متاسفانه همه چیزمان سیاست زده شده و کسب قدرت عده ای منفعت طلب نهاد ارزش مند نهی از منکر را به بازیچه گرفته و این شده است که جلوی روی مردان سرزمین ما به صورت زنی سیلی می زنند و حضار انگار نه انگار.
گروه اجتماعی: حجت الاسلام دکتر جلیل محبی در یادداشتی که در ادامه ملاحظه می کنید در خصوص اقدام جنجال برانگیز مامور شهرداری که زنی را در یکی از شهرهای شمالی کشور مورد ضرب و شتم قرار داد، معتقد است: متاسفانه همه چیزمان سیاست زده شده و کسب قدرت عده ای منفعت طلب نهاد ارزش
مند نهی از منکر را به بازیچه گرفته و این شده است که جلوی روی مردان
سرزمین ما به صورت زنی سیلی می زنند و حضار انگار نه انگار.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در کانال شخصی نگارنده نیز منتشر شده، به شرح زیر است:
حتماً شما هم صحنه دردناک سیلی یک مامور شهرداری در یکی از شهرهای شمالی به زنی که برای معاش خود زحمت می کشیده را دیده اید و کامنت ها و پست های هم وطنان در تقبیح این عمل زشت را.
این واقعه از جهت فرصتی که رسانه برای ما فراهم آورده قابل بررسی است که از این ابزار به چه اندازه می توان در مسیر فرهنگ سازی استفاده نمود و در آتی قصد دارم در این باره بنویسم.
اما آنچه اکنون به آن می پردازم بی تفاوتی افراد حاضر در آن محل است. گذشته از مردانی که در آن معرکه اند کسی که به دوربین اشاره می کند که فیلم برداری نکن!
متاسفانه همه چیزمان سیاست زده شده و کسب قدرت عده ای منفعت طلب نهاد ارزش مند نهی از منکر را به بازیچه گرفته و این شده است که جلوی روی مردان سرزمین ما به صورت زنی سیلی می زنند و حضار انگار نه انگار. گاهی حس می کنم مرده ایم. سزمینی که به اراذل و اوباشش هم به خاطر مردانگی افتخار می کرده و به دلیل این مرام نام لوطی بر آنها می نهاده امروز به جایی رسیده که برای جلوگیری از ظلم منتظر پلیس است. پلیسی که خود معلوم نیست سیلی دومی حواله ندهد!
انتظار رسیدن پلیس نه برای فرهنگی اسلامی و ایرانی که برای فرهنگ مدرنی است که فردگرایی خانواده و جمعش را از هم پاشیده و چماق را جایگزین حس نوع دوستی نموده، است که البته در همان فرهنگ مدرن هم با کار فرهنگی و القاءات مختلف رسانه ای در حال باز گرداندن روحیه نوع دوستی اند.
علی خلیلی نیمه شبی جلوی مزاحمت دو جوان ظاهرا مست به دو زن را در خیابان گرفت و به مرگش منجر شد. اگر اینجا جای دیگری بود تندیس اش در بهترین جای شهر نماد قهرمان قوم می شد؛ حیف که فعلاً اینجا ایران 1400 است...
یادمان باشد مردم تا جلوی ظلم ایستادن را نیاموزند از محتسب و محکمه کار چندانی ساخته نیست..