پنج چالش اصلی گواردیولا و مورینیو

جیمی جکسون

چالش‌هایِ ژوزه مورینیو

1-دشمنی با پپ: مربیانِ رئال مادرید و بارسلونا در فاصله‌یِ 2010 تا 2012 حالا خودشان را در دو سویِ یکی دیگر از بزرگ‌ترین دشمنی‌هایِ فوتبالِ اروپا می‌بینند. با این حال مورینیو اصرار دارد با توجه به شرایطِ لیگِ برتر، تمرکز رویِ یک تیم و یک مربی نتیجه‌یِ مثبت نمی‌دهد و به سودِ تیم‌هایِ مدعیِ دیگر به پایان خواهد رسید. اما اگر یونایتد و سیتی با نزدیک شدن به پایانِ فصل خودشان را در کورسِ قهرمانی ببینند، جدالِ شخصیِ مورینیو و گواردیولا یک بار دیگر بالا موضوعیت پیدا خواهد کرد.

2-قانع کردن تماشاگران برایِ لویی ون گال نبودن: مورینیو جذابیتِ خودش را از همان مصاحبه‌یِ مطبوعاتیِ اول و با حرف زدن از فوتبالِ پرفشار و رد کردنِ تاکتیک‌هایِ ون گال نشان داد. اما این پیش زمینه‌یِ ذهنی که تیم‌های مورینیو هجومی بازی نمی‌کنند، نه به سنتِ یونایتد، باعثِ نگرانیِ عده‌ای از تماشاگران شده است. اما نکته‌یِ مهم اینجاست که تیم‌هایِ خوبِ مورینیو، همیشه تیم‌هایی با گلِ زده‌یِ بالا بودند. مثلا رئالی که سالِ 2012 قهرمانِ لا لیگا شد، 121 گل در لیگ زد، با تفاضلِ مثبتِ 89.

3-خانه‌تکانی: ممفیس دپای، دیلی بلیند، عدنان یانوزای، جیمز ویلسون، خوان ماتا و آندر هررا، همه بازیکنانی هستند که خطرِ خارج ماندن از برنامه‌هایِ مورینیو را احساس می‌کنند. خریدِ زلاتان ایبراهیموویچ و هنریک مخیتاریان رقابت برایِ قرار گرفتن در ترکیبِ اصلی یا حتی فهرستِ 24 نفره را فشرده کرده است. این وظیفه‌یِ مورینیو است که تصمیمِ نهایی درباره‌یِ ماندنی‌ها و رفتنی‌ها را بگیرد.

4-مراقبت از رشفورد: یکی از معدود نکاتِ مثبتِ دورانِ ون گال ظهورِ پدیده‌یِ مارکوس رشفورد بود. دقایقِ کمی که رشفورد برایِ انگلیس در یورو هم بازی کرد به شهرتِ او افزود. حالا این وظیفه‌یِ مورینیو است که به رشدِ درخشان‌ترین پدیده‌یِ آکادمیِ یونایتد در چند سالِ اخیر کمک کند و از او مهاجمی درجه یک بسازد.

5-طرحی برایِ یوروپا لیگ: آیا مورینیو با تمامِ قدرت برایِ فتحِ تورنمنتِ درجه دویِ اروپا خواهد جنگید؟ یا اولویت با قهرمانی در لیگ برتر خواهد بود؟ گزینه‌یِ دوم محتمل‌تر به نظر می‌رسد. بنابراین باید منتظرِ تیمِ دومِ یونایتد در بازی‌هایِ پنجشنبه شب باشیم.


چالش‌هایِ پپ گواردیولا

1-حفظِ آرامش مقابلِ مورینیو: جدال گواردیولا و مورینیو همیشه به عنوانِ جدالی بینِ یک آریستوکرات و یک جنگجویِ خیابانی که برایِ بردن دست به هر کاری می‌زند دیده شده است. گواردیولا همیشه شخصیتی آرامتر بوده و مقابلِ تحریکاتی مورینیو خودش را حفظ کرده، فقط یک بار سالِ 2011 بود که تن به بازیِ او داد. اما یک فصلِ طولانی در لیگِ برتر می‌تواند با جنگ‌هایِ روانیِ بیشتری از سویِ مورینیو همراه باشد و این وظیفه‌یِ گواردیولاست که خودش را حفظ کند.

2-پیشرفت، نه انقلاب: گواردیولا گفته برایِ جا انداختنِ فوتبالش در سیتی تلاش خواهد کرد. سابقه‌یِ او نشان می‌دهد باید از سیتی انتظار داشته باشیم سیستمِ بارسلونا و بایرن مونیخ را به خودش بگیرد. اما برایِ رسیدن به این هدف زمان نیاز است، و زمان، همانطور که خودِ گواردیولا هم گفت، چیزی که نیست که در لیگِ برتر به سادگی پیدا شود. بنابراین تغییرِ ملایم و مرحله به مرحله در سیتی می‌تواند بهترین راهِ گواردیولا باشد.

3-تصمیمی بزرگ برایِ هارت: گواردیولا در ابتدا به تعریف از جو هارت پرداخت: «در حالِ حاضر شکی نیست که جو گزینه‌یِ اول است.» اما حرف‌هایِ او در ادامه چندان برایِ هارت مطمئن‌کننده نبود: «ما همیشه دنبالِ بهترین کیفیت برایِ ساختنِ بهترین تیم هستیم. اما نگرانِ نمایشِ جو در یور نیستم. مهم این است که کیفیت را پیدا کنیم، بررسی‌اش کنیم و بعد تصمیم بگیریم چطور ازش استفاده کنیم.»

4-نمایشِ قاطع در چمپیونز لیگ: سیتی فصلِ پیش برایِ اولین بار در تاریخِ باشگاهش به نیمه نهاییِ چمپیونز لیگ رسید، پس قاعدتا بالا آمدن از گروهِ فصلِ آینده نباید کارِ سختی باشد. اما سیتی که در سید بندی کنارِ تیم‌هایی مثلِ پورتو، رم، بوروسیا مونشن‌گلادباخ، ویارئال و آژاکس و المپیاکوس قرار دارد احتمالا با گروهِ سختی مواجه خواهد شد. صعود راحت و بدونِ دردسر به دورِ حذفی برایِ وجه‌یِ سیتیِ گواردیولا اهمیتِ زیادی دارد.

5-پیدا کردنِ رهبری در زمین: وینسنت کمپانی هنوز دچارِ مصدومیت است. گواردیولا نیاز به کاپیتانی در زمین دارد که مدام مصدوم نشود. دادنِ بازوبندِ کاپیتانی به یایا توره هم می‌تواند رابطه‌یِ او با بازیکنِ سابقش در بارسلونا را مشخص کند.

منبع: آی اسپورت