شعار حقوق بشر می‌دهیم و حقوق سیاه‌پوستان را نقض می‌کنیم

به گزارش بولتن نیوز، یکی از کارمندان وزارت خارجه آمریکا در یادداشتی با انتقاد دولت «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا از سمتش استعفا کرده و نوشته نمی‌خواهد جزئی از «دولت بله‌قربان‌گوی» او باشد.

«چاک پارک» نوشته همانند بسیاری از افراد هم‌دوره‌ای خود از یک دهه پیش با این باور که هنوز رگه‌هایی از واقعیت در ایده «استثنائی بودن» آمریکایی‌ها وجود دارد به دولت پیوسته است.

پارک نوشته در سه سفری که به خارج از آمریکا داشته تلاش کرده به تبلیغ آرمان‌هایی مانند آزادی، انصاف و آزاداندیشی که از نظر او «ارزش‌های آمریکایی» بوده‌اند بپرازد. او علی‌رغم این می‌نویسد: «اما وقتی می‌خواستم برای آدم‌های خارجی آن تناقض‌های فاحش در کشورم را توضیح بدهم، روز به روز بیشتر احساس می‌کردم در موضع ضعف قرار دارم.»

کارمند وزارت خارجه آمریکا در شرح پاره‌ای از این تناقضات می‌نویسد: «همان موقع که کشور من داشت هزاران مهاجر را از کشور خارج می‌کرد و آرزوهای مهاجران موسوم به «دریمر» را به باد می‌داد من در مکزیک داخل کنسولگری داشتم از آزاداندیشی و مهمان‌نوازی آمریکایی سخن می‌گفتم.»

چاک پارک خاطرنشان کرده، زمانی که او سفارت آمریکا در لیسبون داشته در مراسم جشن سیاه‌پوستان شرکت می‌کرده خانواده‌های عده‌ای از سیاه‌پوستان آمریکایی که به دست پلیس کشته شده بودند، درگیر محاکم قضایی برای رسیدن به حقشان بوده‌اند.

وی علاوه بر این، از برخی دیگر از سیاست‌های ترامپ از جمله حمایت از سفیدپوستان نژادپرست، جداسازی کودکان از والدین مهاجر و زندانی کردن آنها، منع اتباع کشورهای مسلمان از ورود به خاک آمریکا و غیره انتقاد کرده و در بخشی از نامه‌اش نوشته از اینکه تصمیم به استعفا اینقدر زمان برده، احساس شرمساری می‌کند.

او برخی اظهارنظرها درباره اینکه از مخالفان دولت فدرال آمریکا به عنوان «دولت پنهان» یاد می‌کنند را رد کرده و نوشته که معتقد است او جزئی از «دولت بله‌قربان‌گو» بوده است. چاک پارک نوشته جنبشی به نام «مقاومت در برابر ترامپ» که گفته می‌شد در داخل دولت او شکل گرفته هم ناکارآمد نشان داده است. او نوشته وقتی که نامه‌ای را در اعتراض به سیاست‌های مهاجرتی ترامپ امضا کرده، همکاران او ابراز نگرانی کرده‌اند که ممکن است شغلش را از دست بدهد.

پارک درباره ویژگی‌های آنچه به گفته او «دولت بله‌قربان‌گو» است می‌نویسد: «دولت بله‌قربان‌گو، وقتی که رئیس‌جمهور سفر اتباع کشورهای مسلمان به آمریکا را منع می‌کند، آه می‌کشد، وقتی که او از محمد بن سملن دفاع می‌کند سرتکان می‌دهد، نگاهش را از تصاویر کودکان زندانی‌شده در اردوگاه‌ها می‌دزدد و بعد دستورات دولت را اجرا می‌کند.»