اقتصاد مقاومتی، دفاع مقدس امروز ماست

به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس، «سید مسعود شهیدی» در سرمقاله شماره امروز روزنامه «رسالت» نوشت:

قسمت سوم امروز اقتصاد مقاومتی، دفاع مقدس ملت ما است. اقتصاد مقاومتی یعنی اقتصاد مقاوم در برابر توطئه‌های اقتصادی آمریکا. اقتصاد مقاومتی یعنی اقتصاد مقاوم در برابر بحران‌های اقتصادی جهانی. اقتصاد مقاومتی یک مدل اقتصادی علمی و تجربه شده است که قبل از ما ملت‌های دیگری نیز آن را عملی کرده و موفقیت آن را مشاهده کرده‌اند. سختی و زحمت دارد ولی تضمین شده است. همه کارشناسان اقتصادی جناح‌های مختلف آن را تائید کرده و منتظر اجرایی شدن آن هستند.چرا باید آقای رئیس جمهور در دانشگاه تهران بگوید در کشوری که بودجه‌اش متکی به نفت است و باید نفت را به کشورهای دیگر بفروشد، دیگر اقتصاد درون‌نگر و درون‌گرا معنایی ندارد. چرا آقای رئیس جمهور برخلاف نظر همه کارشناسان و بر خلاف اصول مسلم سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در سخنرانی عمومی خود می‌گویند قدم اول برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور رفع تحریمها و ورود سرمایه و تکنولوژی خارجی است. مگر ژاپن برای رسیدن به توسعه اقتصادی و صنعتی با وجود آنکه نفت هم نداشت محور اصلی سیاست‌های اقتصادی خود را بر ممنوعیت سرمایه خارجی و ممنوعیت کالای خارجی و ممنوعیت خدمات خارجی قرار نداد. مگر مدل اقتصاد درون‌گرا و درون‌زا را اختیار نکرد. مگر الگوی مصرف خود را مطابق با تولید داخلی طراحی و اجرا نکرد. آیا آنها با این روش به اهداف خود نرسیدند و امروز در بالاترین سطح از توسعه اقتصادی قرار ندارند؟

چرا ما هنوز تحریمها برطرف نشده تولید داخلی را رها کرده‌ایم و اینگونه با ولع و اشتیاق آغوش خود را به روی سرمایه خارجی و کالای خارجی و خدمات خارجی گشوده‌ایم. چرا وزیر مخابرات به دنبال ماهواره فرانسوی می‌رود، چرا معاون اول رئیس جمهور ورود اتومبیل خارجی به منطقه آزاد اروند را آزاد می‌کند و چرا رئیس جمهور محترم شرط هر موفقیتی را ورود سرمایه خارجی و تکنولوژی خارجی معرفی می‌کند. آیا این موضع‌گیری‌ها و این دیدگاه‌ها موجب نشده که بنا به تصریح آقای عسکراولادی واردات ما حتی از واردات دولت قبل فراتر رود. کدام اقتصاددان معتبری را در جناح‌های مختلف سیاسی کشور می‌توان یافت که این شیوه فعالیت‌ اقتصادی را مورد تائید قرار دهد؟

ما همه با چشم خود دیدیم که کشورهای جنوب شرقی آسیا که با همین روش سعی کردند توسعه اقتصادی و صنعتی داشته باشند، وقتی در سال 1998 سرمایه گذاران خارجی به هر دلیلی تصمیم گرفتند سرمایه‌های خود را خارج کنند، چگونه یک شبه به خاک سیاه نشستند و چه بحران عظیمی در این کشورها پدید آمد. ما همه به چشم خود دیدیم کشورهایی که ما می‌خواستیم آنها را الگوی اقتصادی خود قرار دهیم یک شبه ورشکسته و فقیر شدند. چرا می‌خواهیم همان راه را برویم و سررشته اقتصاد و زندگی خود را در اختیار سرمایه گذاران خارجی قرار دهیم. آیا نمی‌دانیم که بخشی از مدیریت نظام اقتصاد بین الملل در دست صهیونیست‌ها است و آنها از اهرم اقتصاد برای اهداف سیاسی خود استفاده می‌کنند؟ کره جنوبی که هم پیمان آمریکا بود و اقتصاد خود را خوشبینانه به سرمایه‌گذاری خارجی متکی کرده بود وقتی با این بحران فلج کننده روبه رو شد، از خواب غفلت و خواب خوشبینی به غرب بیدار شد و تنها راه نجات خود را اقتصاد مقاومتی دید که بتواند در مقابل بحران‌هایی که از بیرون تحمیل می‌شود مقاومت کند.

رابطه با آمریکا و اتصال به نظام سرمایه‌داری جهان راه علاج خطرات و بحران‌های اقتصادی نیست. اقتصاد مقاومتی و درون‌زا راه علاج است. کره جنوبی با همین مدل اقتصاد موفق شد خود را از بحران نجات دهد و به مراحل بالایی از توسعه صنعتی برساند و امروز صادر کننده کالاهای صنعتی به دنیای غرب باشد. در این جنگ اقتصادی که دفاع مقدس امروز ما است، از همه تجربه‌های تلخ و شیرین خودمان و تجربه‌های گرانقیمت کشورهای دیگر باید استفاده کنیم.

اسلام، انقلاب، علم، دانش، تجربه، تخصص، حوزه، دانشگاه و عقل، تدبیر، شرع و قانون همه می گویند راه علاج ما اقتصاد مقاومتی است چرا هنوز پس از دو سال حتی ستاد اجرایی اقتصاد مقاومتی را که اولین قدم اجرایی کردن این سیاستها است تشکیل نداده‌ایم و دولت مردد و حیران به دور خود می‌چرخد. دنیا به سرعت در حال پیشرفت است و این تاخیرها و تزلزلها خسارات سنگینی به بار می‌آورد. فرصت‌های طلایی به سرعت از دست می‌رود.

دولت با کمال تعجب در دو سال گذشته درست بر خلاف جهت اجرای اقتصاد مقاومتی عملاً به طور دائم تبلیغ کرده که راه نجات اقتصاد کشور سیاست خارجی و بهبود رابطه با آمریکا و رفع تحریم‌ها است در حالی که همه اقتصاددان‌های معتبر کشور از هر جناح و گروه و حتی کارشناسان داخلی دولت صریحا اعلان کرده‌اند که اگر چه تحریم‌ها تاثیراتی حدود بیست درصد براقتصاد دارد اما اصل مشکل اقتصاد ما مربوط به مدیریت است نه تحریم. چرا باید به مردم آدرس غلط دهیم. حتی رئیس دفتر رئیس جمهور هم در سفر هیئت دولت به شیراز در جلسه اتاق بازرگانی تصریح نمود که مشکل اصلی اقتصاد ما مشکل مدیریتی است. آقایان توکلی، مظاهری، خوش‌چهره، ستاری‌فر، محسن رضایی و فرشاد مومنی که هر کدام متعلق به یک جناح و جریان سیاسی متفاوت هستند همه بالاتفاق تصریح کرده‌اند که مشکل اصلی اقتصاد ما مشکل مدیریتی است نه تحریم. چرا دولت این صداها را نمی‌شنود و چرا باز هم به جای بازگشت به درون و اصلاح شیوه‌های مدیریت چشم و گوش بسته به دنبال جلب رضایت آمریکا می‌رود. مگر رضایت آمریکا چه گرهی از گره‌های اقتصاد ما را می‌تواند باز کند. این عملکرد دولت عملکردی غیرعادی و غیرطبیعی است. کسی نمی‌گوید رفع تحریم بی‌فایده است، کسی نمی‌گوید سرمایه خارجی و تکنولوژی خارجی و ارتباطات خارجی بی‌فایده است. قطعاً همه اینها اگر در چارچوب یک مدل اقتصاد مقاومتی قرار گیرند مفید هستند ولی سئوال این است که چرا دولت منابع داخلی و تولید داخلی و سامان دادن مدیریت دولت در حوزه اقتصاد را که اصل است رها کرده و تمام قدرت خود را صرف رابطه با آمریکا و جلب رضایت آمریکا می‌کند.