به گزارش گروه روانشناسی بولتن نیوز، سالها تحقيق نشان ميدهد که موسيقي و کلمات ملايم، آرام و منظم مانند لالايي با تحريک امواج دلتا در مغز ذهن را آرام کرده و موجب به خواب رفتن شود.
دکتر نورمن وينبرگر (Norman Wienberger) استاد زيستشناسي عصبي و رفتاري در دانشگاه کاليفرنيا ميگويد: موسيقي در هر فرهنگي وجود دارد و کودکان چنان قابليتهاي فوقالعادهاي در زمينه موسيقي دارند که نميتوان آن را اکتسابي دانست. مادرها هميشه و در همه جا براي کودک خود آواز ميخوانند چون بچهها آن را ميفهمند. موسيقي بخشي از ميراث زيستشناختي ما است.
پيش از تولددکتر پاتريشيا اس تي جان (Patricia St. John) استاديار موسيقي در دانشگاه کلمبيا ميگويد مطالعات کاملي انجام شده و نمونههاي واقعي از آنچه جنين در رحم مادر ميشنود ثبت شده است. او به نمونههاي ثبت شده توسط دکتر شيلا سي وودوارد (Sheila c.Woodward) رئيس آموزش موسيقي در دانشگاه کاليفرنياي جنوبي اشاره ميکند. تحقيقات وي تا حدودي نشان ميدهد که چرا نوزادان با صداي مادر خود بيشتر از پدر ارتباط برقرار ميکنند. بيشتر کودکان بطور ذاتي موسيقي و ريتم را دوست دارند و مايلند به محض اينکه اين توانايي را پيدا کنند بدن خود را همراه با ضربات موسيقي حرکت دهند. دکتر اس تي جان ميگويد: کودکان قبل از اينکه بتوانند صحبت کنند، آواز ميخوانند و قبل از اينکه بتوانند راه بروند، ميرقصند.
يادگيري از طريق لالاييدکتر سارا برور (Brewer Sarah ) از دانشگاه کمبريج در کتاب خود "ابر کودک: پتانسيل کودک خود را از بارداري تا يک سالگي تقويت کنيد" مينويسد: گوش نوزاد در هفته بيستم تکامل بطور کامل رشد ميکند و مغز او قبل از ۲۴ هفتگي به صداهايي که از خارج از رحم ميشنود پاسخهاي الکتريکي ميدهد. بعلاوه محققان در دانشگاه ليسستر (Leicester) در انگلستان دريافتند هنگامي که بچهها از شنيدن موسيقي لذت ميبرند نفس ميکشند. آنها آهنگهايي را که قبل از تولد تا يک سالگي شنيدهاند را بيشتر دوست دارند و ميتوانند آنها را به خاطر بسپارند.
راهي به سوي زبانآموزيوقتي مادر براي کودک خود لالايي ميخواند با تکرار ريتم موسيقي و حدفاصل سطح ساده کلام (simple-pitch contours of speech) او را با زبان آشنا ميسازد. وينبرگر ميگويد: هر دوي اينها صداهاي کشيده زيادي دربردارند. صحبت کردن نوزاد مانند آواز خواندن است و تفاوت چنداني ميان اين دو نيست. کودک به موازات رشد از آواز خواندن نيز لذت ميبرد. داين بالز (Diane Bales) از بخش رشد کودک و خانواده در دانشگاه جورجيا مي گويد: تطبيق کلمات در واقع به يادگيري سريع و نگهداري طولانيتر مطالب در مغز کمک ميکند، به همين دليل ما متن اهنگهاي کودکي خود را حتي اگر سالها نشنيده باشيم، به خاطر داريم.
رشد عقليبه گفته برور (Brewer) تحقيقات نشان ميدهد کودکاني که با موسيقي برانگيخته ميشوند ۶ ماه زودتر از ساير کودکان حرف ميزنند و رشد عقلي بالاتري دارند. اين رشد به افزايش درک فضايي و هوش لازم براي پازلهاي پيچيده و عملکردهاي بالاتر مغز مانند رياضي، موسيقي و شطرنج مربوط ميشود. طبق مطالعهاي که در بخش رشد خانواده و کودک در دانشگاه جورجيا انجام شد، در کودکاني که در مدت زمان رشد خود موسيقي گوش ميدهند بخشهاي ارتباطي مغز با موسيقي پيشرفت ميکند و اين پيشرفت ميتواند راه و روش فکري آنان را تحت تأثير قرار دهد.
درک عاطفيمطالعهاي در دانشگاه Case Western Reserve انجام شد که نشان داد کودکان ۶ تا ۱۲ سال به ۳۰ آهنگ انتخابي از باخ احساسات گوناگوني نشان دادند. طبق اين مطالعه کودکان درجات دقت و حساسيت عاطفي شگفتآوري داشتند به ويژه کودکان ۶ سالهاي که هيچ آموزش موسيقي نديده بودند. . در اين مطالعه "شادي" با حرکات موزون زياد و توليد آواهاي منقطع، "غم" با حرکات موزون کم و توليد آواهاي پيوسته، "هيجان" با حرکات موزون زياد در ۳ ضرب و "آرامش" با حرکات موزون کم در ۲ ضرب همراه بود