به گزارش بولتن نیوز ؛ در مراسم تشییع پیکر رضا احدی اکثر چهره های ورزشی بحث بی توجهی مسوولان در زمان حیات پیشکسوتان را عنوان کردند.
فرکی، حسین فرکی با ابراز تاسف از درگذشت مرحوم رضا
احدی گفت: این یک ضایعه تلخ است و بار دیگر جامعه ورزش را تحت تاثیر خود
قرار داد. من این ضایعه را به خانواده این مرحوم و مردم خوب کشورم
علیالخصوص هواداران استقلال تسلیت عرض میکنم.
وی افزود: دیدن این روزهای سخت برای همه ما ناراحت کننده است. امیدوارم
از این اتفاقات درس و یاد بگیریم تا زنده هستیم از هم حمایت کرده و قدر
یکدیگر را بدانیم.
علی پروین در مراسم تشیع پیکر رضا
احدی حاضر شده است در این خصوص گفت: کار ما این شده که مدام به ورزشگاه
شیرودی بیاییم و پیکر پیشکسوتان را در اینجا تشیع کنیم و بعد به بهشت زهرا
برویم و از آنجا هم به خانههایمان برویم.
وی در مورد خاطرهاش از رضا احدی گفت: رضا شاگرد خودم بود، من هیچگاه بیاحترامی از او ندیدم.
پروین تأکید کرد: امیدوارم مسئولان ورزش رسیدگیهای
لازم را به عمل بیاورند و به وضعیت پیشکسوتان رسیدگی کنند که دیگر آنها به
این وضعیت نیفتند.
فتح الله زاده ، مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال گفت:
احدی بازیکن بزرگی بود که به حقش نرسید. او از بازیکنان خوب ملی ما بود که
توانایی فنی بالایی داشت و در فوتبال آلمان هم لژیونر شد. او از نظر اخلاقی
حتی بالاتر از جایگاه فنیاش بود. زمانی که من در استقلال مدیرعامل بودم،
احدی را در تیمهای پایه باشگاه به عنوان مدیر منصوب کردم و او هم در زمان
فعالیتش بازیکنان خوبی مانند آندرانیک تیموریان، وحید طالبلو، امیرحسین
صادقی، پیروز قربانی، خسرو حیدری و … را تحویل داد که هنوز هم در تیم ملی
میدرخشند.
فتحاللهزاده خاطرنشان کرد: ما که از باشگاه رفتیم، نمیدانم چه اتفاقی
افتاد که احدی هم از استقلال دور شد. پنج سال بعد دوباره برگشتیم و
ناصرخان حجازی سرمربی تیم شد که او میخواست از مجید نامجو مطلق و رضا احدی
به عنوان دستیار در تیم استفاده کند، اما هیئت مدیره قبول نکرد.
وی در ادامه افزود: باید از چنین افرادی قدرشناسی شود و وظیفه همه ماست
که از احدیها تجلیل کنیم. قدرشناسی از پیشکسوتان وظیفه همه ماست، به خصوص
کسانی که هنوز زنده هستند و باید بودن آنها را قدر بدانیم.
فرزاد مجیدی، مربی تیم استقلال
درباره مراسم خاکسپاری و تشییع مرحوم رضا احدی گفت: برایم جالب است که تا
عزیزی را از دست می دهیم دور هم جمع میشویم. ما یک قهرمان ملی را از دست
دادیم اما بعد از سه روز همه چیز را فراموش میکنند. بهتر است تا وقتی کسی
زنده است به یادش باشیم.
وی ادامه داد: زمانی که هادی نوروزی فوت شد همه
بهترین نمایشها را بازی کردند اما بعد از یک هفته همه چیز فراموش شد. رضا
احدی تا جایی که من میدانم دوران سختی را سپری کرد و کسی دورش نبود تا او
را دلداری دهد اما الان همه ما در ورزشگاه شهید شیرودی جمع شدیم و بعد هم
به خانههایمان میرویم و همه چیز تمام میشود اما این داغ است که بر دل
خانواده و عزیزان رضا احدی تا همیشه باقی میماند.
مربی تیم استقلال افزود: همه میآیند و در مراسم
شرکت میکنند اما بعد از چند روز همه چیز فراموش می شود. چرا همین جمعی که
اینجا جمع شده در زمان زنده بودن مرحوم احدی دورش جمع نشده بود؟
بهرام افشارزاده، سرپرست باشگاه
استقلال در این باره گفت: درگذشت احدی را به جامعه ورزش و خانواده او تسلیت
میگویم و امیدوارم پیشکسوتانی که امروز به اینجا آمدهاند بتوانند در
آینده به باشگاه مراجعه کنند تا از امکاناتی که هست برخوردار شوند.
وی ادامه داد: انتظار دارم جامعه ورزش و فدارسیون
فوتبال، قهرمانان ملی و آن پیشکسوتانی که مدارج بینالمللی در امر مربیگری
دارند بتوانند از آنها استفاده بهینه را ببرنند. احدی یکی از همین
اسطورههای فوتبال ایران بود که در زمینه مربیگری نیز مدارج مختلف را طی
کرده بود و یکبار دیگر فقدان او را تسلیت میگویم.
افشارزاده در مورد اینکه آیا بهتر نیست که در این
خصوص یک چارت و ساختار تعریف شود، گفت: این چارت وجود دارد. به طور مثال در
استقلال آقای علی جباری مسئول کمیته پیشکسوتان است اما تعداد آنها زیاد
است و چنین ساختاری باید در فدراسیون فوتبال تشکیل شود تا همه پیشکسوتان
تحت پوشش قرار بگیرند.
سرپرست باشگاه استقلال گفت: به طور مثال شاید فقط
بتوان ۴ نفر را به عنوان مربی تیم ملی انتخاب کرد اما بقیه چه میشوند. پس
تشکیل چنین ساختاری حلقه گمشده فوتبال ماست و باید آن را پیگیری و
سازماندهی کرد.
افشین پیروانی، مربی تیم ملی کشورمان گفت: جا دارد
درگذشت مرحوم احدی را به باشگاه استقلال، هواداران این تیم و به خصوص
خانواده احدی و جامعه پیشکسوتان تسلیت بگویم.
وی افزود: متأسفانه ما پیشکسوتان تا زنده هستیم قدر یکدیگر را
نمیدانیم. فقط منتظریم کسی بمیرد تا در ورزشگاه شیرودی پیکر او را تشییع
کنیم.
مدافع پیشین تیم ملی گفت: امیدوارم شرایطی پیش بیاید که ما پیشکسوتان تا
زمانی که زنده هستیم از همدیگر حمایت کرده و قدر هم را بدانیم و اینطور
نباشد که تا یک نفر مریض میشود و یا خدایی نکرده میمیرد به او توجه کنیم.
وقتی یکی از آنها از دنیا رفت هر چقدر جمعیت هم سرخاکش بیایند فایدهای
ندارد؛ پس بهتر است تا زنده هستیم از هم حمایت کنیم.