صادرات محصولات خودساخته توسط زوج بندرعباسی

گروه اقتصادی: هنر محرق ازجمله هنرهایی است که در ایران کمتر شناخته شده و گاهی با هنر معرق اشتباه گرفته می‌شود اما این هنر از تلفیق حصیرهای رنگ‌شده در کنار هم روی زمینه‌ای از چوب و یا نئوپان زیرکاری‌شده پدید می‌آید. هنر محرق‌کاری شامل کار با ساقه گندم توسط حرارت بوده و جزو صنایع دستی است. این هنر در گیلان (تالش و سیاهکل) بسیار رواج داشته است. این هنر برای تزئین سطح انواع میزها، بوفه، پاراوان، درهای چوبی، تکیه‌گاه صندلی، کمد و یا هر وسیله چوبی دیگر به کار برده می‌شود و همچنین در نمای ستون داخل منزل و بالای شومینه نیز کاربرد دارد. هنر محرق حصیری را می‌توان در پشت شیشه هم به‌صورت تابلو و یا پشت وسایل شیشه‌ای مانند میز شیشه‌ای و بوفه و غیره استفاده کرد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از سازمان بسیج سازندگی، اگر بخواهیم کمی بیشتر در مورد این هنر توضیح دهیم باید گفت که ابتدا مواد اولیه این کار از بهترین نوع ساقه‌های گندم انتخاب شده بعد از رنگرزی و صاف و صیقل دادن با استفاده از الگو‌های مختلف و دلخواه و همچنین نقش‌های مینیاتوری در روی زمینه موردنظر کار می‌شود و در مرحله آخر اثر هنری برای پولیستر کاری آماده می‌شود.

شاید خیلی سخت به نظر برسد که برخی خانوارها از این طریق درآمد زیادی کسب می‌کنند و توانسته‌اند محصولات خود را به کشورهای عربی صادر کنند. رضا حسین‌پور و سمیرا بنی‌عسکری یک زوج بندرعباسی موفق هستند که با ایده‌های تازه محصولاتی را تولید می‌کنند که مشتری زیادی دارد.

رضا حسین‌پور درباره فعالیت خود و همسرش در هنر محرق‌کاری توضیح می‌دهد: سال ۱۳۹۰ کارمان را آغاز کردیم و برای اولین‌بار طرح مینیاتور را به این هنر افزودیم. در آن زمان سرمایه‌مان برای این کار ۱۰۰ هزار تومان بود اما برای گسترش کارمان نیاز به نقدینگی داشتیم. ابتدا ۱۰ میلیون تومان قرض کردیم اما چندی بعد با مراجعه به بسیج سازندگی و معرفی آنها به بانک توانستیم آن را تأمین کنیم.

وی می‌افزاید: اکنون با توجه به توانی که پیدا کرد‌‌ه‌ایم توانسته‌ایم حدود سه نفر را مشغول به کار کنیم اما قابلیت افزایش افراد به میزان پنج نفر دیگر نیز وجود دارد به این دلیل که اکنون در بحث بازاریابی مشکلات زیادی وجود دارد و اگر دولت در این زمینه کمک کند می‌توانیم برای پنج نفر دیگر شغل ایجاد کنیم.

صادرات به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس

این کارآفرین به مشکلات بازاریابی و فروش تولیدات خود اشاره می‌کند و می‌گوید: از مرحله تولید تا فروش همه زحمات بر دوش هنرمند است در حالی که در بحث بازاریابی دولت باید کمی کمک کند. همچنین زمانی که قصد داشتیم محصولات خود را به صورت قانونی به کشورهای دیگر برای نمونه صادر کنیم علاوه بر اینکه هیچ کمکی در این زمینه نشد حتی نتوانستیم این کار را از مبادی رسمی انجام دهیم. بروکراسی اداری در ایران بسیار زیاد است و همین موضوع مانع بزرگ صادرات است.

این فعال اقتصاد مقاومتی تاکید می‌کند: با ایجاد گروه تحقیق و توسعه برای کار خودمان متوجه شدیم که کشورهای حوزه خلیج فارس آثار قرآنی تولیدات ما را می‌پسندند اما نمی‌توانیم فروش خوبی داشته باشیم. این گروه تحقیق دریافت که کشورهای عربی متقاضی خط کوفی هستند و ما نیز رویه کار خودمان را به آن سمت تغییر دادیم. محصولاتی که ما تولید می‌کردیم خط نستعلیق ایرانی بود اما برای کشورهای حوزه خلیج‌فارس خط کوفی تولید و صادر می‌کنیم.

همه چیز از یک کلاس آموزشی شروع شد

سمیرا بنی‌عسکری درباره شروع فعالیت حرفه‌ای خود می‌گوید: به مدت شش سال است که این حرفه و هنر را آغاز کرده‌ام و باید بگویم که شروع کار من پس از گذراندن دوره یک ماهه این هنر شروع شد که البته پس از یک وقفه یک‌ساله به طور جدی کار محرق را آغاز کردم.

وی در ادامه توضیح می‌دهد: در روزهای نخست فعالیتم تمام مراحل ساخت یک تابلو را در خانه انجام می‌دادم و فروش تابلوها را از دوستان و آشنایان شروع کردم اما با شناخته شدن بیشتر و گرفتن سفارش یک کارگاه خانگی راه انداختم که دو دوست دیگر نیز در ساخت تابلوها با من همکاری می‌کردند.

این فعال هنری درباره چگونگی استفاده از ساقه گندم برای کار محرق عنوان می‌کند: با حرارت دادن ساقه گندم و استفاده از پوسته داخلی آن به جای چوب که به راحتی روی آن نقاشی و یا طرح‌های دلخواه پیاده می‌شود یک تابلوی محرق ساخته می‌شود.

بنی‌عسکری درباره ارائه و فروش تابلوهای محرق می‌گوید: در مرحله اول این را بگویم که این حرفه را با ساخت تابلوهای کوچک آغاز کردم و آنها را با معرفی در فضای مجازی و یا به صورت نمایشگاه‌های مشترک ارائه دادم اما اشتیاق افراد به این نوع تابلوها باعث ادامه و گسترش کارم شد. بسیاری از تابلوهایی که به صورتی خطی از آیات قرآنی تولید شده بود در کشورهای عربی طرفداران زیادی پیدا کرد البته این را هم بگویم که برای نخستین‌بار تابلوهایم از طریق یکی از آشنایان به کشور امارات برده شد که بسیار مورد استقبال قرار گرفت. محل عرضه محصولات به صورت نمایشگاهی بوده که با درخواست برخی از کشورها همراه بود.

وی به صادرات محصولات خود به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس اشاره می‌کند و می‌گوید: به دنبال صادر کردن این تابلوها و برپایی نمایشگاه در کشورهای دیگر هستم و امیدوارم بتوانم شرایطی را فراهم کنم که این هنر در بسیاری از کشورها شناخته شود اما تاکنون به دلیل کمبود بودجه با داشتن کارت بازرگانی موفق به انجام آن نشده‌ام. با توجه به شرایط اقتصادی، فروش صنایع دستی بسیار کم شده؛ همچنین تبلیغی برای این گونه‌ آثار وجود ندارد که مردم با این هنرها آشنا شوند و برای خرید اقدام کنند. تاکنون به صورت مستقیم هفت نفر را آموزش داده‌ام و یکی از آرزوهای بزرگم این است که بتوانم یک کارگاه بزرگ برای آموزش و خوداشتغالی بانوان دایر کنم.