وقتی دولت بجای سعدی، سر از زباله دانی هنر این مملکت در می آورد

گروه فرهنگی: این روزها عشق بهروز وثوق دل دولتی ها و حامیان دولت را برده است. هرجا که سربلند می کنی، اثری از وی می بینی. از چلچراغ و جام جم (با تیم مدیریتی نزدیک به اعتدالش) و حالا هم که آقای سخنگوی دولت. به مناسبت پاسخ به یاوه سرایی های امریکایی ها در خصوص زدن پهپاد ایرانی، از کسی نقل قول می کند که وقتی در این مملکت انقلاب شد، به دامان امریکا گریخت و وقتی هم که بود، پیاده نظام فرهنگی آنها بود.

به گزارش بولتن نیوز، نمی شود گفت ناگهانی بود و یکهو پیش آمد. آقای سخنگو داشت آن قسمت از دیالوگ قیصر را دقیقا از روی متن می خواند. این یعنی از قبل رویش حساب باز کرده بود. این یعنی از نظر ایشان، استفاده از بهروز وثوق در تریبون رسمی جمهوری اسلامی قباحت ندارد. این است که می گویند جای بد و خوب عوض می شود. دقیقا همین است.

پذیرفتنی نیست سخنگوی رسمی دولت جمهوری اسلامی برای پاسخ دادن به دشمن چهل ساله خود به کسی اشاره کند که شانیت لازم را نداشته و عملا مدت ها در پازل دشمن این مردم بازی کرده است. اگر نیاز به پاسخ هنرمندانه می دیدید، این همه شعر و نثر بامعنی و با وقار. مگر تاریخ ایران چیزی در ادبیات کم دارد که این چنین با زباله دان فرهنگی مملکت سر می زنید و به آنجا رفرنس می دهید؟

بعد می گوییم چرا وضعیت فرهنگ و هنر در این مملکت چنین است و چنان است. وقتی مسئول درجه بالای مملکتی هنوز توانایی تشخیص این مهمات را ندارد، انتظار چه مدیریت و هدایت فرهنگی از دولت داریم؟ طبیعی است از درخت دولت که ریشه ای بجای تکیه بر فردوسی و سعدی و قیصر امین پور به قیصر کیمیایی با بازی بهروز وثوق استناد می کند، میوه ای مثل رحمان 1400 و هزارپا و ده ها عجق وجق دیگر بر پرده سینما بروید.

انتهای پیام /#