آنچه به بن بست رسیده است، تفکر سیاسی شماست

به گزارش بولتن نیوز، سید محسن عبدالهی:مراد فرهادپور و صالح نجفی که اساتید موسسه پرسش هستند در تحلیلی که از شرایط کشور در همه زمینه ارائه داده اند، نظام را گرفتار بن بست معرفی می کنند و به دنبال القای این تفکر به تمام شئون کشور هستند که ایران در وضعیتی بحرانی قرار دارد.

این دو برای اینکه چنین مساله ای را ثابت کنند شرایط اقتصادی کشور را بحران زده نشان می دهند در حالی که در بسیاری از جهات اینگونه نیست. هیچ کس در وجود مشکلات اقتصادی و بی کفایتی برخی مسئولان در اصلاح امور شک ندارد اما قطعا نمی توان نام وضعیت فعلی را بحرانی گذاشت. بحرانی نامیدن وضعیت فعلی کشور تنها یک سیاه نمایی محض است. از جهت دیگر ایشان جمهوری اسلامی را دچار بن بست سیاسی می دانند و نشانه آن را هم شعار تعدادی از معترضین دی ماه 96 تحت عنوان «اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تموم ماجرا» می دانند.

به نظر می رسد برای پاسخ دادن به این دو نفر بیش از این لازم نباشد که از عقاید و آرای آن ها سخن گفت زیرا همین چند خط نیز نشان می دهد که این افراد چه سطحی از استدلال را با خود یدک می کشند و از سر شوخی ماجرا خود را فیلسوف هم می دانند! فیلسوفی که از شعار عده معدودی به این نتیجه برسد که کشور در بن بست سیاسی قرار دارد و احتمالا هر چند سال یک بار به این امید باشد که دیگر ماجرای انقلاب اسلامی تمام شود، بیش از فلسفه دانستن، یک تشنه قدرت است که دوست دارد هم مسلکان خود را بر راس کار ببیند.

این دو با همین علت و معلول هایی که می چینند به این نتیجه می رسند که با نظامی رو به رو هستیم که همه چیز را به دست امیال سرمایه سپرده است. فرهادپور با همین جمله نتیجه می گیرد که این حکومت در همه زمینه ها شکست خورده است و ایران در همه مسائل خود با بحران رو به رو است!

هر انسان منصفی این نکته را به خوبی دریافت می کند که شرایط ایران به هیچ وجه بحرانی نیست و تنها در بخش هایی دچار مشکلات و نارسایی ها و بی کفایتی هایی است که باعث می شود کشور در مسائلی خاص دچار مشکل شود. از سوی دیگر چگونه می شود گفت که جمهوری اسلاتمی در همه شئون خود شکست خورده است؟! نظام اسلامی در کارنامه چهل ساله خود در تمامی شاخص ها پیشرفت چشم گیری داشته است و در بعضی از موارد در بالاترین سطوح جهانی قرار گرفته است. آیا حکومتی که دچار بحران های جدی است و در بن بست سیاسی و اقتصادی گیر افتاده است،؛ می تواند شاخص های توسعه یافتگی را تحقق بخشد؟!

امثال فرهاد پور و نجفی در واقع منفعت ایران را نمی بینند و هرگز نخواهند دید، بلکه منفعت سیاسی جریان تفکری خودشان در اولویت قرار دارد و برای بهره برداری بهتر جریان فکری و سیاسی ورشکسته خود، حاضر هستند که هر دروغی را منتشر کنند.