واشنگتن از پیمان تسلیحات هسته ای با روسیه خارج می شود

به گزارش بولتن نیوز، این روزنامه افزود: ترامپ به دنبال لغو معاهده ای است که سه دهه از عمر آن می گذرد و به دنبال دیدار تاریخی «رونالد ریگان» رئیس جمهوری پیشین آمریکا با «میخائیل گورباچف» (آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی) امضا شد.
به نوشته این رسانه آمریکایی؛ هر چند این پیمان برای سال ها موثر بوده، اما مسکو دستکم از سال 2014 در تلاش برای تهدید دیگر کشورها، آن را نقض کرده است. این پیمان، واشنگتن را در به کارگیری سلاح های جدید به ویژه در واکنش به تلاش های پکن برای تحکیم موضع خود در غرب اقیانوس آرام و دور نگه داشتن نیروی دریایی آمریکا، محدود می کند. از آنجا که چین امضاکننده این پیمان نیست، محدودیتی در توسعه موشک های هسته ای میانبُرد خود که می توانند هزاران مایل را بپیمایند، ندارد.
نیویورک تایمز به نقل از مقامات آمریکایی مذکور نوشت: کاخ سفید گفته که رسما تصمیمی برای خروج از این پیمان نگرفته که در زمان امضا، گامی اساسی در جلوگیری از تنش جنگ سرد قلمداد می شد. اما انتظار می رود ترامپ در هفته های آتی تصمیم خود را برای خروج از این پیمان اعلان کند، که اولین باری خواهد بود که یک پیمان کنترل تسلیحاتی را لغو می کند.
اکنون سوال این است که آیا تصمیم ترامپ برای خروج از این پیمان، رفتارهایی را که به شکلی فزاینده به سبک و سیاق عملکرد کشورها در دوران جنگ سرد است، بین سه ابرقدرت جهان یعنی آمریکا، روسیه و چین، تسریع خواهد کرد؟
واشنگتن در چهار سال گذشته، چنین استدلال کرده که مسکو این پیمان را با استقرار سلاح های هسته ای تاکتیکی ممنوعه برای ترساندن کشورهای اروپایی و اعضای سابق اتحاد شوروی، نقض کرده است. اما «باراک اوباما» رئیس جمهوری پیشین آمریکا به دلیل مخالفت اروپایی ها به ویژه آلمان و به دلیل نگرانی از آغاز دوباره رقابت های هسته ای، از این پیمان خارج نشد.
به گفته این مقامات آمریکایی؛ اما به نظر می رسد که ترامپ چنین تردیدی را ندارد و «جان بولتون» مشاور امنیت ملی وی در سفر آتی به مسکو به «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه هشدار خواهد داد که واشنگتن قصد دارد از این پیمان خارج شود.
نیویورک تایمز نوشت: با اینکه بولتون از اظهارنظر درباره سفر خود به روسیه خودداری کرده، اما یک مقام ارشد دولت ترامپ (که نامش فاش نشده) اعلام کرد که «روسیه همچنان به تولید و به کارگیری موشک های ممنوع کروز ادامه می دهد و درخواست ها را برای شفاف سازی در این باره، نادیده گرفته است.»
«جیمز متیس» وزیر دفاع آمریکا نیز چند بار درهفته های اخیر با طرح آشکار این موضوع، گفته که نقض تعهدات روسیه «غیرقابل توجیه» است و پیام داده که دولت آمریکا در حال بازنگری در گزینه هایش است.
نیویورک تایمز نوشت: موضوع آمادگی واشنگتن برای خروج از پیمان INF توسط دیپلمات های اروپایی که در این زمینه توجیه شده اند و مقامات آمریکایی مطلع از این طرح دولت ترامپ، مطرح کرده اند.
دولت آمریکا در سند راهبردی مبسوط هسته ای که اوایل سال جاری (2018) منتشر کرده، با پرداختن به جزییات موارد نقض تعهدات روسیه، چنین نتیجه گیری کرده که «تصمیم (روسیه) برای نقض INF و دیگر تعهداتش، آشکارا نشان می دهد که مسکو تلاش های مکرر آمریکا را برای کاهش برتری، نقش و تعداد سلاح های هسته ای رد کرده است.»
این گزارش افزود: پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) تاکنون سلاح های هسته ای را توسعه داده تا با سلاح های مورد استفاده توسط پکن رقابت و مقابله کند. مقامات آگاه آمریکا از این تصمیم، در این زمینه گفته اند: چنین تلاش هایی سال ها طول خواهد کشید، بنابراین واشنگتن در میان مدت، آماده نوسازی سلاح های موجود از جمله موشک های غیرهسته ای تاماهاک می شود که انتظار می رود نخست آنها را در آسیا مستقر کند. این موشک ها ممکن است در ژاپن یا جزیره گوام مستقر شوند که آمریکا پایگاهی بزرگ در آن دارد و با مخالفت سیاسی اندکی برای استقرار آنها مواجه است.
نیویورک تایمز در بخش دیگری از گزارش خود آورده است: واشنگتن آخرین بار در سال 2002 یک پیمان کنترل تسلیحاتی مهم را ترک کرد که «جورج دبلیو بوش» رئیس جمهوری وقت این کشور در عمل به وعده انتخاباتی اش، از پیمان موشک‌های ضد بالستیک خارج شد. در حالی که ترامپ نیز از توافق هسته ای ایران خارج شده که در دوره دولت اوباما امضا شده بود، اما این توافق، معاهده نیست و تنها تهران را از تولید موادهسته ای منع می کند. ایران سلاح هسته ای ندارد.
پیمان موشک‌های ضدبالستیک بین آمریکا و اتحاد جماهیرشوروی برای محدودسازی سامانه های موشکی ضدبالستیک مورد استفاده برای دفاع در مقابل موشک‌های بالستیک دارای جنگ‌افزار هسته‌ای منعقد شده است. خروج بوش از این پیمان، به تقویت سامانه های دفاع ضدموشکی منجر شد که هنوز هم عامل تنش در روابط واشنگتن با مسکو است و در عین حال به یک توافق کنترل تسلیحات با روسیه منجر شد که تعداد کلی سلاح هایی را که هر دو کشور در اختیار دارند، کاهش می دهد.
اما بعید به نظر می رسد با نابودی INF توافق دیگری حاصل شود. تسلیحات هسته ای تاکتیکی در کنار سلاح های سایبری، برای دولت روسیه گزینه های تهاجمی ارزان تری هستند. پوتین تنها چند روز پیش در سخنرانی سالانه اش اعلان کرد که روسیه خود را آماده به کارگیری موشک های جدید فراصوت می کند؛ که این احساس را تقویت کرد که وقفه طولانی در رقابت بر سر سلاح های هسته ای پایان یافته است. زیرا چنین موشک هایی محدودیت های کنونی کنترل تسلیحاتی را نقض می کند.
هر چند ترامپ در راستای رویکردش در قبال پوتین، از انتقاد علنی از تقویت تسلیحاتی روسیه خودداری کرده، اما در حوزه مسائل هسته ای در محاصره جنگ طلبان قرار دارد و برخی از متحدان اصلی واشنگتن در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، تصمیم ترامپ را برای توجیه آنان در باره خروج از پیمان IFN، نشانه ای برای اتخاذ چنین تصمیمی قلمداد کرده اند، هر چند که هنوز رسما تایید نشده است.
«هانس کریستنسن» مدیر پروژه اطلاعات هسته ای فدراسیونِ دانشمندان آمریکا که یک گروه خصوصی در واشنگتن است، گفت: لغو این پیمان احتمالا رقابتی موشکی در اروپا و دیگر مناطق ایجاد و مرحله جدیدی ایجاد خواهد کرد که کشورها برای استقرار سلاح هایشان و مقابله با آن، با یکدیگر رقابت خواهند کرد.
«جان ولفستال» کارشناس هسته ای شورای امنیت ملی دولت اوباما نیز گفت: خروج آمریکا از IFN خشم اروپا را برخواهد انگیخت و به منزله انفجار نارنجک دیگری در ناتو خواهد بود که به اختلافات بین کشورهای هم پیمان منجر می شود.
پیمان سال 1987 بین واشنگتن و مسکو (INF) همه موشک های دارای بُرد 500 تا پنج هزار و 500 کیلومتر را منع می کند که به عنوان موشک های کوتاه و میان بُرد شناخته می شوند و شامل موشک هایی زمین پایه ای است که قادر به حمل کلاهک هسته ای و متعارف هستند.
امضای این پیمان در دسامبر سال 1987 توسط گورباچف و ریگان، به نابودی 2 هزار و 692 فروند موشک منجر شد که در آن سهم واشنگتن 846 و سهم مسکو یک هزار و 846 فروند موشک بود.
نخستین بار دولت اوباما به صورت علنی، مسکو را به نقض این پیمان با کاربرد موشک های کروز SSC-8 متهم کرد، اما روسیه پیوسته هر گونه پیمان شکنی را در این زمینه رد کرده است.
به گزارش ایرنا؛ ترامپ نه تنها عهد و پیمان برجام را شکست، بلکه در دو سال گذشته از سازمان های بین المللی مانند یونسکو و توافقنامه ها و پیمان هایی چون پاریس، نفتا، تجاری اقیانوس آرام، نیویورک و مانند آن نیز خارج شد و به پیمان شکن ترین سیاستمدار آمریکایی شهرت یافته است.