جنگ روانی رسانه های غربی با کلیدواژه «ایران و اسرائیل»

به گزارش بولتن نیوز، در حالی که به نظر می رسد، فرضیه سازی جنگ بین ایران و ؤزیم اشغالگر قدس در رسانه های غربی تمامی ندارد، بلومبرگ بتازگی مدعی شده است: پس از خروج آمریکا از برجام، برقراری ارتباطات نزدیک تل آویو با اعراب خلیج فارس و تجهیز اسرائیل به سامانه های پیشرفته و دقیق دفاعی، احتمال حمله به ایران نسبت به چند سال پیش بیشتر شده است.
این جوسازی رسانه ای البته برای ایرانیان تازگی ندارد، پس از آنکه آمریکا 18 اردیبهشت امسال نقض عهدی بین المللی کرد و یک طرفه از برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) کنار کشید این انگاره سازی ها نیز در دستور کار برخی رسانه ها قرار گرفت.
خبرسازی های رسانه های غربی البته فقط به حوزه های سیاسی محدود نمی شود، بلکه وارد عرصه های اقتصادی نیز شده است و چنان جنگ روانی راه انداختند که چند وقت پیش محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان با اشاره به فعالیت های هدفمند رسانه های غربی، گفت: رویترز روزی 50 خبر دروغ درباره اقتصاد ایران می دهد.
بلومبرگ چند روز پیش مدعی شد: سخنرانی سپتامبر سال 2011 نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل در حکم نهایت تلاش هایش برای بسیج جامعه بین المللی علیه برنامه هسته ای ایران و حامل این پیام بود که اگر جهان وارد عمل نشود، اسرائیل چاره ای جز حمله نظامی ندارد.
رسانه آمریکایی افزوده است: با امضای توافق هسته ای قاعدتا دیگر تهدید نتانیاهو هرگز رنگ واقعیت به خود نمی گرفت، اما با توجه به شرایط امروز برجام و خروج آمریکا از آن، احتمال فروپاشی این پیمان در چند ماه آینده و ازسرگیری تهدیدهای اسرائیل و آمریکا برای استفاده از قوه قهریه علیه ایران وجود دارد.
همراه برخی رسانه های آمریکایی که بیشتر نزدیک به حزب جمهوری خواه شناخته می شوند، در اروپا هم به این موضوع پرداخته می شود.
گرچه بعضی رسانه ها همزمان هشدار می دهند، نباید جنگ رخ دهد و لازم است تل آویو توانمندی های تهران را دست کم نگیرد، اما شماری نیز سعی دارند القا کنند، نبرد علیه ایران در این شرایط ضروری است.

** ایران هراسی
قابل تامل اینکه تحلیل محتوای تولیدات این رسانه ها در این زمینه به یک جا ختم می شود که تشدید ایران هراسی و نشان دادن جمهوری اسلامی به عنوان یک تهدید برای منطقه و کل جهان است.
این راهبرد را رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی همواره دنبال کرده اند و کار را به جایی رساندند که جان کری وزیر خارجه پیشین آمریکا گفته بود: ریاض بشدت دنبال این بود که واشنگتن را وارد یک جنگ با تهران کند.
علت این هیاهوی بزرگ رسانه ای از زوایای مختلفی قابل بررسی است و مهم ترین آنها را می توان تلاش برای توجیه نقض عهد آمریکا در پیمانی جهانی دانست که قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل در تائید برجام را زیر پا گذاشت.
دستاویز و بهانه این رسانه ها برای برجسته سازی احتمال وقوع جنگ نخست خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک و نیز حملات موشکی و خمپاره ای چندی پیش رژیم صهیونیستی به مناطقی از خاک سوریه است؛ اقدامی که به جای آنکه تجاوز به سرزمین و خاک یک کشور تعبیر شود، دفاع از امنیت تل آویو اعلام و مظلوم نمایی می شود.

** برجام، بهانه جنگ روانی
روزنامه نیویورک تایمز نیز از جمله این رسانه هاست که در تفسیری مفصل ارزیابی کرده با این وضعیت برجام، منطقه در تلاطم جنگی تازه به سر می برد.
در این مطلب به قلم بن هوبارد آمده بود: دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری وعده داده بود، توافق هسته ای با ایران را پاره خواهد کرد و بر سر قول خود نیز ماند.
نویسنده تفسیر به نقل از رندا اسلیم تحلیلگر موسسه خاورمیانه در واشنگتن نوشت: «اگر ایران از موفقیت هایش در منطقه هم قدرت نفوذ و هم سود خالص به دست آورده است، چگونه می توان با آن مبارزه کرد».
نیویورک تایمز در ادامه سعی کرده اذهان عمومی را به موضوع نتایج انتخابات در برخی کشورها از جمله لبنان و عراق بکشاند و در این رهگذر موضوع را به ایران نسبت و ربط دهد تا پازل ادعاهای نفوذ جمهوری اسلامی را کامل کند.
روزنامه آمریکایی ادعا کرده است: هرچند توافق هسته ای با خروج ترامپ فرو ریخته اما در بیرون مرزهای ایران، احزاب مورد حمایت این کشور در انتخابات پارلمانی لبنان و عراق رقابتی قابل بحث داشته اند و در یمن هم نیروهای مورد حمایت تهران موشک های بالستیک به سمت عربستان شلیک کرده اند.

** سناریوهای ادامه دار
در ادامه این ادعاها نویسنده موضوع را به رژیم اشغالگر قدس و امنیت تل آویو کشانده و نوشته است:همین حالا هم نیروهای ایرانی با همراهی متحدان خود پشت مرزهای اسرائیل و عربستان ایستاده اند که هر دو نیز مهم ترین رقیبان منطقه ای جمهوری اسلامی هستند.
در مطلب نیویورک تایمز همچنین آمده که تل آویو امکان ایجاد ائتلاف با اعراب خاورمیانه را به دلایل مختلف از جمله نداشتن نیروهایی که ایدئولوژیک برای حمایت از رژیم صهیونیستی فعالیت کنند ندارد، لذا نتیجه گیری شده نخستین پیامد خروج ترامپ از برجام مشتعل شدن آتش درگیری این رژیم با ایران خواهد بود.

** سوریه، بهانه ای دیگر
روزنامه آمریکایی در ادامه ادعاهای سایر رسانه های غربی بدون اشاره به موضع دولت قانونی و رسمی سوریه که اعلام کرده بود، مواضع رژیم صهیونیستی را در زمین های اشغالی جولان در پاسخ به حمله این رژیم به خاک خود هدف گرفته، مدعی شده حدود دو ماه گذشته نیروهای ایرانی حاضر در سوریه برای نخستین بار رگبار راکت به سمت اسرائیل شلیک کرده اند.
همچنین در ادامه ادعا شده که در پاسخ به این حمله، هواپیماهای جنگی اسرائیل هم اهداف نظامی را در سوریه بمباران کرده اند.
روزنامه آمریکایی هر چند با استناد به این موضوع می خواهد بر ادعای خود مبنی آماده سازی زمینه های وقوع جنگ احتمالی بین ایران و رژیم صهیونیستی صحه بگذارد، اما به نقل از تحلیلگران هم هشدار می دهد اگر نبردی رخ دهد، شعله های آن همه منطقه را دربر می گیرد.
در ادامه تفسیر به نقل از رایان سی. کروکر سفیر سابق آمریکا در سوریه، عراق، لبنان و برخی دیگر کشورها آمده است: «پتانسیل جنگی بسیار بزرگتری از آنچه تاکنون دیده ایم وجود دارد و رهبری آن را هم اسرائیل برعهده خواهد داشت، اما آیا چیز خوبی از دل این نبرد بیرون می آید؟ به هیچ وجه».
به موازات نیویورک تایمز، نشریه آمریکایی هیل نیز اردیبهشت ماه امسال مطلب «برای جنگ آماده شویم» را به قلم جیمز گاگلیانو و تصویری از برخی نمایندگان مجلس ایران در حال آتش زدن پرچم کاغذی آمریکا منتشر کرد.
این نشریه برای اینکه تصویری منفی از ایران نزد مخاطب ارایه دهد با اشاره به آنچه حمله دانشجویان ایرانی به سفارت آمریکا در تهران در سال 1979 و موضوع گروگانگیری دیپلمات های آمریکایی خوانده شده، آمده است: طی سال های گذشته واشنگتن نتوانسته در موضوع های جهانی نقش راهبری و مدیریت لازم میدانی را داشته باشد و انتخاب ترامپ به عنوان جانشین اوباما، این آگاهی را به جهانیان داد که آمریکا به جایگاه خود باز می گردد.
این نشریه با ادعای اینکه تهدید موجودیت آمریکا نشات گرفته از ایران هسته ای به قوت خود باقی است، می نویسد: نمی توانیم وانمود کنیم یک توافق ما را در برابر کشوری «سرکش» محافظت می کند.
نویسنده مطلب همچنین افزوده است: باید با ایران از موضع قدرت برخورد کنیم، در آن صورت می توانیم به توافقی واقعی امیدوار باشیم تا این کشور به پایبندی در اجرای تعهداتش وادار شود. همواره به خاطر آوریم اگر صلح می خواهیم، برای جنگ آماده شویم.

** ترامپ و اطرافیان جنگ طلب
در ادامه این جنگ روانی رسانه ای برخی نیز عریان تر به موضوع پرداخته و سعی کرده اند، صریح تر و بی پرده ایران هراسی را جار بزنند و بگویند که تهران تهدیدی برای منطقه و جهان است.
روزنامه واشنگتن پست که به موضع گیری های تند و جنگ طلبانه شهرت دارد در این زمینه نیز وارد میدان شده و نوشته بود: پس از تصمیم ترامپ برای خروج آمریکا از برجام، اکنون تمرکز کاخ سفید و پنتاگون (وزارت دفاع) بر جلوگیری از «توسعه طلبی های سیاسی و نظامی ایران در خاورمیانه» منحصر خواهد شد.
در این مطلب به قلم میسی رایان و گرگ جف آمده است: اگر میان دو طرف (ایران و رژیم صهیونیستی) درگیری رخ دهد، آمریکا هم مجبور به انجام حملات هوایی در منطقه خواهد شد، اما اصلا قصد ندارد بیش از این خود را درگیر جنگ سوریه کند.
نویسندگان مطلب در ادامه سعی کرده اند با اشاره به پایگاه نیروهای آمریکایی در سوریه موسوم به «تنف»، القا کنند وجود این مرکز و احتمال درگیری نیروهای آن با طرفداران بشار اسد می تواند وضعیت جنگ را در این کشور دستخوش تغییر کند.
واشنگتن پست همچنین اذعان می کند نیروهای جنگ طلب، کابینه ترامپ را در برگرفته اند و در ادامه می خواهد القا کند این چینش هم عاملی است که نشان می دهد شرایط برای ماههای آینده خطیر خواهد بود.

** برجام بهانه است
در این میان، طرح موضوع احتمال وقوع چنین جنگی به رسانه های اروپایی محدود نمی شود و حتی یک سناتور روس در گفت وگو با شبکه تلویزیونی روسیه یک گفته بود که آمریکا در پی نبرد با ایران است.
ایگور موروزوف عضو کمیسیون امور بین المللی شورای فدراسیون روسیه (سنا) گفته که «واشنگتن بدون مدرک تهران را متهم می کند.»
المانیتور رسانه آمریکایی مستقر در واشنگتن که بر رویدادهای غرب آسیا تمرکز دارد نیز در همین زمینه نوشته، جنگ بین اسرائیل و ایران می تواند بسیار خونبار باشد.
این رسانه افزوده است: نتانیاهو با در پیش گرفتن اقدامات جنگ طلبانه علیه ایران، با آتش بازی می کند، نباید آمادگی تهران و حزب الله را دست کم گرفت.
یوری ساویرنویسنده صهیونیستی که به عنوان صلح طلب شناخته می شود، در ادامه مطلب نوشته است: زمانی که نتانیاهو در سخنرانی نمایش گونه (10 اردیبهشت) اعلام کرد آرشیوی از اسناد فعالیت های هسته ای مخفیانه ایران به دست آورده است، رهبران اروپا بسیار شگفت زده شدند. آنان در واقع دریافتند این سخنان خطاب به اتحادیه اروپا بوده، زیرا آمریکا به طور قطع پیش از اروپا از ماجرا خبردار شده است.
در ادامه مطلب آمده است: هرچند جنبه نمایشی این امر بیشتر در توان بازیابی اسناد فیزیکی تا محتوای آن قرار دارد، اما به گفته یکی از مقامات رسمی اتحادیه اروپا، این مدارک پایبند نبودن ایران به تعهدات برجامی را نشان نمی دهد.
المانیتور تاکید می کند که از دید اروپا، میان سیاست ها، منافع و ارزش های اروپایی و دولت نتانیاهو اختلاف بسیار زیادی درباره ایران وجود دارد.
همزمان نیز خبرگزاری انگلیسی رویترز در مطلبی با موضوع برجام مدعی شده که خروج آمریکا از توافق هسته ای، افزون بر ناامیدی اروپایی ها و ایجاد تردید در بازار جهانی نفت به افزایش خطر درگیری در خاورمیانه دامن می زند.

** تمرکز بر قدرت دفاعی ایران
در این میان برخی رسانه ها هم سعی کردند به زعم خود با استناد به منابع گوناگون، قدرت نظامی و دفاعی ایران را دستمایه تهیه مطلب کنند و از جمله دویچه وله آلمان در گزارشی به این موضوع پرداخته است.
این شبکه خبری آلمانی نوشته است: ایران با اتکا به نیروی انسانی، تاکتیک دفاع پیشگامانه و موشک های بالستیک کوتاه و میان برد به یکی از قدرت های نظامی کلیدی در خاورمیانه تبدیل شده است.

** چرا جنگ روانی
این رسانه ها اما کمتر به ابعاد اقدامی که ترامپ با خروج از یک پیمان بین المللی انجام داده از نظر حقوقی و دیگر تاثیرات منفی آن در جهان می پردازند که در دنیا سبب بی اعتبار شدن توافق های جهانی و شان نهادهای بین المللی شده است.
حال آنکه پس از خروج آمریکا از برجام، آنچه این روزها به سرخط مهم رسانه ها تبدیل شده، ایجاد شکاف عمیق بین این کشور و اروپا است. در حالی که همچنان سران کشورهای اروپایی بر حفظ برجام و یافتن راه حل هایی برای بی اثر کردن تحریم های کاخ سفید تاکید می کنند، تحلیلگران مختلف اینک شکاف بین اروپا و واشنگتن را که طی سال های اخیر مشابه نداشته، مورد توجه قرار داده اند.
این تحلیلگران می گویند، آمریکا اینک دیگر نمی تواند داعیه رهبری را در بسیاری از موضوع های جهانی داشته باشد، زیرا اروپا را همراه خود ندارد و سران اروپایی به دنبال حفظ استقلال عمل، اعتبار و موجودیت خود در برابر کشوری هستند که رئیس جمهوری آن آسان تعهدات جهانی مثل برجام و پیمان آب و هوایی پاریس را نقض می کند.
در واقع گرایش کاخ سفید به یکجانبه گرایی در همه سیاستگذاری ها درحالی که اروپا همچنان به چندجانبه گرایی تاکید دارد، سبب شده سمت و سوی تحلیل ها به این طرف باشد که اروپا اینک باید افق های آینده پیش روی خود را بدون آمریکا یا حداقل افق های جدا از این کشور اجرایی کند تا بتواند نقش و جایگاه خود را داشته باشد.