وقتی انتخابات به ابزار رویارویی ملت تبدیل می شود

به گزارش بولتن نیوز، امروز اما جامعه ایران به سختی با بحران قضاوت و قضاوت در خصوص قضاوت دست و پنجه نرم می کند.

این مقدمه ای است برای ورود به بحث اصلی. انتخابات دوازدهم در راه است. هر چه زمان برگزاری انتخابات نزدیک تر می شود، فضای اقتصادی و سیاسی ایران داغ می شود. در این میان چهره هایی که در میان مردم شناس هستند و به واسطه شغلشان، شهرتی در جامعه به هم زده اند به سود این یا آن کاندیدا وارد میدان شده اند تا احساس تکلیف خود را نشان دهند. در این میان آفاتی جدی متوجه یان شکل از حضور است.

سال ها قبل را با یاد بیاورید، وقتی اصل حفظ نظام برای تمامی شهروندان از مشهور و ناشناس، مسئول و معمولی، شاغل و بیکار و ... اهمیت داشت، آن روزها کسی برای حمایت از فلان شخصیت وارد میدان نمی شد بلکه اصل انتخابات مد نظر قرار داشت و توصیه می کردند وارد میدان شوید. اصل حضور آن روز نه تنها برای نظام که برای همه مردم اهمیت داشت.

غالبا رای ها مخفی می ماند و کسی آشکارا برای حمایت زا این یا آن وارد میدان نمی شد و هشدار نمی داد که وای بر شما در صورت یپروزی فلان کاندیدا.

امروز اما وضعیت تغییر کرده است. همان قدر که کاندیداها به یکدیگر تند می شوند و اتهاماتی را مقابل تریبون ها به هم وارد می کنند، افراد جامعه اعم از هنرمندان سرشناس و شهروندان ناشناس دیگر اصل انتخابات و حریم شخصی را مد نظر قرار نمی دهند و با قضاوت آشکار درباره آرای هموطنانشان وارد میدان می شوند. طرفداران یک کاندیدا را حامیان افراط و خشونت می نامند و هم طیفان خود را مدافع آزادی و امنیت. از سوی دیگر آن طرف میدان کسانی هستند که طرفداران کاندیدای رقیب را هرج و مرج طلب و بی بند و بار نامیده و مدافعان کاندیدای خود را دیندار و قابل احترام.

تداوم این وضعیت اما ایران را به کدامین مسیر هدایت می کند؟

تداوم این روند و مقدم دانستن افراد بر انتخابات سبب می شود قضاوت درباره نظرات افراد در ایران بیش از پیش افزایش این آتش می دمند و سبب می شوند جامعه ایران گرفتار همان شود که نهی اش می کند. قضاوت درباره اینکه فلان افراد مسئول بدبختی ما شدند. به هر روی هر انتخاباتی دو روی دارد، روی برنده و روی بازنده. به این ترتیب همواره راضیان و ناراضیانی فضای جامعه را به سمت رادیکالیزه شدن پیش می برند. از سوی دیگر باید در نظر داشت که آلوده شدن هنرمندان به سیاست، خود مساله اصلی هنر را تحت الشعاع قرار داده و سبب می شود جامعه یاران از فرصت هایی در این حوزه محروم بماند.

شاید بهتر باشد بار دیگر اصل وجودی نظام منشا و دلیل حضور در انتخابات باشد و از این مسیر، کسانی که امکانی برای تبلیغ دارند، بهره برده و وارد میدان شوند و مردم را به شرکت در انتخابات دعوت کنند.