عشق و علاقه پایه و اساس ،حضور درسازمان همیشه بیدار مدیریت شهری است

به گزارش بولتن نیوز،عشق و علاقه در خدمت به هم نوع با قیمت جان خود،فرمول پیچیده ای است که خداوند متعال در وجود شاغلین حساس ماننده ،نظامیان ،آتش نشانان و تمامی فعالان امدادی و حرفه های سخت گذاشته که با مقایسه های مادی و ریالی نمی توان قیمت واقعی انجام ماموریت های آنها را محاسبه کرد و این حس درونی و باور قلبی است که شرایط را برای علاقمندی به ورود و ادامه خدمت در این مشاغل فراهم می کند.

همانطور که همه ما می دانیم و در هفتم مهرماه در کنار تبلغات محیطی و رسانه ای در شهرهای کشور شاهد مانور آتش نشانی ها هستیم ،هفتمین روز از پاییز تحت عنوان روز آتش نشانی در کشور ما نامگذاری شده و به عناوین مختلف این حرفه مورد توجه قرار می گیرد.

روز هفتم مهر سال 1359 پالایشگاه نفت آبادان توسط ارتش مزدور عراق بمباران گردید که در حین عملیات اطفاء حریق تعدادی از آتش نشانان کشورمان جان خودشان را از دست دادند در واقع اولین شهدای آتش نشان محسوب گردیدند وبه همین مناسبت هفتم مهر روز آتش نشان نام گذاری شده و در طول تاریخ کشورمان ،هموطنان عزیزی در این عرصه جان خود را فدای به دست آوردن آرامش و آسایش همنوعان خود کرده اند ، که در این روز یاد و خاطره همه آنها را ارج می نهیم.
هر حرفه‌ای سختی‌ها و شیرینی‌های خاص خودش را دارد. اماسختی و دردسر بعضی شغل‌ها نسبت به بقیه بیشتر است ، آتش‌نشانی یكی از این شغل‌هاست.در واقع آتش‌نشانان به دلیل ویژگی‌های شغل خود همواره در معرض آسیب‌های جسمی و فکری و روحی قرار دارند.این مشاغل چون اغلب با مرگ و زندگی افراد سر و کار دارند مسلماًاسترس زیادی را متحمل می شوند،که الحق دیدن این تصاویر دردناک و هماهنگی جسم و فکر برای انجام وظیفه از سوی آتش نشان حقیقتا دل و جرعت و شجاعت بسیار بالایی می گیرد.

بر اساس اطلاعات منابع تخصصی این عرصه ،آتش نشانان در هر مأموریت به طور معمول در معرض چندینعوارض از جمله عوارض ناشی از استرس رانندگی و ترافیک ، عوارض ناشی از اثرات دود وگازهای سمی در محل های عملیات، عوارض ناشی از صدای آژیر، بلندگو و نور چراغ گردان،عوارض ناشی از ترشح هورمون های دفاعی و آمادگی بدن در برابر حوادث، اثرات ناشی ازحرارت در محل حریق، عوارض ناشی از تماس یا جذب مواد شیمیایی از طریق پوست، عوارضناشی از صدمات فیزیکی در حین انجام وظیفه، عوارض ناشی از دریافت پرتوهای یون ساز وتشعشعات رادیواکتیویته قرار می گیرند.

علاوه بر این ، آتش نشانان در هنگام انجام عملیات نجات وامداد در معرض عوارضی نظیر رؤیت صحنه های دلخراش و تألم آور، عوارض ناشی از وقوع انفجار در صحنه حادثه، عوارض ناشی از مسائل ارگونومی وسایل و تجهیزات و ماشین آلات،عوارض ناشی از انجام خدمت به صورت شیفتی، عوارض ناشی از عدم تغذیه صحیح و متناسب باحرفه، عوارض ناشی از استرس پس از حادثه، عوارض ناشی از کارکردن در محیط های آلوده،عوارض ناشی از کارکردن در محیط های مرطوب نیز قرار می گیرند.
بنابراین ، وجودفاکتورهایی از قبیل سرو صدا ، محیط عفونت زا و آلوده ، مواد شیمیایی و گازهای سمی ،مواد رادیواکتیو ، کار در محیط غیر متعارف ، وجود ذرات معلق در هوا ، کار در شرایط جوی نامساعد ، کار در ارتفاع ، ریزش و برخورد اجسام خارجی ، انفجار ، خطر برق ،سطوح شیب دار و لغزنده ، کار در فضای مسدود وسر بسته ، کار در اعماق، کار در محیط های با حرارت بالا ، جابجا کردن قطعات سنگین ، کار در فضای باز ، کار در محیط های مرطوب، کار در محیط های متعفن و نامطبوع ، کار در شرایط روحی نامساعد از مهم ترین عواملی است که شرایط محیط کار آتش نشانان را از حالت عادی خارج می کند.
بر این اساس ، مقایسه فاکتورها و عوامل زیان آور در محیط کار با شرایط ویژه شغل آتش نشانی گواه آن است که کلیه فاکتورها و عوامل مذکور در حرفه آتش نشانی وجود داشته ضمناینکه فاکتورهای دیگری نیز وجود دارد که در این مقدمه لحاظ نشده است . لذا یک آتش نشان در هر حادثه حداقل 10 مورد از عوامل زیان آور را لمس می کند همچنین آتش نشان در طول خدمت با تمامی فاکتورهای زیان آور در صحنه های عملیات و امداد رسانی مواجه است.
آتش نشانان که آماده ی گزارشات تلفنی هستند باید بتوانندبرای کمک های اورژانسی با هر درجه ای از وخامت از یک تصادف اتومبیل ساده تا انفجارمهیب پاسخگو باشند.
آتش‌نشان بودن نیاز به آمادگی جسمانی بالایی دارد و ورزش نیاز اصلی آتش‌نشانان است. آتش‌نشان‌ها همواره در معرض خطرات گوناگونی قرار دارند ودر حقیقت آتش‌نشان وارد مكانی می‌شود كه همه از آنجا می‌گریزند. بنابراین استرس این شغل خیلی بالاست، اما زمانی كه موفق به نجات جان یك انسان می‌شویم لذت و شیرینی كاررا با تمام وجود حس می‌كنم. البته زمانی هم كه با مورد فوتی و خسارات سنگین مواجه می‌شویم خواه ناخواه در روحیه‌مان تأثیر می‌گذارد .
واضح است كه یك آتش نشان هنگام مبارزه با حریق و موارد اضطراری بمنظور حفظ جان اشخاص و سرمایه های ملی بایدبدون تعلل و خطا عمل نماید ، برای این منظور یك آتش نشان باید از هر حیث آمادگیكامل داشته باشد .

با این اوصاف گاهی برخی از کارمندان و کارکنان مشاغل دیگر اظهار نظر هایی می کنند که هیچ پایه و اساس منطقی و عقلی ندارد ،مثلا ساعات کار و شیفت های استراحت کاری خود با آتش نشانان مقایسه می کنند ،آیا واقعا نباید بپذیریم که حضور هر آتش نشان در هر مامورتی حساس به این معناست که وی در این لحظه جان خود را در کف دست گرفته و امکان برگشت ان نیست و این قیمتش چند؟میزان استرس و سختی های مامور آتش نشانی اگر در کل طول سال هم فقط یکبار باشد چند ساعت اضافه کاری و یا چندشیفت اسراحت می ارزد.

نبود اعتبارات ،بروز نبودن تجهیزات و امکانات ایستگاه های آتش نشانِی در سطح کشور و صدها مشکل دیگر که متاسفانه موجب لطمه زدن به زحمات آتش نشاشنان در مدیریت حوادث و اتفاقات است در کنار دیگر مشقت های این شغل موجب رنجش خاطر این عزیزان شده و می شود.

چند خط ساده ای از یک آتش نشان بیانگر اوج صداقت ،عشق و علاقه آنها به خدمت است که می نویسد: از پس اجساد سوخته،خانه های ویران ومردم خاکستر نشین یک لبخند که زنده بودن و آرامش را بشارت دهد،برای ما کافی است.بوی آب وآتش می دهیم واضطراب لحظه ای را در جدال با مرگ لمس کرده ایم.سوگند من گواه معتبر عشقم به مردم است وآن چه نشانی از زندگی دهد:به پیشگاه خدای بزرگ وعدالت اجتماعی سوگند یاد میکنم تاپای جان بدون در نظر گرفتن نژاد ومذهب از جان ومال مردم در برابر اهریمن حوادث حفاظت وحراست نمایم.

در روز هفت مهر ماه هر سال زحمتکشان این عرصه بار دیگر مسایل و مشکلات حرفه ای ، تخصصی و کمبودهای تجهیزات را به گوش مسوولین می رسانند و آنها نیز با پوشیدن لباس های فرم این عزیزان همچنان احساس خودمانی کرده و قول رفع مشکلات را می دهند که انگار تا آخر مهر همه مشکلات حل شده ،ولی متاسفانه بازار این وعد ها و چشم گفتن ها هر ساله فقط یک هفته است و مانند بسیاری از دیگر مشکلات تا سال بعدی و روز آتش نشانی دیگر به فراموشی می رود.

البته ،ریشه ی بیشتر این مسایل مطرح شده ،نبود اعتبارات است ،اما به نظر بنده ،نبود درک درست از وجود همچنین سازمانهایی است که اگر مراکز تصمصم گیری ما در مرکز و استانها به آن واقف شوند ،قطعا توجه به این سازمانها را از نون شب شهروندان واجب تر دانسته و تلاش خواهند کرد و با باور به نکات پدافندی تجهیز ایستگاه های آتش نشانی و تامین زحمتکشان این عرصه را در اولویت همه کارهای خود قرار می دهند.

ای کاش خیرین مسجد ساز و مدرسه ساز ،وقف کننده گان عزیز کشورمان ، روزی در کنار این برنامه های ارزشمند خود به این جمع بندی نیز برسند که در کنار احداث مساجد و مدارس با نیت خدمت بیشتر به هم نوع اقدام به احداث پایگاه های امدادی و بشر دوستانه کنند و یاور دولتمردان باشند.