پا تو كفش 50 كيلو آلبالو!

گروه فرهنگ و هنر: در یادداشت پیشه رو که هادي عسگري  نگاشته معتقد است:جريان اقتصادي فيلم‌هاي كمدي باعث شده تا هم ميزان ساخت و هم ميزان اكران آنها نسبت به ديگر ژانر‌ها افزايش چشمگيري داشته باشد و كارگردان‌هاي متعددي با ساخت فيلم شانس خود را براي موفقيت سينماي كمدي بسنجند. 

به گزارش بولتن نیوز متن این یادداشت که جوان آنلاین نیز منتشر شده به شرح زیر است:

«پا تو كفش من نكن» به كارگرداني حسين فرحبخش داستان دو زوج است كه براي عقد به محضر مي‌روند ولي در شلوغي محضر، در درج عقد آنها اشتباهي صورت مي‌گيرد و ماجراهايي بعد از آن رخ مي‌دهد. فضاي كلي اين فيلم سينمايي شباهت زيادي به «50 كيلو آلبالو» دارد كه به خاطر ابتذال بيش از حد از سوي علي جنتي وزير ارشاد وقت توقيف شد. در نقدهايي كه طي روزهاي اخير درباره اكران فيلم «پا تو كفش من نكن» منتشر شده، به خاطر اين شباهت محتوايي تذكرات متعددي به وزارت ارشاد داده شده است. به خصوص اينكه برخي از رسانه‌ها ميزان ابتذال اين فيلم سينمايي را خيلي بيشتر از «50 كيلو آلبالو» عنوان كرده‌اند. متأسفانه تا به امروز سازمان سينمايي نسبت به اين نقد‌ها واكنشي نداشته است و گويا لزومي براي توجه به اين نقد‌ها هم نمي‌بيند.

جريان اقتصادي فيلم‌هاي كمدي باعث شده تا هم ميزان ساخت و هم ميزان اكران آنها نسبت به ديگر ژانر‌ها افزايش چشمگيري داشته باشد و كارگردان‌هاي متعددي با ساخت فيلم شانس خود را براي موفقيت سينماي كمدي بسنجند.

فرحبخش كه بيشتر فعاليت سينمايي‌اش به تهيه‌كنندگي فيلم‌هاي تجاري و متوسط سينما اختصاص داشته و تلاش كرده است تا جريان فيلمفارسي را با بازسازي فيلم‌هاي مشهور قبل از انقلاب، زنده نگه دارد، اين بار هم خط داستاني را كه «50 كيلو آلبالو» ترسيم كرده است، ادامه داده است. در برخي از نقدها درباره «پا تو كفش من نكن» اين فيلم را نسخه دوم «50 كيلو آلبالو» معرفي كرده‌اند.

در حالي كه سينماي جهان دوباره به سمت جذب خانواده‌ها به سينماها گام برمي‌دارد و فيلم‌هاي مناسب براي تمامي اعضاي خانواده بيشترين ميزان استقبال را در سينماها دارند، در ايران فيلم‌هايي توليد مي‌شود كه نمي‌شود آنها را با همه اعضاي خانواده ديد؛ سينمايي كه تلاش دارد سينما را از محيطي خانوادگي به فضايي تبديل كند كه فيلم‌ها صرفاً با رده‌بندي سني قابل مشاهده باشند. گفته شده كه «پا تو كفش من نكن» قرار است براي كودكان زير 12 سال ممنوع شود اما سامانه فروش اينترنتي اين فيلم هيچ اشاره‌اي به چنين محدوديتي ندارد و صرفاً اين كار را مي‌توان در ادامه تبليغات و خبر‌سازي براي اين فيلم دانست. حتي اگر چنين رده‌بندي سني اعمال شود، آيا داستان اين فيلم براي نوجوانان زير 18 سال مناسب است؟! با ناديده گرفتن حقوق خانواده‌ها در داشتن يك سينماي سالم، قطعاً در آينده با كاهش حضور خانواده‌ها در سينما شاهد افت فروش و ضرر اقتصادي به بدنه سينما خواهيم بود.