گروه اقتصادی: قیمت بنزین هماکنون بر اساس قیمتهای فوق خلیجفارس هر لیتر 1500 تا 1700 تومان در نوسان است؛ این رقم یعنی فاصله قیمتها با آنچه عرضه میشود،500 تا 700 تومان بیشتر است. فاصله قیمتی که با احتساب میانگین مصرف بنزین در خردادماه که 87 میلیون لیتر اعلامشده، میتواند رقمی بین 430 میلیون دلار یا 610 میلیون دلار باشد. البته این رقم بدبینانهترین هزینه برای اقتصاد است. زیرا اگر تولید داخلی وجود نداشت، دولت باید مابا التفاوت مصرف داخلی را از بودجه عمومی دولت میپرداخت. هرچند در حال حاضر هم میزان پرداختها بابت مابهالتفاوت فروش بنزین تفاوت بار سنگینی بر دوش بودجه عمومی دولت گذاشته است.
به گزارش بولتن نیوز، گزارشها نشان میدهد، سال گذشته بهطور متوسط روزانه 9 میلیون لیتر و درمجموع بالغبر سه میلیارد و 285 میلیون لیتر بنزین وارد کشور شد، این در حالی است که در سال 1393 حجم واردات بنزین ایران حدود یک میلیارد و 650 میلیون لیتر گزارش شد. بر ارزش واردات بنزین در سال گذشته یک میلیارد دلار بوده است. اما امسال شرایط متفاوت است. قیمت واردات بنزین رو به افزایش گذاشته و از سویی مصرف همروند صعودی دارد.
آنطور که منصور ریاحی مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی میگوید: «میزان مصرف بنزین در فروردین ۹۶ در مقایسه با فروردین پارسال هشت درصد رشد داشت، این آمار در اردیبهشتماه در مقایسه با مدت مشابه در سال قبل ۸.۶ درصد افزایش داشته و در خرداد به علت مصادف بودن با ماه مبارک رمضان این رشد مصرف ۴ و هفتدهم درصد گزارششده است. مصرف بنزین در تیرماه در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۱۲ و ششدهم درصد رشد را نشان میدهد.»
طبق گفته مسئولان شرکت ملی پخش و پالایش علت افزایش مصرف بنزین در تیرماه آغاز فصل مسافرتها بوده است. بهطوریکه مصرف بنزین روزانه ۸۴ میلیون لیتر بنزین بوده که در مقایسه با تیر سال گذشته ۱۰ میلیون لیتر رشد نشان میدهد.
از سویدیی افزایش ۲۱ درصدی واردات خودرو به کشور و تردد خودروهای با عمر ۲۰ تا ۲۵ سال در کشور سبب شده تا مصرف بنزین غیرقابلکنترل شود.
راهکار اول یا آخر؟
اولین راهکاری که در مقابل افزایش مصرف بنزین پیشنهاد میشود، گران کردن است. اصلی که بر مبنای عرضه و تقاضا در اقتصاد پیشنهاد میشود. اما اجرای این راهحل، همواره تورم انتظاری در پی داشته است.
بررسی واکنش اقتصاد ایران به افزایش قیمتها نشان میدهد که پیش از تکنرخی شدن قیمت بنزین، هرسال که دولت تصمیم به افزایش قیمت بنزین میگرفت، از افزایش کرایه خودروها گرفته تا اجارهبهای مسکن و حتی محصولات لبنی تحت تأثیر این افزایش گران میشدند. در سالهای اخیر که نرخ بنزین هزار تومان ثابت مانده، این تورم انتظاری نیز به سایر بخشها کوچ کرده است. بااینحال، زمزمه افزایش قیمت بنزین این احتمال را تقویت میکند که در صورت افزایش قیمت بنزین، سایر کالاها نیز تحت تأثیر قرار بگیرد.
این مهمترین تهدید برای دستاورد کاهش نرخ تورم محسوب میشود، هرچند که از ابتدای امسال، حرکت خزنده افزایش نرخ تورم آغاز شد و در خردادماه مجدداً تورم دورقمی بازگشت، اما دستکاری قیمت بنزین سبب خواهد شد که نرخ تورم رو به افزایشی غیرقابلکنترل بگذارد.
بااینحال برخی کارشناسان هم معتقدند که ارزانی این محصول سبب افزایش قاچاق این محصول به کشورهای همسایه شده و از همین رو تنها راهکار کاهش مصرف و جلوگیری از قاچاق گران کردن است.
قدرت مخالفان کارت سوخت
اگرچه مخالفان کارت سوخت، با همه تلاشی که به کاربردند نتوانستند کارت سوخت را از چرخه خارج کنند و درنهایت حسن روحانی قانون استفاده از کارت سوخت را در خردادماه ابلاغ کرد، اما به نظر میرسد قدرت مخالفان برای بلااستفاده کردن این کارتها چربیده است. چه آنکه همچنان کارت سوخت قابلاستفاده نیست. این در حالی است که اگر استفاده از کارت سوخت برای مالکان خودرو الزامی شود، میزان مصرف هر خودرو مشخص میشود. افزایش مصرف را هم میتوان با استفاده از قانون عرضه و تقاضا جبران کرد. یعنی خودروهایی که بیشازحد نصاب مصرف میکنند، باید بنزینی بالاتر از ارقام مصوب خریداری کنند. استفاده از این طرح که مدتهاست پژوهشگران به دولت پیشنهاد میکنند، میتواند عامل بازدارنده برای جلوگیری از رشد مصرف بنزین باشد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
اگر همه کشور در این مورد یکپارچه شوند و متحد گردند و دانشگاه ها را برای این کار به کار گیرند، طبق برنامه ریزی های دراز مدت و میان مدت و کوتاه مدت، می توان به نتیجه رسید، شرط بزرگ توفیق در این اقدام،ادامه راه بوسیله دولت های متوالی است که از پشت سر هم می ایند و می روند و فقط حرف می زنند.
اگر بیت المال به عدالت در جامعه تقسیم شود و کل مردم ایران در شهرها و دهکده ها و آبادیها از آن به نسبت شرعی و معقول برخوردار شوند, و شرائط اولیه زندگی را برای آنها مهیا نکنند و همه انبوه ثروت را در تهران و چندشهر دیگر جمع نکنند ..., مردم مجبور نمیشوند برای امرار معاش یا معالجه و یا تحصیل.....هر روزه دهها و شاید چند صد کیلومتر را با خودرو آنهم یکنفر سرنشین طی کنند. آمار مسافت طی شده روزانه افراد بین محل کار و محل زندگی سر سرسام آور است و سالانه میلیاردها لیتر سوخت در هوا دود میشود. متاسفانه روزانه صدها سال عمر ملت ایران پشت ترافیک و چراغ قرمز و پی گیری کارهای اداری!! تلف میشود .با تولید ماشین کم مصرف و سبک و ارزان فقط تعداد افراد خودرو دار را زیاد میکنیم. فقط بهینه سازی خودروها نتیجه ای نخواهد داد.
البته نو سازی ناوگان خودرویی کشور با خودروهای سال و بنام هم چاره ای هست .با رایزنی با کمپانیهای بزرگ و بنام برای واردات با تخفیف ویژه و زدن نمایندگی و البته کم کردن تعرفه ها و مالیات ورود خودرو .طوری که قیمت خودروی خارجی که الان 100میلیونه به نصف برسه .اینطوری اشغالهای خیابون جمع میشه .