برای دیدن این خانه، چشمان‌تان را ببندید

به گزارش بولتن نيوز به نقل از ايسنا، زهره شیبانی - همسر محمود شیبانی و فرزند مسعود شیبانی - صاحب‌ خانه‌ی تاریخی شیبانی است. او می‌گوید: منزل عموی من نزدیک همین خانه بود و شامل اندرونی و بیرونی و ساختمان زیبای کلاه‌فرنگی می‌شد که متاسفانه تخریب شد. دخترعموی من آن را به فردی به نام "کمپانی" فروختند و او هم آن را به آموزش و پرورش واگذار کرد تا به عنوان مدرسه استفاده کنند که آموزش و پرورش هم تصمیم گرفت آن را بفروشد و در نهایت ساختمان زیبایی که این خانه اصلا با آن قابل مقایسه نیست، خراب شد.

شیبانی ادامه می‌دهد: منزل عموی من زیبا با شیشه‌های رنگی، گچ‌بری‌های ظریف و ستون‌های زیبا بود و زمانی که متوجه شدیم و به میراث خبر دادیم، کار از کار گذشته بود و شیروانی آن را تخریب کرده بودند.

او می‌افزاید: خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنم را ثبت ملی نکرده‌ام. خواهر من و همسرش دکترای باستان‌شناسی دارند و برای هر مرمتی با آنها مشورت می‌کنیم، بنابراین لازم ندیدم که برای ثبت خانه شیبانی اقدام کنم. از طرفی نمی‌توان زندگی آینده را پیش‌بینی کرد.

شیبانی درباره اینکه چطور این خانه را خریده است، اظهار می‌کند: در سال 1379 یک آپارتمان 180 متری در بهترین نقطه تهران را 56 میلیون تومان و آپارتمان دیگری با متراژ 140 متر را 26 میلیون تومان فروختم تا هر چه زودتر این خانه را از برادر شوهرم بخرم. من اجاره‌های خانه‌ها را برای گذران زندگی می‌گرفتم، اما مجبور شدم در کمترین فرصت و با سرعت زیاد خانه‌ها را بفروشم تا سهم برادر شوهرم که سکته کرده بود و برای فروش خانه عجله داشت را خریداری کنم. به هرحال سهم برادر شوهرم که 750 متر بود را خریدم تا بتوانم این خانه را حفظ کنم.

او درباره مرمت این خانه تاریخی بیان می‌کند: آخرین‌بار این خانه را حدود 6 سال پیش مرمت کردم و تنها مرمت یک اتاق آن حدود 45 روز زمان برد. قوس‌های سقف به پیشنهاد خواهرم که باستان‌شناس بود به شکل شاخ بزی تغییر پیدا کرد.

شیبانی درباره آبیاری درختان خانه می‌گوید: قبض آب ما هر ماه بین 500 تا 600 هزار تومان می‌آمد تا اینکه آقای قالیباف برای آبیاری قطره‌ای باغچه به ما کمک کرد.

به گفته شیبانی، این خانه قدیمی 1000 متر زیربنا دارد و در اواخر دوره محمدشاه قاجار ساخته شده است.

او برای توضیحات بیشتر درباره خاندان شیبانی می‌گوید: مادر کمال‌الملک نیز از خاندان شیبانی بوده است. در دوره محمد شاه قاجار چون غفاری‌ها و شیبانی‌ها دو خاندان بزرگ کاشان بودند و هرکدام مدعی بودند که برتر هستند، محمدشاه دستور می‌دهد 20 نفر از اعضای خاندان با هم ازدواج کنند تا این مشکل برطرف شود، اما آنها در تهران هم در رقابت بودند و اگر خیابانی به اسم شیبانی بود باید خیابان روبه‌روی آن به نام غفاری گذاشته می‌شد، در محله‌های یوسف‌آباد، دروس و نادری نیز خیابان‌هایی با این دو نام داریم.

شیبانی اضافه می‌کند: کتابخانه دکتر شیبانی در کوچه بونصر هم توسط دکتر شیرازی تخریب می‌شود و تنها کاری که کردند این بود که سنگ قبر فتح‌الله خان را که در باغش دفن شده بود، گوشه‌ای گذاشتند و تخریب را شروع کردند. فتح‌الله خان دایی میرزا عیسی خان وزیر بوده است. هنگامی که فتح‌الله خان از دربار شاه بیرون می‌آیند، میرزا عیسی خان وزیر باغ جنت را به او می‌دهد و می گوید، «دایی در این باغ زندگی کن و آن را تکه تکه کن و بفروش و بخور و دیگر در دربار مشکل ایجاد نکن و با شاه در نیوفت.»

او می‌گوید: بیرونیِ خانه شیبانی تخریب شده است. پیش از این، بعد از در بزرگ ورودی و هشتی وارد پذیرایی و ناهارخوری می‌شدیم. آشپزخانه در زیرزمین بود. دکتر محمدعلی خان که از فرانسه آمده بودند آسانسورهایی گذاشته بودند که غذا را از آشپزخانه به ناهار خوری هدایت کنند.

شیبانی اسنادی را درباره پیشینه اسم شیبانی جمع کرده است و در کتابی که دستش گرفته جمله‌ای از دکتر حسنعلی شیبانی در سال 64 می‌خواند. در این کتاب حسنعلی شیبانی از قول مرحوم ذبیح الله بهروز می‌نویسد: «شیبان در فارسی به معنای پسران شیب است در دوره اشکانیان یکی از 14 خانواده‌ای بوده که اشک یعنی پادشاه سلسه اشکانیان حدود 550 سال از میان آنان انتخاب می‌شده است.»