آمریکا می‌تواند در صورت لغو برجام، با اسرائیل درباره سناریوهای احتمالی برنامه‌ریزی کند

به گزارش بولتن نیوز، روزنامه هیل آمریکا در یادداشتی نوشت در سال های اخیر، چگونگی روبرو شدن با ایران یکی از مهمترین موارد اختلاف در سیاست خارجی آمریکا بوده است.

در این یادداشت آمده است: در این دولت اوباما بدون یک رای موافق جمهوری‌خواهان توانست توافق هسته‌ای با ایران را از سد کنگره بگذارند و در مقابل، ترامپ در جریان رقابت‌های انتخاباتی وعده داد مواضع سخت‌گیرانه تری در قبال ایران اتخاذ کند. با توجه به این که کنفرانس سالانه کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل هفته آینده در واشنگتن برگزار می شود، می‌توان انتظار داشت موضوع ایران بار دیگر به یکی از موضوعات داغ تبدیل شود به ویژه آن که انتظار می‌رود کنگره آمریکا تحریم های جدید ضد آن کشور را بررسی کند.

در قبال ایران، این کنگره است که می تواند با جمع کردن نیروها در 2 حزب و حتی دولت جدید، نقش رهبری را داشته باشد.

دولت ترامپ اگرچه رسماً به ایران هشدار داده است، هنوز باید جزئیات رویکرد خصمانه‌تر در قبال این کشور را روشن کند.

با توجه به مطرح شدن گسترده مباحث مربوط به ایران در دوران ریاست جمهوری اوباما، اعضای کنگره آمریکا بیش از هر مساله دیگری در زمینه سیاست خارجی، روی مساله ایران متمرکز بوده اند. در شرایط کنونی نیز در حالی که دولت آمریکا در حال بررسی گزینه‌های خود در قبال ایران است، کنگره میتواند از این فرصت استفاده و رویکرد قاطعانه‌ای در این زمینه اتخاذ کند، رویکردی که بتواند حمایت هر دو نهاد قانونگذاری و مجریه را جلب کند.

نویسنده این گزارش در ادامه نوشت: رویکرد کنگره در قبال ایران باید شامل چندین محور اصلی باشد.

اول، قانونگذاران باید تمایل خود را برای نظارت بر اجرای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، نشان دهند. اگرچه برخی از اعضای کنگره به شدت با این توافق مخالف بودند، اکنون این اتفاق‌نظر در میان کنگره و دولت ترامپ شکل می‌گیرد که در حال حاضر بهترین راه، اجرای دقیق و سختگیرانه این توافق و بازخواست از ایران در قبال هر گونه تخطی از آن است.

تلاش برای اجرای این توافق باید با تشکیل کمیته از هر دو حزب برای نظارت بر اجرای برجام همراه شود. کنگره همچنین باید با بالابردن هزینه تخطی از این توافق، ایران را از هرگونه تقلب احتمالی باز دارد. این به معنای در نظر گرفتن تحریم‌های جدید افزون بر احیای تحریم‌های قبلی، در صورت لغو برجام است.

دوم، کنگره باید با اقدامات نظامی، اطلاعاتی، ممنوعیت تسلیحاتی و اعمال تحریم‌ها، مانع از حمایت ایران از گروه‌های مورد حمایتش در خاورمیانه شود. 

سوم، کنگره باید دولت جدید آمریکا را به توسعه روابط با متحدان عرب حاشیه خلیج (فارس) وادارد و فروش تسلیحات و سایر اشکال همکاری با این کشورها را تایید کند. تمرکز اصلی باید بر عملیات ویژه و درگیری‌های کم شدت باشد که اصلی‌ترین چالشی است که از سوی ایران متوجه آنها می شود.

آمریکا باید به فکر ایجاد یک نیروی ویژه چند ملیتی با متحدان عرب خاشیه خلیج (فارس) باشد  تا از این طریق تبادل اطلاعات، آموزش و عملیات مشترک میان دو طرف افزایش یابد.

چهار، کنگره می‌تواند به توسعه و تعمیق همکاری‌های اطلاعاتی و نظامی با اسرائیل به منظور مقابله با چالش ایران، کمک کند. منابع اطلاعاتی اسرائیل به طور خاص مفید هستند و باید مذاکرات در سطح بالا به منظور نظارت بر برنامه هسته‌ای ایران در جریان باشد و همزمان به طور مشترک برای سناریوهای احتمالی در صورت لغو این توافق از سوی ایران، برنامه‌ریزی کرد. کمک به اسرائیل برای مقابله با تهدیدهای حزب‌الله (لبنان) نیز می‌تواند بخشی از این تلاش‌ها باشد.

در آخر، کنگره آمریکا می‌تواند تماس‌های دیپلماتیک و ارتباط میان مردم، آمریکا و ایران را هدایت کند.

از همه مهمتر، اعضای کنگره باید از برنامه‌هایی که تماس‌ها میان جامعه مدنی دو کشور را افزایش می‌دهد نیز حمایت کنند.

نویسنده این مطلب در ادامه، با مطرح کردن ادعاهایی درباره ایران گفت: با دنبال کردن این راهکارها، کنگره آمریکا می تواند همزمان سه پیام را ارسال کند، به ایران نشان دهد که واشنگتن آماده کمک به دوستانش و محدود کردن «اقدامات مخرب تهران» در خاورمیانه است. به دولت ترامپ نشان دهد که قوه مقننه و مجریه می‌توانند در مواردی به دیدگاه های مشترک برسند. و در نهایت به مردم آمریکا نشان دهد که جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های کنگره قادرند با وجود اختلافات موجود در زمینه یکی از مهمترین اولویت های سیاست خارجی این کشور با یکدیگر هم نظر باشند.

وی در ادامه نوشت: «چالشی» که ایران متوجه منافع آمریکا و نظم خاورمیانه می‌کند، نیازمند توجه فوری است. نباید اجازه داد این مساله قربانی اختلافات حزبی شود؛ چرا که در این صورت منافع ملی ما آسیب خواهد دید و فرصت‌ها از دست خواهد رفت.

در انتهای این گزارش آمده است: راهبری کنگره در قبال مساله ایران می تواند هم برای هر دو حزب و هم برای قوه مقننه و مجریه، پیروزی سیاسی قلمداد شود. بهتر است برای مقابله با ایران متحد شد تا این که اجازه دهیم اختلافات ما برای این کشور فرصت‌ساز شود.