موضع نگرفتن حوزه علمیه در جنجال آفرینی نشریه یالثارات و ایجاد شکاف جدید در جامعه

گروه سیاسی: رسول جعفریان در یادداشت زیر پیرامون جنجالی که نشریه یالثارات به راه انداخته معتقد است حوزه علمیه در بحثی که به او مربوط است دخالتی نکرد و در چنین مساله مهمی که پای دین، به همه معانی آن، در میان است، موضعی داشته است.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در وبلاگ شخصی نگارنده نیز منتشر شده، به شرح زیر است:

راه هر روز شکاف های تازه ای در جامعه ایجاد می شود، و آنان مسوولیت دارند تا مانع از ایجاد این شکافها و توسعه بیشتر آنها شوند، نه تنها توجهی به رفع آنها ندارند، بلکه به طرق مختلف به آنها دامن می زنند. هرچه این شکاف ها بیشتر شود، در وقت بحران، دشواری برای همه بیشتر خواهد شد. دست کم از رهبران دینی انتظار می رود در جایی که به آنها مربوط است، دخالت کنند و به هدایت خلق بپردازند و از حریم اخلاق و دین در جامعه دفاع کنند.

مهم این نیست که رهبران حوزه علمیه قم، طرف چه کسی را در منازعه میان آنچه موسوم به بانیان نشریه یالثارات است و جریان مقابل که شماری از هنرمندان این کشور هستند، بگیرند، مهم این است که در چنین مساله مهمی که پای دین، به همه معانی آن، در میان است، موضعی داشته باشند. به عبارت دیگر، وظیفه این رهبران، در درجه نخست، مداخله در همینجاست. هم بحث حجاب مطرح است و هم بحث نسبت دادن دشنامی که بنا به آنچه از آقای ایت الله شبیری زنجانی نقل شد، حد یا تعزیر شرعی دارد. اگر روحانیت در این امر مداخله نکند، پس کجا می خواهد دخالت کند؟

همین روزها ارتش جمهوری اسلامی به خاطر جسارتی که یک نفر آدم خاص به آن کرد، در باره او موضع گرفت تا از حیثیت خود دفاع کند. سپاه پاسداران هم به کمک او رفت، و تازه امروز هم عنوان شد ( درست یا نادرست نمی دانم) که دستگیر شده است. مسلما این موضعگیری در دفاع از کیان ارتش و نیروهای مسلح، عالی و قابل تقدیر است. اما حوزه علمیه در بحثی که به او مربوط است و بسیار هم مهم است و حتی نماینده سابق مجلس آقای توکلی همان لحظه موضع گرفته و در آن مداخله کرد و گفت این نسبت، حد یا تعزیر دارد، دخالتی نکرد.

گفتن این که مثلا حکم واضح است و این مساله به تعیین مصادیق نیازمند است و به ما ربطی ندارد، البته شاید حرف درستی باشد و این که بر قوه قضائیه است که در آن مداخله کند، که البته آن هم ظاهرا نکرد، یا اگر کرد رسما اعلام نشد، اما فی الواقع، حفظ حرکت دین در جامعه، گرچه مسوولیت همه است، اما فعلا روحانیون، متولی رسمی آن هستند. این سکوت بسیار بسیار نادرست و ناروا و نشان از بی توجهی دارد.

دست کم، رهبران حوزه می توانستند با لحنی مودبانه هر دو طرف را نصیحت کنند، می توانستند رسما بگویند که نسبت دادن چنین اتهامی نارواست، می توانستند ... به هر حال به هر شکل که صلاح می دانستند، بهتر بود موضعی می گرفتند. اگر دخالت در نشان دادن تصویری از یکی از بزرگان اسلام در یک فیلم، آن هم سروصدا نیاز دارد، چرا چنین امری که در حال تبدیل شدن به یک چالش مهم در جامعه بوده و بر شقاق و نفاق میان آن می افزاید، ارزش طرح و دخالت ندارد؟

شاید واقعا من اشتباه می کنم. نمی دانم. بهتر است بنده به ارائه و بحث از همان تصاویر نسخ خطی قدیمی در کانالم بپردازم.