تعهد مادام العمری با نرخ تعرفه همخوانی ندارد

گروه اقتصادی: تعیین تعرفه های خدمات مهندسی طبق ماده 117 آیین نامه اجرایی قانون نظام مهندسی وکنترل ساختمان ، بر عهده وزارت راه و شهر سازی است این اقدام به منظور یکسان نمودن روشها، ایجاد وحدت رویه و جلوگیری از تعارضات در تهیه و تنظیم مبانی قیمت گذاری خدمات مهندسی با در نظر گرفتن پیشنهادات از سوی سازمان نظام مهندسی ساختمان استان ها و شورای فنی استان ها انجام می شود.


به گزارش بولتن نیوز، گفتنی است قیمت گذاری بر تعرفه های خدمات مهندسی در شورای بررسی و تایید مبانی قیمت گذاری خدمات مهندسی که مرکب از  5 نفر کارشناس خبره که  2 نفراز این کارشناسان از سوی سازمان برنامه و بودجه هستند،صورت می پذیرد.

شایان ذکر است در حال حاضر مبانی قیمت گذاری تنها براساس دو جدول شماره 10 و 11 مبحث دوم مقررات ملی ساختمان که مصوب سال 1384 صورت می پذیرد که پس از گذشت سالها جدول های مورد بحث تغییری نیافته است.البته باید متذکر شد که جدول شماره 10 از همان ابتدا تصویب تا به امروز ثابت است که این خود معضل بزرگی برای جامعه مهندسان رقم زده است چرا که باید توجه داشت تعداد مهندسان در آن سال نسبت به امروز بسیار اندک بوده در صورتی که جدول شماره 11 برحسب تعداد طبقات نیز سالانه تنها مقدار اندکی افزایش می یابد. 

 بنا به اظهار نظرکارشناسان این حوزه، یکی از مهمترین معایب تعرفه های خدمات مهندسی، عدم هماهنگی میان خدمات فنی و امکانات ریالی در نظر گرفته شده است. به عبارت دیگر باید در نظر داشت که هزینه های ساخت و ساز در اقلیم های مختلف بسیار متفاوت است اگر چه امکان افزایش و یا کاهش 25 درصدی تعرفه ها در هیات چهارنفره استان ها مقدور است اما به لحاظ مسایل سیاسی تا به امروز شاهد افزایش قیمت در هیچ استانی نبوده ایم و در بسیاری از استان ها نیز حتی هیات چهارنفره در این باره تشکیل نمی شود.

به عنوان مثال مهندس مکانیک در شهر تبریز به خاطر شرایط اقلیمی خاص، کار تخصصی بیشتری نسبت به مهندس مکانیک در شهرهای جنوبی کشور را دارد اما تعرفه هر دو این مهندسان یکسان است.

یکی دیگر از معایب نرخ تعرفه های خدمات مهندسی، مشخص نبودن شرح خدمات مهندسان طراح و ناظر به صورت کامل است، چرا که امروزه  با توجه به گستردگی رشته های مهندسی و به تبع آن افزایش جامعه مهندسی حد واسط  وظایف میان مهندسان هم گزین به صراحت مشخص نشده که این خود در نرخ تعرفه ها و هم چنین نوع خدمات مهندسی ابهاماتی را به وجود آورده است.  

نکته قابل تامل اینجاست که ارائه خدمات فنی و مهندسی به صورت واقعی و حرفه ای در حوزه ساخت و ساز یک اصل انکار ناپذیر است.یکی از موضوعات مورد بحث در این میان نحوه ارائه خدمات فنی و مهندسی بوده که  بسیاری بر این باور هستند که خدمات فنی و مهندسی به صورت واقعی ارائه نمی شود. اما قبل از متهم کردن مهندسان باید دلایل عدم ارائه خدمات فنی ومهندسی واقعی را دانست.


البته نمی توان این ادعا را داشت که کلیه خدمات ارائه شده غیر واقعی هستند چرا که در بسیاری از موارد مهندسان با توان و تخصصص کامل وارد عرصه ساخت وساز می شوند،اما به دلیل عدم شفاف سازی در شرح وظایف و پایین بودن تعرفه خدمات مهندسی، دربرخی موارد خدمات واقعی از سوی مهندسان ارائه نمی شود و از سوی دیگر تعهد مادام العمری و حضور سازندگان غیر متخصص و غیر متعهد نوعی بر این بی انصافی در حق مهندسان نیز دامن می زند.

گفتنی است دلیل عدم ارائه خدمات واقعی مهندسی تا به امروز به صورت ریشه ای مورد بررسی نشده که می بایست هر چه سریعتر آسیب شناسی شود و دلایل آن نیز مورد بررسی قرار بگیرد. از این رو انتظار می رود وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی امر چارچوب مشخص و دقیق تری را برای شرح جزییات وظایف مهندسان مشخص نماید و برای اقدامات اضافی خارج از چارچوب و مطالبات بهره برداران نیز تصمیماتی اتخاذ نماید.

شایان ذکر است، امروزه مهندس تنها برای دریافت 2 درصد از قیمت تمام شده ساختمان، متعهد مادام العمر می شود این در حالی است که سرمایه گذار ساخت و ساز با هر سمت و شغلی و بدون هیچ تعهدی بین 25 تا 30 درصد سود می برد. تعهد مادام العمر در اصل عاملی، برا ی تضییع حقوق جامعه مهندسان است.


در حال حاضر میانگین خدمات مهندسی در ایران حدود 2 در صد قیمت تمام شده ساختمان است، اما در کشورهای حوزه خلیج فارس 7 درصد،در کشورهای اروپایی میانگین این عدد به 10 درصد می رسدو بالاترین نرخ در خصوص طراحی و نظارت به کشور آمریکا تعلق دارد که تا حدود 15 درصد قیمت تمام شده ساختمان محاسبه می شود.

باید در نظر داشت که امروزه قیمت ساختمان ها ، مصالح ساختمانی و سایر هزینه ها افزایش یافته است، اما این نرخ خدمات افزایش خاصی نداشته و متاسفانه حداقل انتظار مهندسان را نیز برآورده نمی کند و از طرفی زمینه بروز برخی تخلفات را نیز فراهم کرده است.