فرضیه های غلطی که نشان از عدم شناخت جامعه ایران دارند

گروه اجتماعی: یک جریانی در میان برخی روشنفکران و جامعه شناسان ایرانی وجود دارد که سعی دارد تمام مشکلات رفتاری و اجتماعی موجود در جامعه ایران را به اسلام و نظام اسلامی ربط بدهد. حال این ارتباط دادن می تواند به صورت مستقیم صورت بگیرد و یا در لفافه.

 

به گزارش بولتن نیوز، یکی از همین جماعت یاسر عرب است. وی در مصاحبه ای که با مجله نسیم بیداری داشته است، تحت عنوان «همسرکشی، حذف دیگری به قیمت حذف خود است» به بررسی علل این اتفاق در ایران پرداخته. جالب است که وی در بررسی خود علت این کار را دیگری هایی می داند که جامعه ناشی از اقتدارگرایی و مردانه سازی همه چیز به وجود آورد است. وی همین دیگری سازی ها را باعث به قول خود وضع وحشتناک! فعلی ایران می داند.

همانگونه که گفته شد امثال عرب در شرح وضعیت و ابتدایی ترین مرحله دچار مشکل عدم درک جامعه ایران هستند. وی که شرایط جامعه را وحشتناک می داند و آن را پر از دیگری معرفی می کند، باید بگوید که این دیگری هایی که می گوید چند درصد عقلانی است و بر مبنای حقایق و چند درصد اشتباه است. اگر ما به عنوان از بین بردن دیگری آنگونه که او گفته است مثلا زبان واحدی در کشور نداشته باشیم، دیگر نمی توانیم با یکدیگر ارتباط برقرار نماییم. این درست است که در هر منطقه ای می بایست زمان محلی آن قومیت به صورتی رسمی تدریس شود، اما یکی از عوامل وحدت فلات ایران که زبان فارسی است نیز نباید کنار گذاشته شود. زیرا در این صورت اساسا نه دیگری که بیگانه سازی انجام می شود .

وی در ادامه دیگری سازی جنسیتی را نیز تحت همین فرضیه مطرح می کند. عرب برای ثابت کردن این مساله مثال هایی هم می زند. او به جداکردن دختران و پسران در مدرسه اشاره می کند. این جداسازی همان مصداق دیگری سازی است و دختران و پسران چون در فضایی متفاوت قرار دارند، تبدیل می شوند به دیگری هم. همین امر باعث بروز اختلافات در آینده زندگی آن ها می شود. زیرا زن و مرد جامعه ما به علت همان دیگری سازی قادر به درک و شناخت درست از طرف مقابل نیست و در زندگی مشترک طرف مقابل را دشمن خود می بیند.

وی راه حل را در گفتگو می داند و ارائه فضا برای بیان نظرات قشر فقیر و ضعیف جامعه تا آزادانه صحبت کنند. حال آزادانه صحبت کردن افراد جامعه چه ارتباطی به همسرکشی دارد، مساله ای است که عرب باید پاسخ بدهد. یعنی اگر افراد بتوانند در هر زمینه حرف های خود را بزنند دیگر آن اتفاقات تلخ رخ نخواهد داد یا اینکه کسی در خانه مردم مقابل آزادانه سخن گفتن آن ها با یکدیگر را گرفته است که او نسخه آزاد کردن را تجویز می کند؟! وی همچنین در مقابل خیانت زناشویی نیز مجددا راهکار گفتگو را پیشنهاد می دهد و بهترین کار را کنترل کردن خشم و آغاز یک گفتگو برای بررسی چرایی خیانت عنوان کرده است.

همانگونه که در ابتدا گفته شد، این مدل از تفکرات دو لبه دارند. یک لبه همه مشکلات را می اندازد بر گردن دین و مصداقش در سخنان عرب نیز آنجایی است که جداسازی مدارس دخترانه و پسرانه بر مبنای شرع را غلط می داند. لبه دیگر جامعه و حکومت است که باعث ایجاد دیگری می شود. حکومتی که با حمایت از یک زبان واحد، باعث شده است قومیت ها تبدیل بشوند به دیگری. جامعه ای هم که به این تفاوت ها ارزش قائل شود، همان دیدگاه حکومتی را پی گرفته است. در صورتی که هر دوی آن مفروضات غلط هستند. اگر حکومت مرکزی بر مبنای حفظ اتحاد بر روی یک زبان تمرکز کرده، در کنارش آموزش زبان های مربوط به اقوام را نیز تدارک دیده است.

از سوی دیگر وی مشخص نمی کند که ارتباط میان دیگری سازی با اقتدارگرایی و مردانه سازی و مردگرایی در جامعه چیست؟! آیا قانون چنین امتیازی برای مردان قائل شده و حمایت از زنان کمتر است؟! بررسی در قوانین نشان می دهد که دقیقا خلاف این امر وجود دارد و قوانین بیشتر به نفع زنان هستند تا مردان. در فرض هم که اصلا چنین مساله ای حقیقت داشته باشد و فرض عرب صحیح باشد، مردانه سازی جامعه ایران چه ربطی با همسرکشی دارد؟! یعنی با همین معیار می توان برای تمام همسرکشی ها حکم صادر کرد؟! در واقع بحث دیگری سازی و اقتدارگرایی و مردانه سازی که توسط عرب مطرح گشته است، تقریبا یا در جامعه ایران موضوعیت ندارد و یا اگر در گوشه ای آن موضوعات وجود داشته باشد، هیچ ارتباطی با اینکه حکومت و یا شرع باعث چنین مساله ای گشته اند، ندارد.