به گزارش بولتن نیوز ، همه ما در بعضی لحظات زندگی به سمت
موسیقیهای غمگین رفتهایم تا احساس بهتری داشته باشیم. اما چرا دو برابر
کردن غم و اندوه به ما کمک می کند که از این گرفتاری ذهنی دور شویم؟
مطالعه جدیدی آنچه را که در داخل مغزمان روی میدهد. مطالعات نشان داده
زمانی که یک فرد به موسیقی که مطابق و حال و احساس خود باشد گوش فرا
میدهد، حال بهتری پیدا میکند و به نظر میرسد که موسیقی غمگین دراینمیان
میتواند لذت بخش باشد؛ به این دلیل که خاطرات مثبتی را که میتواند
روحیهی ما را افزایش دهد، درون ما ایجاد میکند.
به تازگی سه بررسی توسط محققان در دانشگاه Durham در انگلستان و دانشگاه Jyväskylä در فنلاند انجام شده که در آن ۲۴۳۶ نفر مورد بررسی قرار داند که طیف گسترده و گوناگونی از انواع موسیقیها را دریافت نمودند. اما سه پاسخ کلیدی به صورت خاص برجسته و مشخص بود: لذت، آسایش، و درد. بر طبق تحقیقات محققان اغلب این واکنشها با خاطرات شاد یا غمگین یادآوری میشوند.
آندرین نورت روانشناس دانشگاه Curtin
استرالیا – که در این مطالعه جدید حضور نداشت – میگوید: "دودسته توضیح
احتمالی برای لذت بردن ما از گوش دادن به موسیقی غمگین وجود دارد؛ یکی از
دیدگاه روانشناسی اجتماعی، ودیگری از نظر علوم اعصاب شناختی.
از لحاظ روانشناسی اجتماعی، یکی از راههای فکر کردن در مورد این که ما
احساس بهتری نسبت به خودمان داریم، زمانی است که ما روی کسی تمرکز میکنیم
که از تمامی لحاظ از ما ضعیفتر است، پدیده شناخته شدهای که به نام
مقایسه اجتماعی رو به پایین نامیده میشود. هر چیزی بهتر میشود فرد مذکور
روز بدتری نسبت به شما داشته است.
فرضیه دیگر از دیدگاه روانشناسی اجتماعی این است که مردم دوست دارند به
موسیقیهایی گوش دهند که آینهای از شرایط زندگی فعلی آنهاست. آهنگها به
عنوان یک دیاپازون برای شرایط زندگی ما عمل میکنند و برایمان طنینانداز
هستند.
گروه دوم از گزینهها، که نورت فکر میکند قانع کنندهتر باشد، مربوط به
علوم اعصاب و فرآیندهای شیمیایی است که درون ذهن ما صورت میگیرد. برخی از
دانشمندان فکر میکنند که موسیقی غمگین مرتبط با هورمون پرولاکتین ، یک
ماده شیمیایی که برای جلوگیری از غم و اندوه کمک کننده است، در ارتباط
میباشد. بدن اساسا خود را برای انطباق با حادثه ناگوار آماده میکند و
هنگامی که آن رویداد رخ ندهد، بدن با ترکیبی لذت بخش از این مواد مسکن
باقی می ماند.
با کمک اسکن های مغزی، ما می دانیم که گوش دادن به موسیقی دوپامین – یک
انتقال دهنده عصبی مرتبط با غذا، رابطه جنسی و داروها – را در اوج شرایط
عاطفی خاص آزاد می کند این جایی است که ما از گوش دادن به آهنگ غمگین لذت
میبریم.
فرضیه دیگر پیشنهاد می کند که غم و اندوه وقتی در دل هنر ترکیب شود مثلا
با یک فیلم گریه دار، یک آهنگ تند و تلخ و یا یک نقاشی غم انگیز نسبت به
حالتی که بدون این موارد باشد، به صورت متفاوتی در ذهن ما پردازش می شود .
تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۴ نشان داد
که شنوندگان اغلب به دلیل زیبایی درکی به سمت موسیقی غمگین جذب می شوند و
در این بررسی جدید در انگلستان و فنلاند ، جاذبه زیبایی شناسی بیشتر آهنگ
های غم انگیز مشخص شد. این مورد ممکن است به ارتباط بین خلق و خوی افسرده
و ایجاد آثار هنری مرتبط باشد. بسیاری از محققان به سرشت و فطرت غمگینی
که منجربه خلق آثارهنری جذاب تر می شود، اشاره می کنند تا محدودهای که
شما به هر حال این هنر را قضاوت می کنید. مسلما، غم و اندوه به نظر می رسد
که ما را متمرکز و سخت کوشترکند که می تواند گوش دادن به و همچنین خلق
موسیقی را تحت تاثیر قرار دهد.
اما باید توجه داشت که این غم و اندوه مطبوع در همه افراد به یک شیوه عمل
نمیکند. محققان این مطالعه جدید نشان دادند که برای برخی از مردم آهنگ
غمگین معمولا به دلیل خاطرات بدی که برای آنها به ارمغان آورد، در واقع
ناراحت کننده و منفی است. بنابراین یک موسیقی فیلم غم انگیز ممکن است
همیشه بهترین راه برای تشویق کردن دوستتان نباشد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com