همه چیز درباره جراحی زیبایی بینی

هر آنچه باید درباره جراحی زیبایی بینی بدانیم

صورت در معرض دید ترین قسمت بدن ماست و بینی در مرکز آن واقع شده و برجسته است لذا اشکالات ساختمانی بینی برای تمام افراد بوضوح قابل رویت است.

جراحی زیبایی و پلاستيك بينی، افزون بر ايجاد تناسب درخود بينی، ارتباط خوشايندتری را بين بينی وديگر اجزای صورت برقرار مي كند. به همين دليل نبايد بينی را به عنوان عضوي مجزا و مجرد درنظر گرفت. رابطه تنگاتنگ بينی با پيشانی، چشم، لب وچانه به گونه ای است كه هرنوع نقص دراجزای صورت مي تواند براين ارتباط ظريف تأثير گذارد. به عنوان مثال چانه كوچك ،موجب برآمده تر به نظر رسيدن بيني مي شود. بی توجهی نسبت به تناسب بينی با اجزای صورت موجب عدم دسترسی به نتيجه رضايت بخش خواهد شد.

چه سنی براي عمل جراحی پلاستيك بينی مناسب است؟
سن عمل جراحی پلاستیک:  در دختران از سن 15سالگي ودر پسران از سن 17 سالگی به شرط رشد كامل جسمي وفكري وداشتن انگيزه كافي فرد امكان پذير است. 

آيا عمل جراحی پلاستيك بينی در افراد مسن امكان پذير است؟
عمل جراحی پلاستیک بینی در افراد مسن:  از آنجا كه باافزايش سن بافت هاي بيني دچار افتادگي وسستي مي شوند اين امر برظاهر وعملكرد بيني تأثير مي گذارد. بالا بردن نوك بيني دراين افراد موجب جوان به نظر رسيدن وبهبود تنفس مي شود. بیشترین مشکلات زیبایی بینی در سنین بالا، افتادگی نوک بینی و برآمدگی پشت آن است. افتادگی بینی موجب مسن تر به نظر رسیدن چهره فرد می شود. در حالات شدیدتر افتادگی، تنفس از راه بینی ممکن است دچار اختلال شود. این بیماران وقتی نوک بینی خود را با انگشت به بالا می برند احساس مطلوب تری از تنفس از راه بینی دارند.

 

آيا وضعيت روحی و روانی فرد درانجام عمل جراحی بينی تأثير دارد؟
تاثیر وضعیت روحی روانی افراد در انجام عمل جراحی بینی: بي ترديد تأثير بسزايي دارد. چه بسيار بيمارانی كه پس از عمل باوجود نتيجه رضايت بخش، به دليل مشكلات روحی-روانی، وسواس فكري يا شخصيت هاي متزلزل و بيش از اندازه تأثيرپذير از ديگران، از نتيجه عمل خود ناراضي اند.

 

شمار زيادي از افرادي كه خواهان جراحي زيبايي بينی هستند، از نظر خود دلايل موجهي دارند، به مانند كسب موفقيت درتشكيل زندگي زناشويی، يافتن اعتماد به نفس بيشتر دربرخوردهاي اجتماعي، جلب رضايت خانواده ودوستان و..... .

 

دراين مقطع بايد ضمن ارزيابی بيمار به او گوشزد شود كه تغييرات ظاهري، به نجات ازدواج درحال شكست، بدست آوردن شغل جديد يا بهبود چشمگير در زندگي كمك معجزه آسايي نمي كند. درضمن ضروري است كه افرادي كه از جراحي انتظاري غیرواقع بینانه دارند، از عمل صرف نظركنند. همچنين لازم است كه جراحي زيبايي درافرادي كه دچار بحران هاي شديد روحي، اضطراب يا هيجان هاي ناپايدار هستند، به تعويق افتد.

 

به طورمعمول داوطلب مناسب جراحي پلاستيك بيني فردي است كه از عمل انتظار واقع بينانه اي دارد و براي انجام عمل تحت فشار ديگران نيست و مهمتر آنكه انتظار تغييرات بزرگي رادر بهبود روابط فردي واجتماعي پس از عمل خود ندارد وقوي ترين دليلش براي انجام جراحي بينی خشنودی شخص خود باشد.

 

  جراحی بینی - جراحی زیبایی بینی

 

آيا جاي برش ها يا آثارعمل بر روی بينی باقی خواهند ماند؟
باقی ماندن آثار عمل روی بینی: درجراحي پلاستيك بينی معمولا تمام برش ها از داخل بيني انجام مي گيرد ودر صورت مهارت جراح هيچگونه ردپايی از عمل برجاي نخواهد ماند. 

نقش ليزر واندوسكوپ در جراحی زيبايی بينی چيست؟
نقش لیزر در جراحی بینی: هدف اصلی استفاده از اين دوروش پيشگيري از به مخاطره افتادن عملكرد بيني است. يعني اگر عملكرد بيني بهتر نشود، دست كم بايد وظايف خود را به خوبي پيش از عمل انجام دهد. هرچند در بسياري از جراحي هاي ظريف بيني استفاده از ليزر اين مزيت را دارد كه با خونريزي كمتري همراه است، در جراحي زيبايي بيني، ليزر نقش عمده اي در نتيجه نهايي ندارد وآنچه تعيين كننده نتيجه عمل است در دستان هنرمند جراح نهفته است. اندوسكوپي بيني با فراهم كردن ديد عالي، دسترسي به قسمت هاي عمقی تر جهت رفع مشكلات داخلي بيني را تسهيل مي كند. 

آيا نوع بيني بر الگوي عمل تأثيري دارد؟
تاثیر نوع بینی بر الگوی عمل جراحی بینی: بعضي بيني ها به بيني گوشتي معروفند كه مشخصه آنها بيني پهن با پوست ضخيم وبافت غضروفي ناچيز است. روش اصلاح اين گونه بيني ها با روش جراحي بيني هاي استخواني متفاوت است. درجراحي بيني گوشتي استفاده از روش هاي تقويت اسكلت بيني براي افزايش حمايت بافت هاي نرم بيني ضروري است و حتی جراحی این نوع بینی ها با استفاده از تکنیک های جدید با نتایج مطلوب همراه است. 

بيش از عمل به چه نكاتي بايد توجه داشت؟
رعایت نکات مهم پیش از عمل جراحی بینی: - آسپرين وداروهاي مشابه آن مانند بروفن دست كم دو هفته بيش از عمل نبايد مصرف شوند زيرا تمايل به خونريزي را افزايش مي دهند. 

- درصورت سرما خوردگي ويروسي لازم است عمل جراحي به مدت چند هفته به تعويق بيافتد.

آيا عمل جراحي پلاستيك بيني با درد همراه است؟
درد عمل جراحی پلاستیک بینی: برخلاف تصور عمل جراحي پلاستيك بيني با درد قابل توجهي همراه نيست.
 

  عمل جراحی بینی - جراحی زیبایی بینی

 

 

عمل جراحی راينوپلاستي‌ شامل چه مراحلی است؟
مراحل عمل راينوپلاستي‌: راينوپلاستي‌ اصلاح‌ جراحي‌ ساختمان‌ خارجي‌ بيني ‌براي‌ رفع‌ نقص‌هاي‌ زيبايي‌ يا عملكردي‌ مادرزادي‌ و اكتسابي‌ بيني‌ است‌. بيماران‌ ابتدا در مورد گرفتگی يك‌ طرفه‌ يا دو طرفه‌ بيني‌، مشکلات سينوس‌هاي‌ اطراف ‌بینی‌، ضربه‌ بيني‌ يا سابقه‌ جراحي ‌پيشين‌ بر روي‌ بيني مورد پرسش قرار مي‌گيرند. نظرات ‌بيمار در مورد ظاهر بيني‌ خود ارزيابي‌ مي‌شود. هم‌ ساختمان‌داخلي‌ و هم‌ ساختمان‌ خارجي‌ بيني‌ مورد معاينه‌ قرارمي‌گيرند. از نماي‌ نیمرخ‌، تناسب‌ بيني‌ با ديگر قسمت‌هاي‌ صورت‌ بررسي‌ مي‌شود. یک سوم بالایی بینی استخواني‌است‌ و دوسوم پائینی آن غضروفي‌ می باشد. در نماي‌ نيم‌رخ،‌ برآمدگي‌ پشت ‌بيني‌ و افتادگي‌ نوك‌ بيني‌ مورد بررسي‌ قرار مي‌گيرد. 

به‌ طور كلي‌، جراحی زیبایی بینی، دستيابي‌ به‌ اسكلت ‌استخواني‌ و غضروفي‌ از طريق‌ برش‌ داخل‌ يا خارج‌ بيني‌، بر اساس‌ موقعيت‌ ناهنجاري‌ است‌. مي‌توان‌ قوزهاي ‌استخواني‌ و غضروفي‌ را متناسب‌ كرد و اندازه‌ و شكل‌ نوك ‌بيني‌ را تغيير داد. نقايص‌ گوناگون‌ بيني‌ را مي‌توان‌ با كاستن ‌بافت‌، برطرف‌ و با افزودن‌ بافت‌ها استتار كرد. براي‌دستيابي‌ به‌ اين‌ هدف‌ استفاده‌ از بافت‌هاي‌ خودي‌ نظير غضروف‌ تيغه بینی‌ پيشنهاد مي‌شود، چون‌ كاشت‌ مواد مصنوعي‌در بيني‌، با عوارض‌ فراواني‌ همراه‌ است‌. پس‌ از برش‌هاي‌مختلف‌ و دسترسي‌ به‌ اسكلت‌ غضروفي‌ و استخواني‌ بيني، اعمال مختلف و متنوعی بر روی ساختمان های داخل بینی صورت می گیرد که بر حسب نوع بینی متفاوت است.

 

مراحل ‌مختلف‌ زير ممكن‌ است‌ بخشی از‌ يك‌ عمل‌ راينوپلاستي را تشکیل دهند:

1ـ اصلاح‌ ناهنجاري و انحراف‌ تيغه‌ بيني‌ (سپتوپلاستي)
2ـ برداشتن‌ قوز استخواني‌ و غضروفي‌.
3ـ ترميم‌ نوك‌ بيني‌ مانند باريك‌ كردن‌ و بالا بردن.
4ـ شکستن وبریدن استخوان های بینی جهت‌ باريك‌ كردن‌ قسمت‌ فوقاني‌ و مياني‌ بيني‌.
5ـ افزودن‌ پيوندهاي‌ استخواني‌ و غضروفي‌ در موارد ضعف‌ حمايتي‌ اسكلت‌ بيني‌ يا دفورميتي‌هايي‌ مانند بيني‌زيني‌ شكل.
6. دوختن پوست و گچ گیری.
 

عمل جراحی بینی - جراحی زیبایی بینی

 

آیا خنده و حرکات صورت بر شکل بینی تاثیر می گذارد؟
عضلات متعددی در بینی و صورت وجود دارند که در هنگام ابراز احساسات مانند خنده موجب حرکت دادن نوک بینی به سمت پایین می شوند. روش های جراحی گوناگونی برای مقابله با افت بینی وجود دارد. امروزه سعی بر این است که از روش هایی که متکی بر افزایش بافت ها ( بجای برداشتن و کم کردن بافت ها) است در جلوگیری از روند افت بینی استفاده شود.

 

بدین ترتیب که بافت هایی که از قسمت های اضافی و ناهنجار بینی برداشته می شوند، در محل مناسب در قسمت های دیگری از بینی مورد استفاده قرار می گیرند تا در درازمدت، حمایت اسکلتی بینی بطور مطلوب تری حفظ شود و بینی دچار فروافتادگی پس از گذشت زمان نشود. یک نمونه از کاربرد این روش ها، برداشتن قطعه ای باریک از غضروف تیغه بینی و جاگذاری آن به عنوان ستون و پایه حمایتی بینی در پایین ترین قسمت بینی است. 

رواج روش های راینوپلاستی تقویتی که متکی بر تقویت حمایت بافت های بینی است، نقطه عطفی درتکامل روشهای مدرن جراحی پلاستیک بینی است. بیشتر عوارض طولانی مدت تنفسی و زیبایی از کاهش بیش از حد بافت های بینی ویا دستکاری های بیش از اندازه روی بافت های بینی ناشی می شود. تغییر شکل و زیبا ساختن بینی از طریق افزایش بافت بجای کاهش، یک راه منطقی جلوگیری از این گونه عوارض است.

آیا در جراحی بینی حد و مرزی برای کوچک نمودن بینی وجود دارد؟

حد و مرز کوچک نمودن بینی در جراحی بینی:

بطور قطع این حد و مرز وجود دارد. نکات زیر مطلب را بهتر روشن می کند:
نخست آن که زیبایی لزوما به معنای کوچکی نیست بلکه زیبایی بینی درگرو تناسب قسمت های مختلف بینی با هم و نیز تناسب کل بینی با قسمت های مختلف چهره است. هدف جراحی زیبایی بینی زیباتر به نظر رسیدن چهره است نه صرفا کوچک کردن بینی. چه بسیار بینی هایی که با وجود اندازه های بسیار کوچک نه تنها بر زیبایی چهره نیفزوده اند بلکه تناسب قبلی را هم از بین برده اند. 

دوم آن که نوع بافت های بینی فاکتور محدود کننده ای در جراحی بینی است. بینی های با پوست ضخیم و بافت غضروفی ناچیز بارزترین نمونه تاثیر بافت بینی بر نتیجه عمل است. این بینی ها تمایل دارند در مقابل تلاش جراح برای زیبایی مقاومت کنند و با ضخامت پوست ظرافت های بینی را کم کنند. این هنر، دانش و تجربه جراح است که باید در چنین تنگناهایی بر محدودیت های بافتی فائق آید.

سوم آن که کوچک شدن بینی تا حدی مطلوب است که عملکرد تنفسی بینی به مخاطره نیفتد. کاهش بیش از حد اندازه سوراخ های بینی وبرداشته شدن بیش از اندازه بافت های استخوانی، غضروفی و پوست، ممکن است سلامت فرد را بخاطر از دست دادن مسیر تنفسی بینی با مشکلات جدی مواجه سازد. جراح بینی با ارزیابی دقیق وضعیت داخل بینی پیش از جراحی، با پیش بینی بسیاری از احتمالات، می تواند ریسک عوارض تنفسی را به حداقل برساند.

آیا بر روی بینی که دچار مشکلات تنفسی از راه بینی است، می توان جراحی پلاستیک بینی انجام داد؟
مشکلات تنفسی روی بینی و عمل جراحی پلاستیک بینی:  در صورتی که پیش از جراحی، در حین عمل و پس از جراحی، تمامی شرایط لازم برای حفظ سلامت بینی از نظر تنفسی مورد توجه قرار گیرد، می توان حتی دراین حالات اقدام به جراحی بینی نمود. البته در این حالت جراح با مشکلات زیادی درعمل مواجه است که با تسلط خود بر مشکلات داخل بینی باید بتواند بر آنها فائق آید. 

این مشکلات چیستند و چگونه توسط جراح بینی رفع می شوند؟
یکی از مهمترین مشکلات داخل بینی که در جراحی های پلاستیک و زیبایی بینی فراروی جراحان بینی است، انحراف تیغه بینی است. در بسیاری از بیماران، انحراف بیرونی بینی با درجات مختلفی از انحراف تیغه داخلی بینی همراه است. در تعدادی از بیماران، بدون هیچ انحرافی درظاهر بینی، تیغه داخلی بینی دچار انحراف شدید است و این نوع از انحراف ها فقط با معاینه دقیق داخل بینی قابل تشخیص است. گاهی این بیماران از شنیدن این که در داخل بینی دارای تیغه بینی به شدت منحرف هستند، متعجب می شوند.

 

باید دانست که انحراف داخل و ظاهر بینی لزوما با هم موازی نیستند. به هر حال انحراف تیغه بینی در هر دو دسته یاد شده نیاز به اصلاح در حین جراحی دارد. در ابتدای جراحی، قبل از شروع اقدامات مربوط به زیبایی و تغییر شکل ظاهری بینی، لازم است جراح بینی تمام تلاش خود را مصروف رفع انحراف تیغه بینی و باز نمودن راه تنفس نماید و پس از اطمینان از برقراری راه طبیعی تنفس، به قسمت دوم عمل جراحی که اصلاح ساختار ظاهری بینی با ایجاد تناسب در قسمت های مختلف بینی و صورت است، پردازد. در صورتی که اصلاح تیغه داخلی بینی صورت نگیرد، پس از عمل، بیمار با مشکلات تنفسی از راه بینی مواجه خواهد شد.

 

 جراحی بینی - جراحی زیبایی بینی

 

مشکل شایع دیگر داخل بینی، رشد بیش از حد شاخک های داخل بینی است. در هر فرد به طور طبیعی، در هر سمت بینی سه بر آمدگی استخوانی در داخل بینی وجود دارد که در فارسی شاخک و در اصطلاح پزشکی توربینیت بینی نامیده می شوند. هوای تنفسی در حین عبور از راه بینی، از لابلای این برآمدگی ها عبور کرده و اعمال مختلف بینی مانند تصفیه، مرطوب سازی و گرم کردن هوا بر روی آن انجام می شود. بنابر علل مختلف، ممکن است این شاخک های داخل بینی بیش از اندازه رشد کنند و موجب تنگ نمودن راه هوایی داخل بینی شوند.

 

در صورتی که رشد بیش از حد آنها با درمان های دارویی قابل معالجه نباشد و مشکلات تنفسی برای بیمار ایجاد نموده باشد، با روش های مختلف جراحی می توان از اندازه آنها کاست. در گذشته روش های جراحی شامل برداشتن تمام یا قسمت زیادی از این شاخک ها بوده است که این گونه اعمال جراحی با عوارض مختلفی همراه بوده است.

 

با پیشرفت های صورت گرفته در جراحی بینی، بدون برداشتن و یا دادن برش بر روی شاخک ها، کاهش حجم آنها با استفاده از روش های نوین امکان پذیر شده است. به عنوان مثال، با وارد کردن امواج رادیویی با فرکانس چند مگاهرتز به داخل شاخک ها، یا با وارد نمودن فیبرهای بسیار ظریف لیزری به داخل آنها، تغییرات بافتی در داخل بافت شاخک ها رخ می دهد که در درازمدت منجر به کوچک شدن آنها می شود.

مشکل شایع سوم که موجب اشکال در تنفس قبل و بعد از جراحی بینی می شود، وجود پولیپ های بینی است. پولیپ های بینی بافت های اضافی متورم و برخاسته از داخل سینوس ها هستند که کم کم رشد کرده و از مجرای سینوس وارد فضای بینی شده و راه تنفسی را مسدود می کنند.

 

در صورتی که بیماری برای جراحی زیبایی بینی مراجعه نماید ومبتلا به پولیپ بینی باشد، در ابتدا باید درمان پولیپ بینی برای او صورت گیرد و بعد جراحی پلاستیک بینی انجام شود چرا که انجام جراحی پلاستیک بینی در بیمارانی که مشکل پولیپ های بینی در آنان رفع نشده است موجب تشدید بیماری در آنها می شود.

 

با توجه به منشا اصلی پولیپ های بینی که از سینوس های اطراف بینی است، و نیز با توجه به این که اغلب این بیماران از سینوزیت مزمن زمینه ای نیز رنج می برند، درمان ریشه ای پولیپ های بینی بدون درمان سینوزیت مزمن امکان پذیر نیست.

 

از این رو است که درمان سینوزیت مزمن در این بیماران هم زمان با درمان پولیپ ها، از طریق جراحی اندوسکوپیک سینوس انجام می شود. با توجه به ظرافت و حساسیت بسیار زیاد عمل جراحی اندوسکوپیک سینوس که از دشوارترین جراحی ها در بدن از لحاظ تکنیک عمل می باشد، بهتر است در این بیماران، جراحی پلاستیک بینی در مرحله دیگری پس از درمان و بهبودی وضعیت سینوس ها صورت گیرد.

نتیجه این که از سه علت شایع مشکلات تنفسی در بیماران داوطلب جراحی پلاستیک بینی، دو علت آن، یعنی انحراف تیغه بینی و رشد بیش از اندازه شاخک های بینی، هم زمان با جراحی پلاستیک بینی قابل اصلاح اند. اما علت سوم که شامل پولیپ های بینی و سینوزیت مزمن است، بهتر است در مرحله جداگانه ای، پیش از انجام جراحی پلاستیک بینی، تحت درمان مناسب قرار گیرد.

دربعضی از افرادی که تحت جراحی پلاستیک بینی قرار گرفته اند، مشاهده می کنیم که نوک بینی از حالت طبیعی خارج شده و فرورفتگی های عمیقی بر روی آن ظاهر می شود ویا نوک بینی بیش ازحد بالا رفته است که ظاهری شبیه بینی خوکی پیدا می کند. علت ایجاد این پدیده چیست و چگونه باید از آن پیشگیری کرد و در صورت وقوع آیا درمان پذیر است؟

خارج شدن نوک بینی از حالت طبیعی بعد از عمل جراحی پلاستیک:  ظربف ترین قسمت بینی نوک آن است. نوک بینی ساختمان پیچیده ای مرکب از پوست، بافت همبندی و داربست غضروفی است. نسبت و میزان این بافت ها در افراد مختلف متفاوت است به گونه ای که در هر فرد با یک آناتومی مخصوص خود فرد در نوک بینی مواجه هستیم. این تفاوت ها، به همراه پیچیدگی های فرآیند های التیامی در بافت های نرم نوک بینی در گذر زمان، جراحی نوک بینی را به یکی از پر مجادله ترین مباحث جراحی پلاستیک بینی بدل ساخته است به طوری که نظرات و سلایق بسیار متفاوت جراحان در جراحی نوک بینی، بخش های مفصلی از کتاب های جراحی پلاستیک بینی را به خود اختصاص داده است.

دار بست غضروفی نوک بینی وظیفه حمایت و نگهداری پوست نوک بینی و باز بودن سوراخ های بینی را به عهده دارد. این داربست از یک جفت غضروف تشکیل شده است که به گونه ای مجاور هم واقع شده اند که در هر طرف اجازه ایجاد تونلی در زیر خود را می دهند. در جهت باریک کردن نوک بینی، قسمت هایی از غضروف نوک بینی برداشته می شو د تا حجم نوک بینی کاهش یابد. ممکن است کوچک نمودن نوک بینی با استفاده از نزدیک کردن غضروف سمت راست و چپ نوک بینی به کمک بخیه زدن دو غضروف به هم انجام شود.

 

در هر صورت درحین جراحی پلاستیک بینی باید دقت زیادی از جانب جراح اعمال شود تا حمایت ایجاد شده توسط این غضروف ها تضعیف نشود. برداشته شدن بیش از حد این غضروف ها در جراحی منجر به تورفتگی بیش از حد نوک بینی و ایجاد چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود.. اگر میزان برداشته شدن بافت از این هم بیشتر باشد، موجب افتادگی پره های بینی و بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود. از طرفی بر داشته شدن بیش ازاندازه این بافت ها موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و ایجاد نمای بینی خوکی شکل می شود.

 

بنابراین آنچه که در جراحی نوک بینی اهمیت دارد محافظه کاری کامل از جانب جراح و حفظ کامل حمایت غضروفی نوک بینی است. فرد داوطلب جراحی پلاستیک بینی باید با منطقی نمودن توقعات خود از میزان باریک شدن نوک بینی، دست جراح را در حفظ بیشتر غضروف های نوک بینی باز نگاهدارد.

در صورت وقوع چنین مشکلاتی، علاوه بر ظاهر نامتناسب بینی، تنفس از راه بینی نیز ممکن است دچار اختلال شود. بنابراین برخی از این افراد نیازمند اصلاح مشکلات ایجاد شده هستند. باید توجه داشت که اصلاح مشکلات بینی های عمل شده پیچیده تر از اعمال جراحی بار اول است زیرا در بسیاری از موارد برای جبران بافت های ازدست رفته باید پیوندهای غضروفی از مناطق دیگر تهیه شود. با انجام جراحی های ترمیمی معمولا به طور نسبی مشکلات ایجار شده قابل اصلاح اند.

آیا این مشکلات در بینی های گوشتی بیشتر است؟
جراحی پلاستیک بینی و معضل بینی های گوشتی: بینی های با پوست ضخیم و یا بافت چربی زیرپوستی زیاد معضلاتی را در جراحی نوک بینی ایجاد می کنند. ضخامت بیش از حد پوست مانع ظریف شدن نوک بینی می شود. ممکن است جراح با برداشتن بیش از حد غضروف ها سعی در جبران این نقیصه نماید ولی تجربیات درازمدت نشان داده است که برداشتن زیاد بافت های نوک بینی در این بینی ها احتمال عوارض نامطلوب را بیشتر می کند. بهتر است با تقویت حمایت داربست غضروفی بینی، شکل مناسب به نوک بینی داده شود.

 

بنابراین بسیاری از بینی های گوشتی در حقیقت به جای این که بافت زیاد داشته باشند، حمایت داربستی کم دارند و با افزودن این حمایت می توان تعادل بین بافت های نرم نوک بینی و داربست های حمایت کننده آن را فراهم کرد. دانش، تجربه و هنر جراح قادر است این تعادل و توازن ظریف را در جهت ایجاد نوک بینی طبیعی و با ثبات ایجاد نماید. 

در جراحی پلاستیک بینی، بالا بردن نوک بینی به چه عواملی بستگی دارد؟
بالا بردن نوک بینی در جراحی پلاستیک بینی: در بینی هایی که دچار افتادگی نوک بینی هستند، تصمیم گیری در مورد این که چه میزانی از بالا بردن نوک بینی به زیبایی چهره کمک می کند، باید بر اساس معیارهای زیبایی برای تناسب صورت باشد. اصل "یک سوم" یکی از معیارهای زیبایی است. یک سوم بالای صورت پیشانی است و یک سوم تحتانی از زیر بینی تا زیر چانه امتداد دارد. یک سوم میانی صورت فاصله بین ریشه بینی در بالا و قاعده بینی در پایین را در بر می گیرد. کوتاه نمودن طول بینی و بالا بردن نوک آن باید در حدی باشد که این نسبت ها را حفظ نماید.

 

در صورتی که بدون توجه به این نسبت ها اقدام به بالا بردن بیش از حد نوک بینی شود، اشکالات متعددی در تناسب صورت پدیدار خواهد شد که شامل بلندی لب بالا، کاهش نسبت بینی به طول صورت، و نمود بیش از حد بعضی از قسمت های صورت می شود. 

حفظ ظاهر بینی طبیعی از نکات مهم دیگری است که در میزان بالا بردن نوک بینی باید مورد توجه قرار گیرد. در جراحی پلاستیک بینی همیشه این اصل باید مورد توجه قرار گیرد که یک بینی متناسب با سایر قسمت های صورت به مراتب زیبایی بیشتری را برای فرد به ارمغان می آورد تا یک بینی کوچک و نامتناسب. از این رو است که امروزه بیشتر متقاضیان جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییرات طبیعی در بینی هستند.

 

در بینی هایی که افتادگی کمی دارند، میزان بالا بردن باید اندک باشد تا تغییرات ایجاد شده کاملا طبیعی به نظر آید. اصطلاحاتی مانند بینی عروسکی یا بینی سرسره ای مقبولیت خود را سال ها است که از دست داده اند چرا که این بینی ها از بعضی از الگوهای دهه 1960 اقتباس شده اند و در جامعه امروزی نوعی بینی تصنعی تلقی می شوند.

وضعیت لب ها و رابطه بینی و لب بالا از نکات مهم دیگر در تصمیم گیری برای بالا بردن نوک بینی است. لب بالای کوتاه و یا بلند در تناسب نهایی بینی در صورت تاثیرگذارند. افتادگی بینی روی لب بالا نه تنها ظاهر مسن تری به فرد میدهد، بلکه در حالات شدید ممکن است بر روند عبور هوای تنفسی از راه بینی نیز موثر باشد. در این بینی ها چرخش نوک بینی به بالا باید با تقویت پایه اسکلتی بینی همراه باشد تا از افت درازمدت بینی جلوگیری شود. این امر با قرار دادن ستون غضروفی در پایه بینی انجام می شود. در این صورت ظاهر جوان تر بینی با طبیعی بودن آن منطبق می شود.

از آنجا که بالا بردن بیش از اندازه نوک بینی مستلزم برداشت بیش از حد بافت های بینی است، در بسیاری از موارد، این پدیده با عواقب نامطلوب تنفسی همراه است. در این بیماران، پره های بینی در هنگام دم بر روی هم می افتند و مانع تنفس راحت در حین خواب می شوند.

با توجه به نکات ذکر شده، پارامترهای متعددی بر میزان و نحوه بالا بردن نوک بینی تاثیر می گذارند که در هر فرد با توجه به ویژگی های اختصاصی وی ارزیابی شده و بر اساس این داده ها بهترین رویکرد انتخاب می شود.

بسیاری از موارد، متقاضیان مسن جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییراتی در دیگر قسمت های صورت در جهت رسیدن به ظاهری جوان ترند. بیشترین تقاضا بعد از اصلاح بینی، رفع چروک های دور چشم است. این کار با برداشتن پوست اضافه در پلک بالا انجام می شود. گاهی این دو عمل همزمان با هم انجام می شود.

 

 جراحی بینی - جراحی زیبایی بینی

اصطلاح بینی پینوکیویی چیست و اصلاح آن تا چه حد امکان پذیر است؟
 بعضی از بینی ها بیش از حد از صفحه صورت برآمده شده اند. گاهی برای این نوع از بینی ها اصطلاح بینی پینوکیویی به کار می رود. خصوصیت بارز این بینی ها افزایش اندازه بینی از جلو به عقب در مقایسه با اندازه بینی از بالا به پایین است. این بینی ها باید با احتیاط و دقت زیادی تحت جراحی قرار گیرند زیرا کاهش بلندی بینی منجر به افزایش پهنای قاعده بینی می شود و باید با تمهیداتی این افزایش قاعده را جبران کرد.

 

به طور کلی جراحی زیبایی در بینی هایی که نیمه پایینی آنها برآمده تر است مشکل تر از جراحی در بینی هایی است که پشت استخوانی بلند دارند. با رعایت محافظه کاری در برداشتن بافت های بینی می توان از نتایج مطلوب زیبایی و تنفس در این بینی ها نیز بهره برد، مشروط بر این که بیماران توقع متناسبی برای جمع شدن بینی داشته باشند. 

برداشته شدن بیش از حد غضروف های بینی در جراحی منجر به تورفتگی های بیش از حد در قسمت پایینی بینی و ایجاد چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود. این تورفتگی های ظاهری، در داخل بینی خود را به صورت برآمدگی هایی نشان می دهد که مانع از عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی می شود. اگر بیش از حد برداشته شدن غضروف های بینی در پایین ترین قسمت بینی باشد، موجب بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود. دراین حالت اشکال در دریچه خارجی بینی هم وجود دارد.

اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچه داخلی بینی از شایعترین عوارض تنفسی در بینی هایی است که بیش از حد کوچک شده اند.

بنابراین در روش های راینوپلاستی امروزه سعی بر این است که حتی الامکان ازبرداشتن بافت در ناحیه سوراخ های بینی احتراز شود. برگرداندن سوراخ های بینی به حالت قبل از عمل از مشکلترین اقدامات در راینوپلاستی و گاهی امکان ناپذیر است. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. هیچگاه از جراح خود درخواست نکنید که بینی را تابیشترین حد ممکن کوچک کند. داشتن بینی کمی بزرگتر ولی با تنفس بهتر بمراتب بر بینی بسیار کوچک و بدون عملکرد مناسب تنفسی ارجحیت دارد.

به طور کلی در عوارضی که ناشی از برداشتن بیش از حد بافت های بینی است، می بایست به صورتی مناسب این نقصان بافتی جبران شود. در این حالات ممکن است لازم شود که بافت هایی از قسمت های دیگر بینی و یا از قسمت های دیگر بدن برای جایگزینی مورد استفاده قرار گیرند. این بافت ها پیوند نامیده می شوند. پیوند هایی ارجحیت دارند که از خود هر فرد، در همان زمان برداشته شود و برای همان فرد مورد استفاده قرار گیرند.

 

به عنوان مثال در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده است می توان با افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک نمود. در موارد تنگی خفیف تا متوسط دریچه داخلی بینی، این پیوندها از خود بینی قابل حصول است اما در موارد شدید ممکن است نیاز به برداشتن پیوند از غضروف دنده باشد.

در مورد کوچک شدن بیش از حد سوراخ های بینی موضوع قدری مشکلتر است. در مواردی که کمبود شدید پوست پره های بینی به علت بیش از حد برداشته شدن پره ها وجود داشته باشد، ممکن است لازم شود قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد استفاده قرار گیرد.

مجددا تاکید می شود که اعمال جراحی برای اصلاح اشکالات پیش آمده در جریان اعمال جراحی قبلی به مراتب دشوارتر از اعمال جراحی بار اول است زیرا برداشتن بافت آسانتر از افزودن بافت آن هم در بینی است که یک بار بافت های آن برداشته شده است.
 

  جراحی بینی - جراحی زیبایی بینی

 

عمل جراحی پلاستیک بینی یک عمل جراحی اورژانس نیست، از طرفی مشکلترین جراحی پلاستیک در بدن جراحی پلاستیک بینی است چراکه با عضوی با عملکردهای حیاتی پیچیده سروکار داریم. بنابراین بیماران باید پس از بررسی های دقیق و تحقیق لازم و صرف وقت در مورد انتخاب جراح، احتمال پیش آمدن عوارض را به حداقل برسانند. 

تنفس از طریق بینی برای سلامتی ما حائز اهمیت فوق العاده ای است. بینی فقط مجرایی برای عبور هوای استنشاقی نیست بلکه بینی ضمن عبور هوای استنشاقی آن را کاملاً تمیز، گرم و مرطوب می نماید. بدیهی است انسداد بینی فرد را از این امتیازات محروم می سازد.

توجه به دو ویژگی یعنی اهمیت تنفس از طریق بینی و تأثیر شگرف ظاهر بینی بر روی چهرۀ فرد بیانگر این است که جراح بینی باید علاوه بر برخورداری از دانش لازمه از تجربۀ کافی نیز برخوردار باشد به نحوی که بتواند بین حفظ عملکرد بینی و رسیدن به بینی زیباتر تعادل برقرار کند. به عبارت دیگر جراح با تجربه قبل از اینکه هر تغییری را بر روی ظاهر بینی اعمال کند در نظر خواهد گرفت که این تغییر باعث مختل شدن عملکرد بینی و انسداد بینی نشود.

در گذشته ای نه چندان دور جراحی پلاستیک بینی محدود به کوچک کردن و جمع کردن بینی بود و بینی ای مورد قبول بود که کوچک وسر بالا و قوس دار و اصطلاحاً عروسکی باشد امّـــا امروزه علم جراحی پلاستیک بینی نیز دستخوش تحولی شگرف شده است به نحوی که « رینوپلاستی تقویتی » در حال از رده خارج کردن « رینوپلاستی سنتی » است.

در رینوپلاستی تقویتی عمل جراحی فقط محدود به کوچک کردن بینی نیست بلکه در این روش جراح ضمن اینکه قسمت هایی از بینی را برداشته و کوچک می کند ممکن است قسمت های دیگری را تقویت کند تا نتیجۀ نهایی دماغی باشد که در حالیکه زیبا شده امّـــا به عملکرد اصلی آن که همان تنفس است آسیبی وارد نشده باشد. روشن است که چنین دماغی دیگر خیلی کوچک و سربالا نیست ونمای بینی ای که به طور افراطی عمل شده را نخواهد داشت.

با رعایت موارد فوق احتمال پیدایش عارضه بدنبال عمل جراحی بینی بسیار کاهش خواهد یافت. البته جراح با معاینه بینی می تواند پیش بینی کند که اگر یک بینی خاص تحت عمل جراحی قرار گیرد ممکن است دچار یک عارضۀ خاص شود. در این صورت جراح باید این مطلب را با متقاضی عمل در میان گذاشته و تلاش نماید نامبرده را از انجام این عمل منصرف نماید.

به طور کلی عوارض جراحی زیبایی بینی را می توانیم به دو گروه تقسیم نمائیم:
1- آسیب دیدن عملکرد بینی یا انسداد تنفسی
2- تغییرات نامطلوب ظاهر بینی
چنانچه بعد از عمل حفرۀ داخل بینی تنگ شود و تنفس از بینی برای بیمار سخت شود انتظار می رود که بیمار از علائمی مثل تنفس دهانی،خشک شدن گلو به هنگام خواب، تنفس صدادار و کاهش حس بویایی رنج ببرد.

علل انسداد تنفسی متعاقب عمل جراحی بینی عبارتند از:
1- اصلاح نکردن انسدادهای مکانیکی در حین عمل جراحی. چنانچه از قبل از عمل بزرگی شاخک های بینی و یا انحراف تیغۀ بینی وجود داشته باشد جراح باید تلاش نماید این موانع به ظاهر مختصر را هم برطرف کند. با توجه به اینکه بینی با عمل جراحی معمولاً کوچک تر می شود چنانچه مانعی که از قبل وجود داشته و انسداد هم ایجاد نکرده را برطرف نکنیم وقتی بینی جمع تر شد این مانع به ظاهر بی اهمیت باعث انسداد مسیر تنفسی می شود.
 
2- تورم مخاط داخل بینی . چنانچه بدلیل سینوزیت مزمن و یا آلرژی شدید مخاط داخل بینی متورم باشد ممکن است باعث انسداد تنفسی شود.

3- چسبندگی های داخل بینی. اگر جراح داخل بینی را زیاد دستکاری نماید باعث زخمی شدن مخاط بینی می شود. اگر مخاط زخمی شده در مجاورت یکدیگر قرار گیرند به هنگام ترمیم به یکدیگر می چسبند و راه داخل بینی را تنگ می نمایند.

4- تنگ کردن بیش از حد سوراخهای بینی.

5- برداشتن بیش از اندازه از غضروف های نوک بینی. این امر منجر به تنگی مدخل بینی می شود.

تاکنون با علل انسداد بینی بعد از عمل جراحی آشنا شدیم امّــا اگر جراح بینی از تجربۀ کافی برخوردار نباشد علاوه بر مختل شدن عملکرد بینی این احتمال وجود دارد که ظاهر بینی فرم مطلوب و مورد نظر را پیدا نکند و به شکل نامطلوبی در آید.

این شکلهای نامطلوب و دلایل آن عبارتند از:
1- غیر قرینه بودن سوراخهای بینی
شکل و اندازۀ سوراخهای بینی تحت تأثیر قسمت های مجاورش می باشد. بطوریکه وضعیت غضروف های نوک بینی، قسمت جلویی و پایینی تیغۀ بینی، اتصال بینی به لب بالا ونحوه و میزان برداشتن از سوراخهای بینی همه و همه روی شکل سوراخ بینی تأثیرگذارند. اگر به سوراخها ی بینی فردی که عمل نکرده بنگریم معمولاً دو سوراخ بینی دقیقاً عین هم نیستند امّـــا فردی که عمل می کند بعد از عمل انتظار دارد که سوراخها کاملاً قرینه باشند. جراح در طی عمل باید تلاش نماید که میزان غیر قرینگی را برطرف کرده و تا آنجا که ممکن است آنرا اصلاح نماید.

2- کجی بینی
در مواردی که انحراف تیغۀ بینی شدید باشد معمولاً بر روی شکل ظاهری بینی هم تأثیر می گذارد و ظاهر بینی هم قرینه و صاف نیست. اصلاح کامل انحراف تیغۀ بینی از کجی ظاهری بعد از عمل جلوگیری می کند. اگر انحراف تیغۀ داخلی بینی قبل از عمل خفیف باشد و جراح آنرا در طی عمل زیبایی بینی اصلاح نکند این کجی به جا مانده علاوه بر آنکه ممکن است باعث انسداد بینی شود می تواند باعث کجی بعد از عمل بینی نیزشود.

3- غیر طبیعی بودن بینی
اگر جراح به میزان زیادی از بافت های بینی بردارد نتیجۀ آن دماغی است که قوس زیادی دارد و اصطلاحاً سرسره ای است، زاویه زیادی دارد و اصطلاحاً خوکی است و در نمای رخ هم خیلی باریک است. روشن است که این بینی دیگر نمای نرمال و طبیعی را نداشته و ظاهری مصنوعی به فرد می دهد که مطلوب نیست. بنابراین جراح باید محتاط باشد و از ایجاد تغییرات زیادی که به بینی نمایی غیر طبیعی می دهد بپرهیزد
 
4- منگنه ای شدن یا وجود فرو رفتگی هایی در دو طرف بینی
بروز این مشکل علاوه بر اینکه به ظاهر بینی نمای نامطلوبی می دهد باعث می شود قسمت فرو رفته مانعی در مسیر راه هوایی باشد و فرد دچار انسداد بینی شود. علت بروز این عارضه برداشتن بیش از حد از غضروف بینی است.

 

به طور طبیعی غضروفی که نوک بینی را تشکیل می دهد امتداد یافته و در لابه لای قسمتی از دیوارۀ خارجی سوراخ بینی قرار می گیرد. وجود این غضروف باعث می شود فشار منفی ای که به هنگام دم به قسمت های مختلف بینی وارد می شود نتواند پره های بینی را به داخل بکشد. در طی عمل جراحی معمولاً مقداری از این غضروف ها برداشته می شود تا نوک بینی جمع تر شود. اگر چنانچه بیش از مقدار لازم برداشته شود غضروف باقیمانده دیگر نمی تواند در مقابل فشار منفی هنگام دم مقاومت کند و به داخل کشیده می شود و سوراخ بینی تنگ شده و مسیر تنفسی با مشکل مواجه می شود.

5-کاهش حس بویایی
پایانه های اعصاب بویایی در سقف حفرۀ داخل بینی قرار گرفته اند. این ناحیه در طی عمل زیبایی بینی معمولاً دستکاری نمی شود بنابراین احتمال آسیب دیدن حس بویایی بعد از عمل جراحی وجود ندارد مگر در دو حالت:

حالت اول: اینکه فردی که تحت عمل جراحی قرار گرفته است از قبل مبتلا به پولیپ وسیع و منتشر بینی بوده است و همزمان با عمل زیبایی تحت عمل پولیپکتومی نیز قرار گرفته باشد. با توجه به اینکه ممکن است پولیپ ها در قسمت نزدیک به سقف حفره بینی قرار گرفته باشند برداشتن آنها و دستکاری آن قسمت ممکن است منجر به آسیب دیدن پایانه های بویایی شود. اگر فردی مبتلا به پولیپ وسیع بینی باشد بهتر است که ابتدا در یک عمل مجزا پولیپ ها برداشته شوند و سپس با فاصلۀ چند ماه بعد تحت عمل زیبایی بینی قرار گیرند.

حالت دوم: اگر به دلایلی که قبلاً ذکر کرده ام فردی در اثر عمل زیبایی بینی به درجاتی دچار انسداد بینی شود به همان میزان نیز دچار کاهش حس بویایی می شود زیرا برای اینکه بتوانیم بویی را حس کنیم باید مولکولهای فرّار آن ماده بتوانند از طریق بینی خود را به پایانه های اعصاب بویایی برسانند. چنانچه بینی مسدود باشد این مولکولها قادر نیستند وارد بینی شوند تا بتوانند اعصاب بویایی را تحریک کنند.

 

تشخیص و درمان مشکلات تنفسی بعد از جراحی زیبایی بینی
جراحی زیبایی بینی( رینوپلاستی) یکی از شایع ترین جراحی های پلاستیک و زیبایی است که در ایران انجام می شود . هر روزه هزاران نفر جهت این نوع جراحی ها به مطب ها و کلینیک های زیبایی و پلاستیک مراجعه می کنند. اگر جراحی زیبایی به درستی انجام شود معمولا مشکل تنفسی بعد از عمل نخواهد داشت .

اما اگر اصول حفظ تنفس در جراحی بینی رعایت نشود و تنفس بیمار فدای کوچک تر شدن ظاهر بینی گردد مشکلات تنفسی متعددی مثل سوت کشیدن بینی ، تنگی نفس موقع فعالیت، احساس خفگی موقع خواب ، خشکی گلو و فس فس کردن موقع خواب و حتی خرخر شبانه ایجاد می گردد. کسانی که قبل از عمل جراحی انحراف بینی و مشکل تنفسی داشته باشند و یا کسانی که مشکلات آلرژی شدید داشته باشند و یا کسانی که غضروفهای نازک و بینی بلندی دارند بیشتر در معرض مشکلات تنفسی می باشند.

تشخیص این حالت از چند روش امکان پذیر است :     
 1 - علائمی که در بالا به آن اشاره شد مثل سوت کشیدن، فس فس کردن، خرخر شبانه ، تنگی نفس موقع فعالیت و یا خشکی بینی

2- بسیاری از بیماران که بعد از عمل جراحی بینی مشکل تنفسی دارند عنوان می کنند که با کشیدن پوست کناره پره ی بینی به سمت خارج تنفسشان بهتر می گردد(مانورکاتل)
3- بعضی بیماران با بالا بردن نوک بینی تنفس بهتری پیدا می کنند.

4- تشخیص دقیق از لحاظ پزشکی انجام معاینه و مانور مودی فای کاتل در داخل مطب و با استفاده از نور مستقیم پیشانی و یک عدد سواب نازک و یا وسیله ای مثل قاشقک سرومن می باشد. در این معاینه قاشقک سرومن ابتدا در قسمت زیر لبه ی پره بینی و بعد در قسمت داخل در زیر غضروف بینی برده می شود وسپس به سمت خارج فشار داده می شود. در صورت بهتر شدن تنفس بیمار نشانگر مثبت بودن این معاینه می باشد و معنی آن تنگ شدن راه تنفسی داخل بینی است.

درمان :
1- در صورتی که بیمار آلرژی داشته باشد بهترین درمان استفاده از اسپری کورتن داخل بینی می باشد مثل اسپری رینوکورت و یا استفاده از قرص های ضد حساسیت مثل قرص های تل فست120 .

2- در صورت خشکی داخل بینی استفاده از دستگاه بخور سرد در اتاق خواب و پماد ویتامین A چشمی در داخل بینی و یا اسپری روغنی در بینی موثر می باشد.

3- درصورتی که مورد اول و دوم موثر واقع نشد و معاینه پزشک در مطب مثبت بودن تست مودی فای کاتل را نشان دهد ، بهترین درمان بعد از حدود 6 ماه الی 1 سال از جراحی بینی ، استفاده از غضروف های کمکی می باشد .این غضروفها یا از تیغه ی بینی بیمار و یا از گوش بیمار گرفته می شود. اگر غضروفها و جراحی کوچک باشد می توان اعمل جراحی بینی را با بی حسی موضعی در مطب انجام داد اما اگر نیاز باشد غضروف بزرگ گذاشته شود و یا در کنار تیغه ی بینی قرار داده شود( اسپریدرگرافت)، نیاز است در بیمارستان تحت بی هوشی انجام شود.لازم به ذکر است بر عکس تصورعامه مردم ،وجود انحراف بینی به تنهایی بعد از عمل باعث مشکل تنفسی نمی شود و معمولا علت اصلی در غضروفهای طرفی بینی می باشد.

منبع:بیوته