قبول شکست واژه ای بیگانه با سران اقلیم کردستان عراق

گروه بین الملل: علیرغم اینکه بیش از یک ماه از برگزاری همه پرسی اقلیم کردستان عراق و شکست بزرگ سیاسی در نتیجه این اقدام می گذرد اما هنوز کسی از متولیان همه پرسی حاضر نیست این شکست را پذیرفته و مرهمی بر روزهای سخت مردمان این منطقه باشد.

به گزارش بولتن نیوز، در چنین شرایطی تنها یک نفر حاضر شده به این موضوع اعتراف کند که آن هم اهل منطقه نبوده و مشاور بارزانی بوده است.

فدریک تیسوت سرکنسول سابق فرانسه در اربیل و از مشاوران مسعود بارزانی طی گفتگوی اختصاصی با روزنامه هابر ترکعنوان کرده است: مشاوره های اشتباهی دادیم. این انتقادها تمام صحت دارند. به نتیجه ای که بعد از رفراندوم برای مردم کرد به بار آمده است. نگاه کنیدتمام آنالیزهای صورت گرفته و مشاوره های داده شده اشتباه بود. برای من این دیگر یک افتخار نیست. یک مایه شرمساری است.

وی اضافه می کند: مردم کردستان در برابر ادعاهای فساد مالی معتقد هستند که می تواند فساد مالی هم وجود داشته باشد ولی خدمات دولتی صورت می گیرد. ولی اگر خدمات کافی داده نشود در این جا یک مشکل بزرگ خلق خواهد شد. مشکل برای اربیل زمانی بزرگ می شود که بغداد از پرداخت حقوق ها به اربیل خودداری می کند. ملت در آنجا مشاهده می کنند که برخی اقشار جامعه سوار خودروهای بسیار لوکس شده و در خانه های زیبا زندگی می کنند. برخی خانواده ها ثروتمند هستند ولی بخش بسیار بزرگی فقیر هستند. کم کم احترام ملت به بارزانی کمتر شده است. این مسئله در خصوص خانواده طالبانی نیز صحت دارد.

این سیاسی فرانسوی در حالی به مشاوره های اشتباه به بارزانی اعتراف می کند که هنوز سرکردگان کرد عراقی حاضر به قبول این شکست نیستند و گناه بزرگ را به حساب خیانت دیگران و توطئه می نویسند.

تاریخ کردها در عراق مملو از شکست ها و پیروزیها بوده است. در تمام این دوره ها زمانی که رهبران کردی باور داشته اند که در یک پروسه شکست خورده اند و شکست را پذیرفته اند بار دیگر توانسته اند به صحنه بازگردند. به نظر می رسد رهبران کردی هنوز با قبول شکست در یک روند سیاسی بیگانه هستند چون اگر می پذیرفتند که آنها هم اشتباه می کنند هیچ وقت همه پرسی را برگزار نمی کردند. اگر می پذیرفتند که آنها هم اشتباه کردند هیچ وقت با یک تصمیم پارلمان را از مسیر فعالیت خود خارج نمی کردند. اگر می پذیرفتند که آنها هم اشتباه می کنند می پذیرفتند که تغییری در ترکیب دولت اقلیم در 25 سال گذشته ایجاد می کردند.

آنچه که در اقلیم دیده می شود همان چهره هایی هستند که در 25 سال گذشته حضور داشته اند. نسلی که بیش از یک ربع قرن است در کردستان عراق ما شاهد آن هستیم.

مشکل عمده سران کرد عراقی این است که اصولا با این تفکر که آنها هم می توانند شکست بخورند بیگانه هستند و همین سبب شده است که ما شاهد غروری عجیب و غریب باشیم. غروری که کردستان عراق را به وضعیت امروز خود رسانده است.

رهبران کرد عراقی اگر می خواهند به روند آرام سیاسی در عراق بازگردند نیاز به تجدید نظر در خود و سیاستهای سالهای اخیر خویش دارند، با مانع تراشی بر سر راه روند سیاسی دمکراتیک نخواهند توانست آرامش و اعتماد را به مردم بازگردانند.

بخش زیادی از وضعیت مبهی که همین حالا در اقلیم در جریان است به همین عدم پذیرش شکست و در نتیجه اصلاح رفتارها باز می گردد. رفتارهای سیاسی که باید مبتنی بر واقعیات سیاسی عراق و اقلیم باشد. مردم اقلیم از سال 2014 میلادی به این سو حتی حقوقهایشان را هم درست و حسابی دریافت نمی کنند و این بماند که چه بر سر مردم آسیب دیده آمده است. فرافکنی و نسبت دادن این موضوع به عامل خارجی معنای جز شکست ندارد چون اصولا مردم سیاسیون را نه برای شکست بلکه برای بهبود وضعیت مردم می خواهند.

رهبران کردی تا زمانی که نپذیرند که در این سالهای اخیر شکست خورده اند و با مردم خود روراست نباشند قطعا نخواهند توانست از بحرانهای پشت سرهم خارج بشند. بحرانهایی که از سالهای گذشته شروع شد و هنوز ادامه دارد.

رهبران کنونی اقلیم باید بپذیرند آنها متولی دین و دنیای مردم اقلیم نیستند باید بپذیرند که آنها مامور بهبود وضعیت مردم هستند و اگر نمی توانند کاری از پیش ببرند باید دست از کار بکشند.