ظریف به این پرشور و شری مبارکه!

گروه سیاسی: محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران دیروز پر شر و شورترین سخنرانی خود را تا آنجا که ما به یاد داریم، انجام داد. از جمله گفت: «برجام مقدس نیست و ان شاء الله دولت امریکا همچنان که از همه معاهدات بیرون رفت، از صفحه زمین هم بیرون برود!»

به گزارش بولتن نیوز، این همه شور و سوز و گداز کم‌سابقه بود و البته که ربطی به تحریم شخص‌ظریف ندارد و شور و غوغایی ملی است و جز این هم انتظار نیست. با این حال قبلاً این حرف ها نبود! از نظر رییس جمهور، برجام را خدا آورده بود و آفتاب‌تابان بود، یعنی تلویحاً مقدس بود! برجام‌آوران را مدال دادیم و منتقدان را تمسخر کردیم و دلواپس خواندیم و گفتیم:«بروید به جهنم!»

تحریم شخص ظریف برکات فراوانی دارد که کمترینش آن است که جناب ظریف با عین و قلب و عقل خود ادراک کرد که با «این امریکا» نمی توان با ورق زدن کتاب های اصول اخلاق و اصول منطق و اصول حقوق و روابط بین الملل و سطر به سطر خواندن آنها مذاکره کرد. چنانچه در سخنرانی امروز فراوان یاد کرد که خروج امریکا از برجام را هر کس که دو واحد درس روابط بین الملل در دانشگاه گذرانده باشد، غیر قانونی می داند و هیچ منطق و اخلاقی در کار آنها حاکم نیست.

آقای ظریف شخصاً معتقدند که نمی توانند ادعا کنند بالا و پایین رفتن محبوبیت ایشان در انظار عمومی و مسائل شخصی برایشان اهمیتی ندارد. در یکی از جلساتی که میهمان ایشان بودیم، به کاهش محبوبیت خودشان بر اساس نظرسنجی یک دانشگاه امریکایی اشاره کردند و گفتند :«نمی گویم برایم مهم نیست.» و سپس این رباعی مولانا را خواندند:

تا با تو ز هستی تو هستی باقیست/ ایمن منشین که بت‌پرستی باقیست
گیرم بت پندار شکستی آخر/ آن بت که ز پندار برستی باقیست

به هر حال سخنرانی 14 مرداد 1398 دکتر محمد جواد ظریف را باید نقطه عطفی در روشنفکری و روشنگری دانست. روزی که رسماً بت مقدس برجام شکست و الهه مذاکره با امریکا فرو ریخت. علی برکت الله.

پ. ن:برای دوستداران شعر، یادآور می شوم که نظیر رباعی مولانا در سروده های سعدی نیز هست با اندکی تفاوت:

تا یک سرمویی از تو هستی باقیست/ اندیشهٔ کار بت‌پرستی باقیست
گفتی بت‌پندار شکستم رستم/ آن بت که زپندار شکستی باقیست

نمی دانم کدامیک از دیگری قرض گرفته است اما با توجه به اینکه سعدی دو سال دیرتر از مولانا در 606 به دنیا آمد اما 18 سال بیش از او تا 690 زیست، بعید نیست که سعدی از مولانا وام گرفته باشد. این را هم اضافه کنم که گفته شده است چون کتاب گلستان سعدی را به مولانا نشان دادند، نظری انداخت و گفت این کتاب مناسب تدریس در مکتبخانه هاست! البته نگاه مولانا از سر تخفیف نبود، چنانکه تا همین اواخر گلستان سعدی، کتاب پایه مدارس در ایران و شبه قاره هند بود.