روایت احمدرضا احمدی از «پرواز»

به گزارش بولتن نیوز، «پرواز» داستان پسری است که به گفته مادرش «زیر درختی نایاب، دور از زمین متولد شده و سپس به زمین آمده»؛ پسر بچه‌ای که با پدر و مادر خود در خانه‌ای زندگی می‌کند که مابین سه چهار تپه قرار گرفته و بعد از تپه‌ها، بیابان بی‌گیاه و بی‌آب و علفی است که تا افق ادامه دارد.

در محل زندگی پسرک قصه ما که اسم ندارد، هر چهار فصل سال باران می‌بارد اما روی تپه‌ها، هیچ گل و گیاهی نیست و پسرک دلش می‌خواهد این تپه‌ها و این بیابان، مملو از گیاه‌ها و گل‌های مختلف باشد. به همین خاطر تصمیم می‌گیرد به آسمان پرواز کند و از آن ارتفاع روی تپه‌ها و بیابان بی گیاه، هم گل بپاشد...

«پرواز» عنوان داستانی تخیلی است. در این داستان زمان به عقب برمی‌گردد. پدر و مادرها جوان می‌شوند. نور مهتاب به رنگ‌های مختلف درمی‌آید. ستاره‌ها آبی و سبز و زرد و سید می‌شوند و چندین و چند اتفاق ناممکن دیگر می‌افتد.

تصویرگری این اثر را که به تازگی منتشر شده «راشین خیریه» بر عهده داشته است.

در بخشی از این کتاب که مخاطبان آن گروه سنی «د» (۱۲ تا ۱۴ سال) هستند، آمده است: «یک شب که مهتاب بود، رنگ‌های قرمز، زرد، سبز، سفید را روی ماه پاشیدم. نور ماه لحظه‌ای قرمز شد، بعد زرد، بعد سبز و چند لحظه بعد سفید شد. یاد کودکان روی زمین افتادم که اکنون چه شادی و شعفی دارند.»

«پرواز» نوشته احمدرضا احمدی در ۲۸ صفحه، با شمارگان ۲هزار نسخه و با قیمت ۹هزار و ۵۰۰ تومان منتشر شده است.