گوهری به نام تجربه در دریای هنر

به گزارش بولتن نیوز، سید رضا اورنگ*: هنر، پدیده‌ای ذاتی است، اما برای پیشرفت در آن باید آموزش را هم مدنظر داشت. آموزش آکادمیک برای پرورش استعدادهای نوین بسیار مؤثر است، اما مؤثرتر از آن، استفاده از تجربه استخوان خرد کرده‌های فن و زانو زدن مقابل آنان برای یادگیری است. بزرگ‌ترین هنرمندان ایران و جهان تجربه بزرگان را چراغ راه آینده و پیشرفت خود قرار داده‌اند.

در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی، تنها می‌توانند مسیر را به هنرجویان نشان دهند، اما در محضر استاد و سیستم آموزش زانو به زانو، نه تنها مسیر به هنرجویان نشان داده می‌شود، بلکه موانع و راه‌های عبور از موانع نیز به آنان به صورت عملی و تجربی آموزش داده می‌شود. در حقیقت یک هنرمند باتجربه تمام آموخته‌های خود را در طبق اخلاص قرار می‌دهد تا جویندگان هنر از آنها بهره‌مند شوند. در گذشته‌های دور و نه چندان دور از این تجربه‌ها به نحو احسن استفاده می‌شد، برای همین نام‌های بزرگ هنر این سرزمین بزرگ، بیشتر به گذشته تعلق دارند تا روزگار کنونی. متاسفانه امروز انتقال تجربه به نسل جدید انجام نمی‌شود یا بسیار نادر است. برای همین شکاف عمیقی بین نسل قدیم و جدید به وجود آمده است. هر هنرمند جوانی این را بداند، اگر می‌خواهد در کارش پیشرفت روز افزون داشته باشد باید در کنار هنرمندی با تجربه، تجربه‌اندوزی کند، در غیر این صورت به جایگاهی که باید برسد، نمی‌رسد.

امروزه در تمام حوزه‌های هنر، به ویژه سینما و تئاتر، ضعف‌های مفرط دیده می‌شود که این نشانگر نادیده گرفتن تجربه‌های گرانقیمت هنرمندان با تجربه است. بسیاری از این گوهران یتیمه، در کنج‌خانه‌ها افتاده‌اند. باید سراغ آنان رفت و از تجربه‌های تکرار نشدنی‌شان بهره گرفت.

یکی از این گوهرهای بی نظیر استاد منوچهر انور است، عالمی دانا، محقق و خوش صدا که طنین زیبای صدایش در مستند "باد صبا" هنوز گوش‌ها را می‌نوازد. از این استاد توانا و کم نظیر کسی سراغی نگرفته و از تجربیات گرانبهایش در عرصه هنر استفاده نکرده است. مانند منوچهر انور بسیارند، اما کسی یادی از آنان و هنرشان نمی‌کند. نادیده گرفتن و استفاده نکردن از هنر و توانایی این گوهران هنر، خسارت جبران ناپذیری بر پیکر هنر امروز ایران زمین وارد کرده و می‌کند. هنرمندان جوان، هنرجویان و مسوولان باید خاضعانه در برابر این هنرمندان نامی و باتجربه زانو به زمین بزنند و تلمذ کنند.

این هنرمندان چراغ راه آینده‌اند، با استفاده از تجربه آنان پرچم هنر ایران زمین همواره در اهتزاز خواهد بود.