باید کتاب خودم را درباره اندوه خلق می‌کردم

به گزارش بولتن نیوز،  جدیدترین رمان این نویسنده با نام «‌جایی که دلیلی باقی نمی‌ماند» کتابی است در بررسی غم که محصولی از آن نیز به شمار می‌رود. «‌لی» نوشتن این کتاب را چند ماه پس از خودکشی پسر نوجوانش آغاز کرده است. او درباره کتاب اخیر خود می‌گوید: " کتاب مرا به سمت نوشتن آن سوق می‌داد و من اکنون مطمئن هستم که نوشتن این کتاب در آن زمان ضروری بوده است. این کتاب در مرکز یک چیز نوشته شده است. من از استفاده کردن از تشبیه متنفرم، اما بگذارید این یک بار را از تشبیه واقعا بدی استفاده کنم: چشم طوفان. آن‌جا بسیار آرام و ساکت است، این احساس را به شما القا می‌کند که به نزدیکی چیزی مطلق دست یافته‌اید. این یک تجربه بود و نوشتن آن برایم مهم بود."

«‌لی» افزود: "این کتاب فرصتی برای من بود تا چیزی بگویم و می‌خواستم اطمینان حاصل کنم که حرف درستی را به روشی درست می‌زنم."

این رمان مجموعه‌ای از گفت‌وگوها مادری بی‌نام و پسرش مرده‌اش را به نام «نیکولای» در بردارد.

«لی» در این خصوص می‌گوید: "از همان آغاز می‌دانستم که این اثر رمانی بدون زمان و مکان است. زمان برای مادر این داستان در گذر است، البته که فصل‌ها یکی پس از دیگری می‌گذرند اما این وقایع مربوط به دنیای فانی است. اما برای پسر این داستان زمانی وجود ندارد. می‌خواستم شخصیت‌های این داستان را در چنین وضعیتی قرار دهم و ببینم تا چه میزان از پس شرایط برمی‌آیند."

نویسنده کتاب «‌جایی که دلیلی باقی نمی‌ماند» با اشاره به این‌که پس از مرگ پسرش به دنبال کتاب‌هایی بوده که بتوانند غم را توصیف کنند و در ابتدا کتابی از «‌سی. اس. لوئیس» را برگزیده بود، گفت: "این کتاب تا ۱۰ صفحه اول برایم جذاب بود اما پس از آن مایوسم کرد. در آن لحظه بود که تصمیم گرفتم کتاب خودم را خلق کنم."

«یی‌یون لی» را در ۴۶ سالگی می‌توان به عنوان یکی از نویسندگان صاحب سبک محسوب کرد که برنده جایزه‌های متعددی از قبیل «پن» و «مک آرتور» است. چیزی که گرفتن این جایزه‌ها را منحصربه‌فرد می‌کند حضور «یی یون لی» در میان نویسندگانی از جمله «جوزف کنراد»، «ولادیمیر نابوکوف» و «الکساندر همن» است که همگی به زبان دوم‌شان می‌نویسند.

او در دوران نوجوانی و زمانی که هنوز در چین زندگی می‌کرد آموختن زبان انگلیسی را آغاز کرد و در سن ۲۳ سالگی به ایالات متحده مهاجرت کرد. در سال ۲۰۰۵ موفق به انتشار اولین مجموعه خود با نام «هزاران سال نمازگزاران خوب» شد که این کتاب جوایز متعددی از جمله جایزه بهترین اثر اول کالیفرنیا را برای او به ارمغان آورد. با ادامه روند کسب جوایز، این نویسنده در سال ۲۰۱۰ از سوی «نیویورکر» به عنوان یکی از ۲۰ نویسنده برتر زیر ۴۰ سال انتخاب شد.