به گزارش بولتن نیوز، حضور باستانشناسان دانمارکی در ایران با تفاهمنامه مشترکی که بین تیم باستانشناسی دانشگاه رازی و دانشگاه کپنهاگ نوشته شد، از سر گرفته شد. این درحالی است که حضور آنها در پژوهشهای باستانشناسی ایران در اواخر۱۹۷۰ کاهش یافته بود.
در این میان، پدر مورتنسن و توبیاس ریشتر به عنوان باستانشناسان دانمارکی در قالب پروژه مشترک باستانشناسی میان ایران و دانمارک به ایران سفر کردند تا پیدایش جوامع کشاورزی نوسنگی در کوههای زاگرس مرکزی را مورد بررسی قرار دهند.
توبیاس ریشتر (دانشیار باستانشناسی دانشگاه کپنهاگ) که حوزه تخصصی او باستانشناسی دورههای پارینهسنگی و نوسنگی و فرهنگ شکار است با اشاره به فعالیتهای باستانشناسی که در ایران و سایر کشورها داشته است، به ایلنا گفت: در مورد انتقال از دوره پارینهسنگی به نوسنگی نیز پژوهشهایی انجام دادهام. در این میان کاوشهایی هم در کشورهایی مانند اردن، ترکیه، سوریه و ایران داشتم.
او درخصوص کاوشهایی که در سایر کشورها مانند اردن داشته است، گفت: اخیرا مقالهای منتشر کردیم که در آن از کشفیات و تاریخچه پخت نان در اردن صحبت کردیم. در این مقاله با توجه به کشفیات انجام شده به ارتباط ایران و اردن پرداختیم و از آنچه در گذشته در جریان بود، سخن به میان آمده است.
باتوجه به آنکه ایران بهشت باستانشناسان است، ریشتر درخصوص جذابترین و مهمترین محوطههای باستانی ایران گفت: ایران دارای مهمترین محوطههای باستانی در جهان است. محوطههای باستانی در ایران نماد مهمترین برهههای تاریخ است؛ اما من محوطههای باستانی کرمانشاه را انتحاب کردم چراکه کرمانشاه اولین شهر درجهان است که در آن شاهد رام کردن و اهلی کردن حیوانات و بکارگیری حیوانات هستیم. در واقع میتوان گفت در این منطقه است که شاهد قرارگیری انسانها در کنار حیوانات و زندگی آنها کنار هم هستیم.
ایران دارای مهمترین محوطههای باستانی در جهان است. محوطههای باستانی در ایران نماد مهمترین برهههای تاریخ است
این استاد باستانشناسی دانشگاه کپنهاگ با اشاره به آنکه معمولا باستانشناسان از این موضوع مطلع هستند و نسبت به آن آگاهی دارند، گفت: البته هنوز هم، چیزها و موضوعات زیادی وجود دارد که ما نمیدانیم و ایران قابلیتهای زیادی دارد که لازم است به جهان شناسانده شود.
ریشتر در پاسخ به این سوال که باتوجه به قدمت ایران در حوزه اشیای تاریخی و میراث باستانی، آیا تلاشها برای معرفی کاوشهای باستانشناسی ایران در عرصه بینالملل کافی بوده است یا خیر، تصریح کرد: پاسخ به این سوال دشوار است. اما همانطور که گفتم اروپاییان لازم است چیزهای بیشتری از ایران بدانند. در بسیاری از جهات ایران در حوزه باستانشناسی و معرفی کشفیات کاوشها، موفق بوده اما باید به جوانان بها و فرصت داد. باید این فرصت به دانشجویان رشته باستانشناسی داده شود تا تجربه کسب کنند. همچنین مردم ایران هم باید میراث و تاریخ و گذشته خود را بشناسند و برای حفظ آن تلاش کنند. باید این یافتهها به اشتراک گذاشته شود و گذشته ایران به جهان شناسانده شود و اروپاییان جذب شوند. این اتفاق باعث درک متقابل فرهنگها و تعامل بهتر در جهان میشود.
او با اشاره به آنکه نیاز است در معرفی حوزههای باستانشناسی ایران تلاشهای بیشتری انجام شود، درخصوص حوزههایی که نیاز است بیشتر مورد توجه قرار گیرد، یادآور شد: همیشه همه محوطههای باستانی نیاز به پژوهش دارند. هیچ انتهایی برای این پژوهشها نیست اما جاهایی از ایران بیشتر دربارهشان کار شده و جاهایی هم کمتر کار شده است.
دانشیار باستانشناسی دانشگاه کپنهاگ با اشاره به خاطراتی که در کاوشها دارد، اذعان داشت: باستانشناسی پر از خاطره است. در هر زمان و در هر جایی که هستم، آن مکان برایم جذاب است. دوستان زیادی پیدا میکنم و با آنها تعامل دارم. این تعامل باعث شناخت من از آن کشوری که در آن هستم میشود که بسیار اتفاق جذابی است. اما به طور خاص میتوانم بگویم، کشور اردن برایم خاطرهانگیز است. چراکه هم مانند ایران، کشور زیبایی است و هم اینکه من اولین مطالعات خاورمیانهای خودرا از آنجا شروع کردم. درعین حال میتوانم بگویم، اردن اولین پیشرفتهای کشاورزی و شکار را در تاریخ خود داشتهاست.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com