زمان هم «علی دایی» را عـوض نکرد

به گزارش بولتن نیوز؛عکس‌های منتشر شده از دل این بازی اما بار دیگر دایی را نشان می‌داد که این بار با کیلوهای اضافی و چهر‌ه‌ای تقریباً شکسته‌تر به دنبال توپ است. 

قبل از اينكه بازي شروع شود، دايي با خداداد بگو و بخند داشت اما همين كه بازي آغاز شد، دايي را ديديم كه جدي‌تر از هميشه توپ را دنبال مي‌كند. انگار نه انگار كه سن و سالي از او گذشته و بايد مراقب خودش باشد.

عطش گلزني، دويدن دنبال توپ و درگير شدن با بازيكن حريف هنوز دايي را رها نكرده است.

او همان روحيه مبارزه‌جو و عاصي را داشت و گويي كه گذشت زمان هيچ تغييري در اخلاق و خصوصياتش به وجود نياورده بود.

دايي به لحاظ وزني فقط سنگين‌تر شده بود‌؛ در غير اين صورت او در همين بازي دوستانه 5 گل زد و چندين موقعيت گل داشت كه گل نشد. شايد اگر فرصتش هم بود، با داور جر و بحث هم مي‌كرد.

دايي براي حضور در فوتبال، دنيايي از انگيزه و انرژي را همراه خودش مي‌آورد. ممكن است ما با روش‌هاي او مخالف باشيم يا هميشه وقتي مهر تأييد بر بازي‌هاي تيمش مي‌زند، برايمان آزاردهنده باشد اما اين خودش يك شيوه است. همبازي‌هاي دايي مانند خداداد عزيزي، كريم باقري و مهدي مهدوي‌كيا هر كدام از عرصه مربيگري فرار كرده‌اند اما دايي در ايران خودمان مانده و بر مربيگري اصرار مي‌ورزد.

او نيازي به اين شغل ندارد اما در جاي خودش مانده و حتي اين بار تهران را رها كرده و در صباي قم مربيگري مي‌كند.

دايي عوض نمي‌شود و روش‌هاي او تغيير نمي‌كنند. او سر جاي خودش مي‌ماند و مي‌جنگد. هميشه اين روحيه او را دوست داشتيم‌؛ اينكه هر وقت فشار شدت مي‌گيرد و قرار است دايي در كنج رينگ برود، از جا بلند مي‌شود و با حريفانش مبارزه مي‌كند.

در مشهد هم همين روحيه را از علي دايي ديديم. يك بار ديگر مشاهده كرديم كه سن و سال، آدم‌ها را عوض نمي‌كند. دايي وقتي در اين بازي گل مي‌زد، آرام و قرار مي‌گرفت و حس خوبي به او دست مي‌داد؛ درست مثل همان دوراني كه هميشه براي حضور در تيم ملي انگيزه داشت و هر بار كه وارد زمين مي‌شد، حس مي‌كرديم اين نخستين بازي ملي اوست...

منبع:خبرورزشی