ده ابرقهرمان محبوب تاریخ سینما (۲)
به گزارش بولتن نیوز به نقل از بلاگ نماوا، زمان آن است که ۱۰ نقش (بعضی ابرقهرمان و بعضی ضدقهرمان، اما همگی خارق‌العاده) برتر را بررسی کنیم که نشان داده‌اند در فیلم‌هایی که باکس آفیس میلیاردی دارند هم هنوز جا برای شخصیت‌های پیچیده و انتخاب‌های بازیگری الهام گرفته‌شده وجود دارد.
بسیاری از این بازیگران موفق به انجام غیرممکن شدند و نقشی را گرفتند که هیچ‌کس فکر نمی‌کرد مناسب آن باشند، درحالی‌که دیگران شخصیت‌هایی را گرفتند که هیچ‌کس به آن‌ها اهمیت نمی‌داد و آن‌ها را ورد زبان‌ها کردند. امتیاز‌های بیشتر به بازیگرانی تعلق‌گرفته که توانسته‌اند یک شخصیت را در طول چندین فیلم (و گاهی چندین دهه) جذاب نگه‌دارند.
پاتریک استوارت Patrick Stewart که نقش پروفسور چارلز خاویر Charles Xavier را برای هفتمین بار در طول ۱۷ سال در «لوگان» Logan بازی می‌کند، می‌گوید:
شاید مهم‌ترین چیزی که باید از این یاد بگیرید، این است که چطور در طول زمان یک شخصیت را حفظ کنید. بهترین راه انجام آن … پیدا کردن توسعه، پیشرفت در شخصیت است تا صرفاً در حال تکرار یک فرمول برای هر فیلم نباشید.
۵. پروفسور ایکس (پاتریک استوارت) – (Prof. X (Patrick Stewart
حتی قبل از آن‌که پاتریک استوارت Sir Patrick Stewart ویلچر را بگیرد، برای طرفداران «مردان ایکس» X-Men روشن بود که او چارلز خاویر Charles Xavier ایده‌آلی را به نمایش خواهد گذاشت. حضور چندین ساله‌ی او با مهارت بسیار در «پیشتازان فضا: نسل بعدی» Star Trek: The Next Generation نشان داده بود که او می‌تواند گرمی، اقتدار و جذابیت را در مؤسس تیم ابرقهرمانان جهش‌یافته ایجاد کند، درحالی‌که می‌تواند با مفاهیم و نام‌های بیدادگر مجموعه، ازجمله شخصیت‌هایی به نام‌های بلاب و انجمن برادری جهش‌یافتگان خبیث، دست و پنجه نرم کند. برای ۱۷ سال گذشته، او مکرراً نشان داده که بیشتر از صرفاً آماده بودن برای کار بوده و نسخه‌ای از این شخصیت محبوب ارائه داده که ممکن است — با صدای آرام بخوانید — بهتر از کتاب کمیک اصلی باشد.
۴. تونی استارک (رابرت داونی جونیور) – (Tony Stark (Robert Downey Jr
آندره ۳۰۰۰، رپر اهل آتلانتا و رئیس گروه Outkast یک‌بار پرسید: «چی از باحال بودن باحال‌تره؟» جواب این سؤال، حتی اگر او در آن زمان این را نمی‌دانست، تونی استارک Tony Stark معروف به مرد آهنین است. یک میلیاردر خوش‌گذران باهوش بشردوست که یک کمد پر از لباس‌های فلزی پرواز دارد در کنار دوستان نزدیکش، یکی از خداوندگاران اسکاندیناوی، یک ابرسرباز بازنشسته‌ی جنگ جهانی دوم و یک دانشمند شناخته‌شده‌ی فیزیک اتمی که می‌تواند به یک هیولای خشمگین سبز گنده تبدیل شود، استارک همچنین تنها ابرقهرمان بازی شده توسط رابرت داونی جونیور است، کسی که زندگی شخصی‌اش مرز بین هنرمند و موضوع را محو می‌کند. استارک بسیار جذاب، خوش‌تیپ، خوش‌مشرب و یک نخبه‌ی فنی است که می‌تواند با یک مقدار خرت‌وپرت اختراعات شگفت‌آوری را در یک غار بسازد. استارک بسیار فراتر از یک خوش‌گذران تک‌بعدی است، با این حال با او در طول نه فیلم به یک قهرمان نوع‌دوست تبدیل‌شده که دوستانش را دوست دارد، مدافع سرسخت آنچه معتقد به‌درستی آن است و تحمل‌کننده‌ی حمله‌های عصبی است. آخری شاید خیلی باحال به نظر نرسد اما اگر خود مرد آهنین درگیر اضطراب است، کنار آمدن با آن برای همه‌ی ما آسان‌تر خواهد شد.
۳. سوپرمن (کریستوفر ریو) – (Superman (Christopher Reeve
“باور خواهی کرد که یک انسان می‌تواند پرواز کند” شعار فیلم «سوپرمن» ۱۹۷۸ بود، اما کریستوفر ریو Christopher Reeve چیزی بیش از ایفای جلوه‌های ویژه به عنوان مرد پولادین دی‌سی انجام داد: او ابرقهرمان برجسته‌ی کتاب‌های کمیک را به شکلی انسانی و مهم‌تر از آن، مهربان به روشی که به بهترین وجه ممکن به این شخصیت زندگی می‌بخشد، به نمایش گذاشت. ریو شاید اولین سوپرمن روی پرده‌ی نقره‌ای نباشد، اما طوری به این شخصیت هویت داد که کار دیگران بر اساس شاخصی که او بنا گذاشت اندازه‌گیری خواهد شد.
۲. جوکر (هیث لجر) – (The Joker (Heath Ledger
از بین تمام شخصیت‌ها، بازیگران و ایفای نقش‌های به‌یاد‌ماندنی در این لیست، تنها یکی لایق اسکار بود. جوکر هیث لجر Heath Ledger ایفای نقشی است که تمام بازیگران ابرقهرمان بر اساس آن قضاوت می‌شوند، چراکه کار این بازیگر استرالیایی در سال ۲۰۰۸ به عنوان دلقک خبیث تنها بازی برنده‌ی اسکار در طول تاریخ این ژانر است؛ و کاملاً لایق آن است. وقتی لجر نقش بزرگ‌ترین دشمن بتمن را در سه‌گانه‌ی «شوالیه‌ی تاریکی» Dark Knight trilogy کریستوفر نولان، بر عهده گرفت، کار ساده‌ای پیش رویش نبود. ایفای نقش جک نیکلسون در ۱۹۸۹، این بازیگر فیلم «درخشش» Shining را به عنوان شاهزاده‌ی دلقک جنایت‌کار در نظر بسیاری از طرفداران، تثبیت کرده بود و رزومه‌ی لجر در زمان انتخاب او برای این نقش خیلی متناسب با «جوکر» نبود. با این حال، برخلاف اعتراض‌های اولیه‌ی منتقدان این اثر، لجر با ایفای نقش که آشفتگی ذهنی و ادراک لذت‌بخش آنارشیسم این شخصیت را به نمایش گذاشت، منتقدان و مخاطبان را هاج و واج گذاشت. لجر هر صحنه‌ای که در آن بود را فرماندهی می‌کرد، تکیه‌کلام‌های بی‌شماری را به وجود آورد («Why so serious?») و کل یک ژانر را از سطح فیلم‌های پرفروش به سطح رقیب جدی در اسکار ارتقا داد.
۱. ولورین (هیو جکمن) – (Wolverine (Hugh Jackman
هیچ بازیگری نمی‌تواند ادعای تصاحب یک نقش در فیلم یک کتاب کمیک را بیشتر از هیو جکمن Hugh Jackman داشته باشد که طی هفت نقش اصلی، دو نقش جانبی و ۱۷ سال سردمدار آنچه بازیگری ابرقهرمان مدرن نامیده می‌شود، بوده است. مجموعه‌ی مردان ایکس همیشه درست و به‌جا نبوده («خاستگاه مردان ایکس: ولورین» X-Men Origins: Wolverine)، اما جکمن خوب و بد را متعادل کرده است. ولورین جکمن عامدانه جذاب‌تر از نسخه‌ی کتاب کمیک است (افرادی که به جکمن نزدیک هستند می‌گویند غیرممکن است که جذابیت طبیعی این بازیگر در فیلم ندرخشد)، اما این مانع نشد تا چنان باشخصیت اخت بگیرد که فراموش کنیم کجا کتاب کمیک شروع می‌شود و کجا جکمن تمام می‌شود. با «لوگان» Logan که در آن او نسخه‌ی پیرتر و آسیب‌پذیرتر این ابرقهرمان را بازی می‌کند، جکمن در اوج خداحافظی می‌کند، چیزی که تقریباً در مورد هیچ‌کدام از ستارگان هالیوود که رابطه‌ی طولانی‌مدتی با یک شخصیت داشته‌اند شنیده نشده است. اسنیکت! واقعاً. (اسنیکت صدای بیرون آمدن پنجه‌های ولورین و نام یکی از مجموعه کتاب‌های کمیک آن است.)
منبع: بلاگ نماوا
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
