حلب به عنوان یکی از راهبردی ترین اهداف عملیاتی تروریست ها و ارتش سوریه همچنان کانون زورآزمایی دو طرف است.
به گزارش بولتن نیوز، شهر حلب به عنوان پایتخت اقتصادی سوریه از نخستین روزهای آغاز بحران این کشور مورد توجه عاملان خارجی بحران و دولت سوریه بود.
هرچند که هرگز اعتراضی مانند آنچه در درعا و بانیاس انجام شد در حلب مشاهده نشد ولی این شهر به عنوان ستون فقرات اقتصاد سوریه به سرعت در کانون توجه حامیان خارجی بحران سوریه قرار گرفت.
تعطیلی کارخانه ها و کارگاه ها، خروج سرمایه ها و سرمایه گذاران به عنوان مقدمه زمین گیر کردن اقتصاد سوریه، ایجاد نارضایتی در سراسر کشور به دلیل کمبود و تولید نشدن برخی مواد و کالاهای مورد نیاز از نخستین اهداف مورد توجه سوداگران بحران بود.
این توجه به شهر حلب بعدها با بازشدن پای تروریست های خارجی از مرزهای شمالی سوریه و ضرورت وجود مسیری برای ورود تروریست ها و حمایت های همه جانبه از آن ها، این استان در راهبرد بازیگران خارجی و داخلی بحران سوریه اهمیت بیشتری یافت.
هم اکنون پس از پنج سال از آغاز بحران، اهمیت این شهر و مناطق اطراف آن برای طرف های درگیر به گونه ای است که همه راه حل های بحران سوریه را با سرنوشت حلب پیوند زده اند.
اگر این شهر پیش از این شریان و قلب اقتصادی سوریه به شمار می رفت، امروز به شریان حیاتی تروریست ها نیز تبدیل شده است.
برای حفظ، تامین امنیت شهروندان یا محاصره آن خون های بسیاری ریخته شده است و بارها همین شهر عامل اختلاف و خیانت گروه های تروریستی به یکدیگر شده است.
در این میان حامیان تروریست ها و سازمان ملل نیز حضور فعالی در موضوع حلب و اظهار نگرانی اختصاصی فقط برای محله های شرقی آن دارند.
درحالی که محله غربی حلب به صورت روزانه شاهد برخورد موشک و خمپاره های تروریست های مستقر در محله های شرقی این شهر است، ولی همواره در قاموس سازمان ملل و حامیان تروریست ها، این محله های شرقی است که حلب نامیده برای آن ابراز نگرانی می شود.
21 تیرماه سال جاری چند روز پیش از مسدود شدن کامل جاده کاستیلو و محاصره تروریست ها در محله های شرقی حلب، 'استفان دوجاریک' سخنگوی دبیرکل سازمان ملل نسبت به ادامه درگیری ها در حلب ابراز نگرانی کرد.
البته این نگرانی شامل هزاران شهروند بیگناه ساکن در محله های غربی این شهر نشد؛ این نگرانی فقط تا زمان شکسته شدن محاصره تروریست ها در شرق حلب از مسیر راموسه در جنوب ادامه یافت و پس از آن خبری از نگرانی سازمان ملل درباره موشکباران محله غربی حلب نیست.
با محاصره دوباره محله های شرقی حلب از سوی ارتش سوریه بار دیگر حامیان تروریست ها به تکاپو افتادند و آتش بسی که به گفته بسیاری از کارشناسان با هدف نجات تروریست ها و خریدن فرصت بیشتر به منظور سازماندهی دوباره آن ها تحمیل شد، به میدان آمدند.
سرنوشت این آتش بس و توافق که میان آمریکا و روسیه به امضاء رسیده بود از همان ابتدا مشخص بود، زیرا بدون گذراندن روند و ساز وکارهای نظارتی و تنبیهی مورد نیاز، آغاز شد.
از همان ابتدا با عقب نشینی ارتش سوریه از مواضع خود در جاده کاستیلو برای آغاز کمک رسانی به شرق حلب، این مناطق مورد هجوم تروریست ها قرار گرفت و ارتش بار دیگر مجبور شد به مواضع خود در این منطقه بازگردد.
بیش از 300 بار نقض آتش بس از طرف گروه های تروریستی فقط در چند روز نشانه روشنی بر جدی نبودن تروریست ها و حامیان آن ها در اجرای آتش بس بود.
با نقض مکرر توافق آتش بس توسط تروریست ها، آمریکا هم به عنوان یکی از طرف های این توافق که به نیابت از تروریست ها برسر میز مذاکره حاضر شده بود فقط نقش تماشاچی بازی کرد و علاوه براین به وظیفه خود در تفکیک مخالفان به اصطلاح میانه رو از دیگر تروریست ها عمل نکرد.
آمریکا در هیچ کدام از موارد اجرای این آتش بس به وظیفه خود عمل نکرده بود، خود نیز به صورت مستقیم وارد شد و مواضع ارتش سوریه را در اطراف فرودگاه نظامی دیرالزور بمباران و زمینه تصرف این مواضع توسط داعش را فراهم کرد.
آمریکا پس از آن برای سرپوش گذاشتن بر بی مسئولیتی خود در فراری روبه جلو مسئولیت انهدام کامیون های حامل کمک های انسانی به حلب را برعهده سوریه و روسیه دانست؛ هرچند که تروریست ها پیشتر اعلام کرده بودند که از ورود کمک های انسانی به حلب جلوگیری خواهند کرد.
نگرانی برای جان تروریست ها چنان افزایش یافته است که اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی نیز این بار وارد معرکه شده و خواستار نجات تروریست های محاصره شده در محله های شرقی حلب شده اند.
ارتش سوریه با بی نتیجه خواندن مدارا با تروریست ها، شامگاه پنجشنبه اول مهرماه از آغاز عملیات در شرق حلب خبر داد و از شهروندان سوری خواست از پایگاه ها و مواضع گروه های مسلح و تروریستی فاصله بگیرند.
در نخستین دستاورد، ارتش سوریه و نیروهای مقاومت اردوگاه حندرات در شمال شرق حلب را از تروریست ها پاکسازی کردند هر چند که ارتش سوریه روز یکشنبه دریک اقدام تاکتیکی از این اردوگاه عقب نشینی کرد ولی این اتفاق خللی در محاصره محله های شرقی حلب ایجاد نکرده است.
از دو روز پیش زمزمه هایی مبنی بر تلاش تروریست ها برای سازماندهی دوباره نیروهای خود و حمله جدیدی برای شکستن محاصره شرق حلب به گوش می رسد.
این تلاش در نخستین مراحل بر جذب گروه هایی متمرکز شده که پیشتر از مشارکت در عملیات موسوم به 'فتح حلب' خودداری کرده بودند.
عبدالله المحیسنی قاضی شرع ائتلاف تروریستی جیش الفتح تمام تلاش خود را برای متحد کردن تروریست ها به کاربسته است و روز شنبه نیز گروه تروریستی نورالدین الزنکی که تاکنون توسط آمریکا و ترکیه به عنوان مخالفان میانه رو معرفی می شد به جیش الفتح پیوست.
تشدید حملات هوایی روسیه به تروریست ها در استان حلب و ادلب پس از پیمان شکنی آمریکا و تروریست های مورد حمایت آن، در موضوع آتش بس از دیگر مسائل جاری در صحنه میدانی حلب در چند روز گذشته است.
همچنین هم اکنون درگیری های شدیدی در اطراف دمشق بویژه در غوطه شرقی در جریان است ولی برغم نزدیک بودن این درگیری ها به پایتخت سوریه، حلب همچنان در کانون توجه است.
در شمال استان حلب نیز عملیات ترکیه با نام 'سپر فرات' که با هدف جلوگیری از بسته شدن مرزهای این کشور با سوریه توسط کردها و محدود شدن کمک رسانی و پشتیبانی از گروه های تروریستی و مسلح هم پیمان آغاز شده بود همچنان ادامه دارد.
از سخنان مسئولان ترکیه چنین برمی آید که این دخالت در عمق خاک سوریه در آینده ادامه می یابد هرچند که آن ها ادعا می کنند این اقدام محدود و برای تامین امنیت مرزهای کشورشان است.
ورود بدون درگیری نیروهای ارتش ترکیه با پشتیبانی برخی گروه های تروریستی به جرابلس سوریه که برخی از کارشناسان آن را به سوراخ کردن گوش بدون درد و خونریزی تشبیه کرده بودند، نشان داد که مرزهای ترکیه از سوی هیچ کدام از گروه های مسلح و تروریستی در خاک سوریه تهدید نمی شود.
این گروه ها با نیروهایی که از خاک ترکیه عبور کرده اند تشکیل و همچنان اسلحه و تجهیزات مورد نیاز خود را از این طریق دریافت می کند، پس ادعای خطر آن ها با توجه به دین و پیوند مستحکمی که با آنکارا دارند، به شوخی بیشتر شباهت دارد.
در همین منطقه برخی از گروه های تروریستی از تلاش برای دستیابی به سلاح های پیشرفته برای هدف قراردادن هواپیما و تانک های ارتش سوریه خبر دادند، که به گفته آن ها مورد موافقت برخی کشورهای پشتیبان قرار گرفته است.
این سلاح ها نیز از آسمان برای آن ها ارسال نخواهد شد بلکه مانند قبل باید از خاک ترکیه عبور کند تا به دست آن ها برسد.
البته سکوت جامعه جهانی در قبال این تجاوز، به ترکیه این اجازه را داده است که به این اقدام خطرناک دست زده و روز به روز بر اقدامات ضدانسانی خود در سوریه بیفزاید.
در هر صورت شهر حلب علاوه بر تحولات میدانی گذرا، در راهبرد سیاسی، جنگی و تبلیغاتی دو طرف درگیری و حامیان آن ها جایگاه ویژه ای دارد و تحولات میدانی در دیگر مناطق سوریه هرچه که باشد نمی تواند از اهمیت آن بکاهد.
این اهمیت تا جایی است که روز یکشنبه جلسه ای در شورای امنیت سازمان ملل به درخواست برخی از اعضا تشکیل و این اعضا فقط نگرانی خود را از آزادسازی کامل این شهر توسط ارتش سوریه ابراز کردند.
بشار جعفری نماینده دائم سوریه در سازمان ملل نیز در پاسخ به این ابراز نگرانی گفت: برخی از اعضا چنان از تصرف حلب سخن می گویند و نگران هستند که گویا ارتش سوریه قرار است شهری را در جیبوتی، افغانستان و یا برزیل آزاد کند.
وی افزود: به همه شما اطمینان می دهم که دولت سوریه شهر حلب را به طور کامل آزاد خواهد کرد و از یک وجب خاک کشور نخواهد گذشت.
براین اساس، حلب با توجه به اهمیتی که برای طرف های درگیر و حامیان آن ها دارد در روزهای آینده نیز در کانون توجه خواهد بود، همانطور که اهمیت حلب پیش از آتش بس با حلب پس از آتش بس تفاوتی نداشت.