مراقب منافع ملی و اهداف فرهنگی هنری خود باشیم

گروه فرهنگ و هنر: محمدرضا رضاپور در یادداشت پیش رو که پیرامون صحبت های دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر نگاشته شده، معتقد است: سپردن کرسی داوری به خانم «فاطمه معتمدآریا»، بعد از حضور در جمع داوران جشنواره غیرقانونی و ضدصنفی «عصر» در ترکیه دهان‌کجی به همان منافع ملی و ضدیت با اهداف فرهنگی، هنری و صنفی است.

به گزارش گروه سینما و تلویزیون بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته شده است به شرح زیر می باشد:

 

«سیدرضا میرکریمی»، دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر، فرموده‌اند که «اهداف هنری و فرهنگی که ریشه در منافع ملی دارد، در اولویت‌ است؛ در دنیا رویدادی برگزار نمی‌شود که اهداف کشورش را سرلوحه قرار ندهد...» بنده هم به نوبه خود از این سخنان استقبال می‌کنم.

شنیدن این موضوعات در حد حرف هم بسی غنیمت است. گرچه بگذریم از این‌که در جشنواره جهانی سال گذشته، حتی یک پرچم جمهوری اسلامی هم در مجموعه چهارسو دیده نمی‌شد اما کشور فرانسه، هم سفیرش حضور پررنگی داشت و هم نشانی از پرچمش یافت می‌شد.

اما درباره منافع ملی و اهداف فرهنگی و هنری که به نظر می‌رسد دبیر یک جشنواره -که مثل رییس‌جمهور یک کشور می‌ماند- باید از آن‌ها آگاه باشد:

۱. سپردن کرسی داوری به خانم «فاطمه معتمدآریا»، بعد از حضور در جمع داوران جشنواره غیرقانونی و ضدصنفی «عصر» در ترکیه که به ریاست «اسماعيل ايزددوست»، رییس شبکه‌ی (PNTV) (که ید طولایی در پخش فیلم‌های ایرانی بدون پرداخت حق رایت قانونی که منجر به تضییع حقوق صنوف سینمایی ایران است، دارد) و رقیب «سعید کریمیان» -مدیر مجموعه شبکه‌های جم- برگزار شد، دهان‌کجی به همان منافع ملی و ضدیت با اهداف فرهنگی، هنری و صنفی است.

۲. حضور ده‌ها فیلم بدون پروانه نمایش -هم‌چون «ملی و راه‌های نرفته‌اش»، «دلم می‌خواد»، «خانه کاغذی» و...- در قالب بخش نمایش‌های بازار این جشنواره که طبعاً، نمایش آن‌ها براساس قانون کشور، در یک جشنواره رسمی دولتی غیرقانونی محسوب می‌شود، منافع ملی و اهداف فرهنگی و هنری که قانون همین کشور برای صیانت از آن‌ها وضع شده است را به خطر می‌اندازد. فيلم‌هايی كه هيچ‌گاه خبری از صدور پروانه‌ی نمايش برای آن‌ها نبوده است و عملا، به دلايلی مصلحت‌جويانه -همانطور كه وزير محترم ارشاد براي يكی از مراجع معظم تقلید گفته‌اند- كنار گذاشته شده بودند.

شاید هم این رفتارها، اهداف فرهنگی و هنری را تأمین می‌کند و منافع ملی را به خطر نمی‌اندازد... امیدوارم از طرف آقا سید رضای میرکریمی به بی‌اخلاقی متهم نشویم. می‌گوییم، چون دوست ‌داریم کشوری مقتدر و قانونمند در حوزه فرهنگ و هنر داشته باشیم که معیار و میزان، گرمی سلام و علیک آدم‌ها با ما نباشد.