نطق مجمع ترامپ در شان یک رئیس جمهوری نبود

به گزارش بولتن نیوز، جان لیمبرت دیپلمات با سابقه آمریکایی و سفیر سابق این کشور در موریتانی، گفت: مشکلی که آمریکا و جهان در رابطه با ترامپ با آن روبرو هستند، این است که ترامپ در هیچ یک از اظهارات و یا تصمیم گیری های خود نتایج و عواقبی را که ممکن است برای او به همراه داشته باشد، در نظر نمی گیرد و انگیزه اولیه و مهم او اغلب خوشایندی و یا شخصی است.
وی اضافه کرد: اینکه ترامپ توافق هسته ای را توافق ناقصی می داند، نشان می دهد که او هدف دیگری را در پشت این حرف پنهان می کند و گرنه همه می دانند که هیچ توافق بین المللی را نمی توان یک توافق کامل و بی نقص خواند.
به گفته این دیپلمات آمریکایی در حقیقت اگر توافقی، کامل و بی نقص بود دیگر به آن توافق نمی گفتند، بلکه اسمش را تسلیم شدن می گذاشتند، چرا که بیشتر توافقنامه های بین المللی در واقع به این دلیل دوام می آورند که دارای نواقصی هستند که گرچه به همین دلیل مورد انتقاد طرفین آن واقع می شوند، اما قرار نیست این انتقادات به نابودی و از میان رفتن این توافقنامه ها منجر شود.
سفیر سابق آمریکا در موریتانی اضافه کرد که با توجه به رویه خصمانه و عاری از منطقی که ترامپ در برخورد با برجام پیش گرفته، به نظر می رسد که هدف اصلی او از میان بردن آن است و نه بهبود بخشیدن به آن و این که تا کنون این توافقنامه با وجود شخصیتی مثل ترامپ هنوز دوام آورده، کمی تعجب آور است.
وی با بیان اینکه تجربیاتی که من در دنیای سیاست داشته ام، حکم می کند که این توافقنامه قابلیت دوام دارد، گفت: اما جهان امروز با فردی روبرو است (ترامپ) که از ساختار ذهنی غیر متعارفی برخوردار است و این که از چنین ساختاری چه تصمیماتی تراوش کند، قابل پیش بینی نیست.
وی ادامه داد: با نگاهی به اظهارات و تهدید هایی که بطور مستمر از کاخ سفید بیان می شود و با توجه به نبود یکپارچگی در تصمیم گیری ها و جهت گیری های سیاسی در درون دولت ترامپ، چند احتمال وجود دارد؛ اول این که ترامپ و حامیان او ضمن حفظ برجام به این لحن انتقاد آمیز و پرخاشگرانه خود ادامه دهند که در این صورت هدف آن ها تضعیف روحیه ایران و ترغیب سایر طرفین این توافقنامه به گرایش به سوی آمریکا خواهد بود.
به گفته لیمبرت تجربیات سیاسی نشان داده است که در مناسبات بین المللی در بسیاری از موارد صرف غیر منطقی و حتی احمقانه بودن یک رویکرد سیاسی دلیل نمی شود که فرد یا گروه و یا کشوری به آن روی بیارود و به همین دلیل چنین رویکردی از سوی ترامپ غیر قابل تصور نیست که در آن صورت باید انتظار داشت که روابط ایران و آمریکا به زمان مناقشات تند قبل از توافق هسته ای برگردد.
لیمبرت گفت: حتی در چنین صورتی تردیدی نخواهد بود که ایران همانطور که در 30 سال قبل از این توافق دوام آورده بود باز هم دوام بیاورد. کاملا واضح است که این بار نخستین نتیجه چنین رویکردی برای آمریکا بی اعتباری و انزوای سیاسی در چشم جهانیان خواهد بود.
وی تاکید کرد که ترامپ با چنین برخورد دور از خرد، حتی در مقام یک تجارت پیشه بر خلاف منافع خود عمل می کند چرا که در چنین صورتی اولا بسیار بعید به نظر می رسد که کئگره آمریکا در این اقدام به حمایت از او برخیزد و به اعمال دوباره تحریم های هسته ای علیه ایران روی آورد. حتی اگر کنگره رد پای ترامپ را دنبال کند، چنین رویکردی در نهایت به انزوا و بی اعتباری آمریکا منتهی خواهد شد.
دیپلمات آمریکایی تصریح کرد: ترامپ باید سیاست ترغیب و یا وادار کردن کره شمالی به نشستن بر سر میز مذاکره را به فراموشی بسپارد چرا که در چنین صورتی اولین سئوالی که کره شمالی از خود خواهد پرسید، این است که چطور می تواند به رئیس جمهوری که یک توافق بین المللی را جلو چشم او پاره کرده، اعتماد کند و به مذاکره با او بنشیند.
لیمبرت در پایان گفت: نکته ای که بسیاری از مخالفان این توافقنامه آگاهانه یا نا آگاهانه نادیده می گیرند این حقیقت است که ایران و آمریکا در فاصله 40 سال گذشته در تعارض و خصومیت با هم بسر برده اند و عقد یک توافقنامه بر سر موضوع خاصی به معنی فراموش کردن همه دلائل این خصومت و تعارض نیست. به همین دلیل مرتبط کردن سایر حوزه های اختلاف میان دو کشور به این توافقنامه دور از منطق است و ممکن است صرفا به عنوان بهانه ای برای توجیه عدم پایبندی به مفاد این توافقنامه مورد استفاده قرار گیرد و این یکی از دلائل احتمالی پافشاری ترامپ بر اتهام نقض روح برجام از سوی ایران و ناقص خواندن این توافقنامه است.