین مجددا این کارگر شکایت نامه ای را تنظیم و بعد از یکماه جلسه ای را در اداره کار بابلسر برگزار شد و خبرنگار ما هم همراه کارگر در جلسه شرکت کرد در این جلسه نماینده بیمه و نماینده کارفرما و نماینده کارگر و نماینده اداره کار و شخص کارفرما هم بودند جالب اینجا بود که نماینده کارگر از کارفرما دفاع می کرد و نماینده بیمه به کارگر می گفت حقی به شما تعلق نمی گیرد خبرنگار ما از نماینده کارگران سوال پرسیده بود شما نماینده کارگران هستید ایشان گفتند بله مجددا از ایشان می پرسد پس چطور از کارفرما دفاع می کنید به جای دفاع از کارگر !!! و نماینده کارگران بشدت برافروخته شد و گفت شما اصلا کی هستید که در جلسه شرکت کرده اید؟ و بعد از اینکه فهمیده بود که ایشان خبرنگار است ضمن تهدید ایشان را از جلسه بیرون کرده بودند
فردای آن روز گزارشی را تهیه کرده و در سایت کار کردیم گزارش جامع و مستندی هم بود از هفته بعدش از استانداری و وزارت کار تماس گرفتند و گفتند مشکل کارگر را حل می کنند و کارگر را خواستند و گفتند 13 سال بیمه را به شما می دهیم و کلی وعده و وعید و ما هم به امید اینکه مشکل این کارگر حل شده است پیگیر نشدیم اما چند وقت پیش که از یکی از دوستان که این کارگر را به ما معرفی کرده بود دیدیم سوال کردیم آیا مشکل آن کارگر بالاخره حل شد یا نه ایشان گفتند همه وعده ها دروغ بود و هیچ کاری انجام نشد.
این یک نمونه بود و مطلب را خیلی خلاصه نوشتیم اما متاسفانه گزارشات بسیار زیادی از بی عدالتی در استان مازندران به دست ما می رسد از تبانی بعضی از مامورین بیمه و... با کارفرمایان برای بیمه نکردن کارگران که در سرکشی ها قبلش  اطلاع می دهند و کارفرما کارگران را جلوی چشم نمی آورد و یا از عقد قراردادهای خلاف قانون کار با کارگران که اجبارا کارگران مجبورند به خاطر داشتن شغل و درآمدی پایین تر از حتی قانون کار ، قرارداد ظالمانه کارفرما را امضا کنند و نماینده کارگران و اداره کل وزارت کار  هم پیگیر نمی شوند و کارگران از حق اولاد و حق همسر و دیگر حقوق از جمله مرخصی ماهیانه بعضا محرومند و از ترس بیکار شدن در این اوضاع و شرایط اقتصادی اعتراضی هم نمی کنند و تنها بعضی از کارفرمایان بعد از چند ماه کارگران را بیمه می کنند.و نمونه دیگرش امروز 22 بهمن است یک روز که در تقویم ملی ما از ایام الله و تعطیل رسمی است اما همین امروز خیلی از کارگران در کارگاهها مجبورند زیر باران به سرکار بروند و هیچ حق خاصی هم به آنها تعلق نمی گیرد .
این وضعیت جامعه کارگری ما در استان مازندران در بخش غیر دولتی است که متاسفانه باعث می شود خیلی از این نیروها به سمت شهرهای بزرگ از جمله تهران مهاجرت کنند.

یکی دیگر از مسائل بازار کار در مازندران وجود شرکتهای کاریابی است که با تبلیغات و به کمک رسانه ها تلاش می کنند برای مشترکان خود کار پیدا کنند و البته بعد از معرفی و مشغول شدن نیرویی که معرفی کرده اند تقریبا نزدیک به یکماه حقوق و یا کمی کمتر را از مشترک خود دریافت می کنند و در حال حاضر تبلیغات وسیعی در شبکه های مجازی انجام می دهند تاکید هم می کنند طبق قانون کار اما همین شرکتها فقط هدفشان گرفتن حق اشتراک و همان مبلغی است که کارگر بعد از مشغول شدن موظف است به آنها پرداخت کند و بعد از گرفتن مبلغ دیگر کاری ندارند که این شرکت و یا کارگاهی که معرفی کرده اند بر اساس قانون کار به کارگری که معرفی کرده اند حق و حقوق او را می دهند یا خیر و متاسفانه اینجا خود کارگر دیده نمی شود و این مسئله را هم نهادهای نظارتی باید در نظر داشته باشند 

بازهم لازم بذکر است ما خیلی خیلی خلاصه و تنها اشاره ای به بی عدالتی ها در این استان سرسبز کردیم و مسلما اگر در این استان قانون به خوبی و در جهت خدمت به مردم اجرا شود و ادارات نه برای اذیت و آزار مردم بلکه به جهت خدمتگذاری برنامه های خود را دنبال کنند مسلما شاهد رشد و شکوفایی استان مازندران خواهیم بود 
این درد مردم است که به زبان ما جاری شده است که تا کی باید شاهد بی عدالتی و عدم نظارت دقیق و برخورد نکردن با متخلفین باشیم و قوانین دست و پاگیر و مدیریتهای ضعیف باعث شود جوانانمان برای درآمد کمی بیشتر از منطقه خود مهاجرت کنند.