به فدراسیون جانبازان گفتم برایم مراسم خداحافظی بگیرند

به گزارش بولتن نیوز، علی صادق‌زاده درباره خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی و ورزش حرفه‌ای اظهار داشت: واقعیت این است که از وضعیتی که داشتم، ناراحت بودم؛ چون مسئولان نه دیگر حالم را می‌پرسیدند و نه از من خبری می‌گرفتند.

وی افزود: به مسئولان فدراسیون جانبازان و معلولین گفتم با توجه به اینکه خداحافظی‌ام قطعی است، در جریان رقابت‌های وزنه‌برداری معلولان قهرمان کشور  مراسمی بگیرند و در آنجا رسماً کناره‌گیری کنم، اما به این موضوع توجهی نکردند و حتی اسمم را هم نیاوردند. مسئولان فدراسیون از تصمیم من باخبر بودند و خیلی دوست داشتم در حاشیه مسابقاتی که نمایندگان کمیته بین‌المللی پارالمپیک هم حضور داشتند، این موضوع اعلام شود، اما از من دعوت هم نشد.

دارنده سه مدال در بازی‌های پارالمپیک عنوان کرد: 20 سال در تیم ملی بودم و حالا تصمیم گرفتم جایم را به جوانان بدهم تا آنها به افتخار‌آفرینی ادامه بدهند. سه طلا در مسابقات قهرمانی جهان، دو مدال طلا و برنز در بازی‌های پاراآسیایی و سه برنز در پارالمپیک کسب کرده‌ام.

صادق‌زاده با بیان اینکه برنز کسب کرده در پارالمپیک 2012 لندن، شیرین‌ترین مدالش در طول دوران قهرمانی بوده است، گفت: در پارالمپیک 2016 ریو حقم خوردم. در واقع خطای من در شرایطی گرفته شد که همان حرکت را برای وزنه‌بردار مصری خطا نگرفتند. تنها حسرتم این است که ای‌کاش می‌توانستم با مدال طلا، از دنیای حرفه‌ای خداحافظی کنم.

وی با اشاره به اینکه کسب مدال برنز در پارالمپیک 2008 پکن بهترین خاطره‌اش در 20 سال گذشته در ورزش است، با انتقاد از صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان خاطرنشان کرد: درست است که در میزبان پاداش‌ها یکسان‌سازی صورت گرفت، اما حقوق پرداختی از سوی صندوق قهرمان مساوی نیست. ورزشکاران سالم که مدال برنز المپیک دارند، ماهیانه 2 میلیون می‌گیرند، اما به من که سه مدال برنز در پارالمپیک کسب کرده‌ام، فقط 390 هزار تومان پرداخت می‌شود. به نظرم این عادلانه نیست.