۱۳ عامل ترک شغل کدامند؟/انصراف ۱.۷ میلیون نفر از کار

به گزارش بولتن نیوز، نتایج آمارگیری نیروی کار کشور در سال ۹۵ نشان می‌دهد که از حدود ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بیکار در سال گذشته، حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار بیکار، در گذشته شاغل بوده‌اند که ۵۳ درصد از کل جمعیت بیکار را شامل می شوند.

نتایج این مطالعات نشان می‌دهد از ۱.۷ میلیون بیکاری که در گذشته شاغل بودند، گروه مردان نزدیک به ۱.۵ میلیون نفر از این افراد را تشکیل داده‌اند.

اما بر اساس مطالعات پنج سال گذشته از بازار کار، از بین عواملی که موجب ترک شغل شاغلان شده، چهار عامل نسبت به سایر عوامل در ترک شغل شاغلان و افزایش بیکاری این گروه نقش و تاثیر بیشتری داشته است.

بنابر این گزارش، اولین عامل ترک شغل، «موقتی بودن کار» است که ۴۴۵ هزار و ۵۳۴ نفر از بیکاران را تشکیل می‌دهد؛ موقتی بودن کار با سهم ۲۵.۶ درصدی از مهمترین عوامل ترک شغل در بین جمعیت بیکار در دو گروه مردان و زنان بوده است.

علاوه بر این، «پایین بودن درآمد»، دومین عامل ترک شغل است؛ به طوریکه ۲۵۷ هزار و ۹۱۹ نفر معادل ۱۴.۸ درصد از این جمعیت، به دلیل نارضایتی از میران درآمد از کار خود انصراف داده اند. «اخراج یا تعدیل نیرو» نیز با جمعیت ۲۳۵ هزار و ۸۶۶ نفری معادل ۱۳.۶ درصد از بیکاران و «به پایان رسیدن دوره خدمت وظیفه»، با جمعیت ۲۳۱ هزار و ۲۶۰ نفر معادل ۱۳.۳ درصد از دیگر عوامل مهم ترک شغل تلقی می‌شوند.

نتیجه این مطالعات مرکز آمار ایران نشان می دهد ۱۲۴ هزار و ۶۸۵ نفر به دلیل «تعطیلی دائمی محل کار» شغل خود را از دست داده و بیکار شده اند و تعداد ۱۱۵ هزار و ۸۳۸ نفر نیز به دلیل «فصلی بودن کار» به جمعیت بیکاران پیوستند.

همچنین ۳۷ هزار و ۶۸۹ نفر، به دلیل مسائل خانوادگی و ۲۹ هزار و ۸۸۴ نفر به دلیل بیماری شغل خود را ترک کرده‌اند؛ در عین حال ۹ هزار و ۲۰۶ نفر به دلیل رسیدن به سن بازنشستگی، ۶ هزار و ۸۰۲ نفر به علت تمایل به جابجایی محل کار خود، ۶ هزار و ۴۳۰ نفر به دلیل مهاجرت، ۵ هزار و ۴۵۶ نفر به علت تحصیل یا آموزش و هزار و ۶۰۱ نفر نیز به دلیل کهولت سن مجبور به ترک شغل خود شده اند. علاوه بر این، حدود ۲۳۰ هزار و ۵۷۰ نفر از جمعیت شاغل کشور نیز به دلیل سایر موارد از کار خود انصراف داده اند.

نکته قابل توجه این است که در سال ۹۴ نیز، دقیقا ۴ عامل اصلی ترک شغل در سال ۹۵ به عنوان عوامل اصلی موثر در ترک شغل بوده؛ با این تفاوت که دو عامل «پایین بودن درآمد» و «به پایان رسیدن خدمت وظیفه» از نظر اولویت با یکدیگر جابجا شده اند.