شهادتت مبارک دلاور صبور انقلاب
حاج رجب، مصداق انسان‌هایی که مرگ‌شان اول راحتی‌شان است
یادش بخیر. از خیلی وقت پیش‌ترها، یکی از اصلی‌ترین دعاهایی که همیشه در مساجد و هیئت‌ها می‌شنیدیم این بود که: «خدایا! مرگ ما را اول راحتی مان قرار بده.» آن زمان‌ها که کوچک‌تر بودیم، خیلی متوجه نمی‌شدیم که معنی این دعا چیست. نمی‌فهمیدیم چطور ممکن است
گروه فرهنگ مقاومت - یادش بخیر. از خیلی وقت پیش‌ترها، یکی از اصلی‌ترین دعاهایی که همیشه در مساجد و هیئت‌ها می‌شنیدیم این بود که: «خدایا! مرگ ما را اول راحتی مان قرار بده.» آن زمان‌ها که کوچک‌تر بودیم، خیلی متوجه نمی‌شدیم که معنی این دعا چیست. نمی‌فهمیدیم چطور ممکن است کسی یک عمر آنقدر سختی و دشواری تحمل کند که مرگ – با آن تصوری که عموم از مرگ و سختی‌هایش دارند – تازه برایش اول راحتی و آسایش باشد.
به گزارش بولتن نیوز، اما وقتی بزرگ‌تر شدیم، وقتی فهمیدیم که چه بر سر کشورمان آمده و چه انسان‌هایی برای حفظ اسلام و وطن و ناموس، از خود گذشتگی را تا سر حد جان، به سرانجام رسانده‌اند، آن موقع تازه فهمیدیم که چگونه ممکن است برای یک نفر، مرگ، اول راحتی باشد. جانبازان دفاع مقدس، خیلی زیبا این مفهوم را به ما آموختند و از روی مشق نوشت ایشان بود که فهمیدیم، حیات راحت پس از مرگ یعنی چه؟
اما این وسط، بعضی‌ها تکلیف‌شان با دیگران فرق می‌کند. بعضی‌ها در بین جمع هم نوعان خود، بخاطر داشتن یکسری ویژگی‌ها متمایز هستند. دقیقا مثل حاج رجب محمدزاده. حاج رجب هم جانباز بود. مثل خیلی دیگر از جانبازان. اما حقیقتا شدت جانبازی وی و شرایط زیستی که بخاطر جراحات پس از جنگ بر او وارد شده بود، حاج رجب را تبدیل به مصداق کامل افرادی کرده بود که مرگ‌شان، اول راحتی‌شان هست.
حتی تصورش هم سخت است. شاید برای ما، یک روزش هم سخت باشد. اینکه فقط غذا خوردنت را بیست و اندی سال، با سرنگ انجام دهی. سرنگ، هم قاشقت باشد، هم ظرف غذایت، هم سمبل آزار دیدنت. اما حاج رجب، بیست و چند سال، فقط از همین راه غذا خورد، که این تازه یکی از مجموع همه دشواری‌هایی بود که وی در این سالیان تحمل کرد.
حالا که حاج رجب رفته، حالا که شهید زنده ما به شهید علی الله تبدیل شده و تازه دارد یک نفس راحت می‌کشد، از ما انتظاراتی دارد. از ما انتظار دارد که ما هم مصداق افرادی باشیم که اول مرگ‌مان، اول راحتی‌مان باشد. نه اینکه مثل او شویم و جسم‌مان، ما را در حصار جهان قرار دهد. بلکه انتظار دارد با این همه مشکلات مختلف موجود، در جهت رفع آنها بکوشیم.
همان‌طور که رهبر انقلاب بارها اشاره کردند بخاطر فلان معضل، شب‌ها خواب به چشمم نیامده، ما هم اگر پیرو رهبری هستیم و حاج رجب‌ها، الگوی ما هستند، باید برای رفع این مشکلات، تا حد توان خود بکوشیم و این بار روی زمین مانده را بلند کنیم و جهاد امروز را که جهاد فرهنگی و اقتصادی‌ست، به سر منزل مقصود برسانیم. باشد که اینگونه، از شرمندگی شهدا و جانبازان بیرون بیاییم و عاقبت بخیر شویم.
به گزارش بولتن نیوز، اما وقتی بزرگ‌تر شدیم، وقتی فهمیدیم که چه بر سر کشورمان آمده و چه انسان‌هایی برای حفظ اسلام و وطن و ناموس، از خود گذشتگی را تا سر حد جان، به سرانجام رسانده‌اند، آن موقع تازه فهمیدیم که چگونه ممکن است برای یک نفر، مرگ، اول راحتی باشد. جانبازان دفاع مقدس، خیلی زیبا این مفهوم را به ما آموختند و از روی مشق نوشت ایشان بود که فهمیدیم، حیات راحت پس از مرگ یعنی چه؟
اما این وسط، بعضی‌ها تکلیف‌شان با دیگران فرق می‌کند. بعضی‌ها در بین جمع هم نوعان خود، بخاطر داشتن یکسری ویژگی‌ها متمایز هستند. دقیقا مثل حاج رجب محمدزاده. حاج رجب هم جانباز بود. مثل خیلی دیگر از جانبازان. اما حقیقتا شدت جانبازی وی و شرایط زیستی که بخاطر جراحات پس از جنگ بر او وارد شده بود، حاج رجب را تبدیل به مصداق کامل افرادی کرده بود که مرگ‌شان، اول راحتی‌شان هست.
حتی تصورش هم سخت است. شاید برای ما، یک روزش هم سخت باشد. اینکه فقط غذا خوردنت را بیست و اندی سال، با سرنگ انجام دهی. سرنگ، هم قاشقت باشد، هم ظرف غذایت، هم سمبل آزار دیدنت. اما حاج رجب، بیست و چند سال، فقط از همین راه غذا خورد، که این تازه یکی از مجموع همه دشواری‌هایی بود که وی در این سالیان تحمل کرد.
حالا که حاج رجب رفته، حالا که شهید زنده ما به شهید علی الله تبدیل شده و تازه دارد یک نفس راحت می‌کشد، از ما انتظاراتی دارد. از ما انتظار دارد که ما هم مصداق افرادی باشیم که اول مرگ‌مان، اول راحتی‌مان باشد. نه اینکه مثل او شویم و جسم‌مان، ما را در حصار جهان قرار دهد. بلکه انتظار دارد با این همه مشکلات مختلف موجود، در جهت رفع آنها بکوشیم.
همان‌طور که رهبر انقلاب بارها اشاره کردند بخاطر فلان معضل، شب‌ها خواب به چشمم نیامده، ما هم اگر پیرو رهبری هستیم و حاج رجب‌ها، الگوی ما هستند، باید برای رفع این مشکلات، تا حد توان خود بکوشیم و این بار روی زمین مانده را بلند کنیم و جهاد امروز را که جهاد فرهنگی و اقتصادی‌ست، به سر منزل مقصود برسانیم. باشد که اینگونه، از شرمندگی شهدا و جانبازان بیرون بیاییم و عاقبت بخیر شویم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
شرمسار باد بر خیانتکاران به راهت
همیشه گفتم جانباز اجرش از شهید خیلی خیلی خیلی خیلی بیشتره.