ستارهشناسان با استفاده از دادههای رصدخانه پرتو ایکس چاندرای ناسا و سایر تلسکوپهای نوری، یک روش قدرتمند برای بررسی انرژی تاریک طراحی کردهاند.
انرژی تاریک یک انرژی اسرارآمیز است که در حال حاضر انبساط شتابدار جهان را هدایت میکند.
روش جدید از رصدهایی بهره میگیرد که نشان دادهاند خوشههای کهکشانی و بزرگترین سازهها در جهان توسط گرانش در کنار هم نگه داشته شدهاند. این رصدها همچنین نشان دادند که شباهتهایی بین مشخصات و اندازههای انتشار پرتوی ایکس آنها وجود داشت.
خوشههای بزرگتر کهکشانی، نسخههای ارتقایافته خوشههای کوچکتر هستند. به گفته محققان، در این مفهوم، خوشههای کهکشانی مانند عروسکهای روسی هستند که نمونههای کوچکتر، مشابه انواع بزرگتر آنها هستند.
محققان با برخورداری از این دانش توانستند خوشههای کهکشانی را با هم مقایسه کرده و فاصله آنها را بدقت از میان میلیاردها سال نوری تعیین کنند.
ستارهشناسان میتوانند با استفاده از این خوشههای کهکشانی به عنوان نشانگر فاصله، سرعت انبساط جهان را در زمان مختلف پس از انفجار بزرگ (بیگبنگ) اندازهگیری کنند.
بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین، سرعت انبساط توسط ویژگیهای انرژی تاریک به همراه میزان ماده درون جهان تعیین میشود که دومی بیشتر از ماده دیده نشدهای موسوم به ماده تاریک تشکیل شده است.
دادههای جدید، تحقیقات پیشین را در مورد اینکه ویژگیهای انرژی تاریک طی میلیاردها سال عوض نشده، تائید کرده است. آنها همچنین از این ایده که انرژی تاریک به بهترین شکل توسط نظریه "ثابت کیهانی" اینشتین توصیف میشود، پشتیبانی میکنند. این نظریه معادل انرژی فضای خالی است.
محققان برای رسیدن به این نتیجه، 320 خوشه کهکشانی با فاصله بین 760 میلیون تا 8.7 میلیارد سال نوری از زمین را بررسی کردند.
یافتههای ستارهشناسان در مجله " Monthly Notices of the Royal Astronomical Society " منتشر شده است.