بیماری ام اس در کمین زنان است

بیماری ام اس در زنان

به گزارش بولتن نیوز،بر اساس آمار شیوع بیماری ام اس در زنان بیشتر از مردان است. دانشمندان میزان تجمع نوعی پروتئین خاص را در مغز زنان مبتلا به ام.اس شناسایی کرده‌اند که توجیه این تفاوت آماری است.

محققان  آمریکایی می گویند با مطالعه روی مغز موش‌های ماده و جسد زنانی که در هنگام حیات ام.اس داشته‌اند، دریافتیم که نوعی پروتئین به نام «اس1پی‌آر2» به میزان چشمگیری در زنان مبتلا به ام.اس. بیشتر از مردان بوده است. به همبن دلیل اس که به طور متوسط، تعداد زنانی که بیماری ام اس در آنها تشخیص داده می‌شود چهار برابر مردان است.

در بیماری ام اس (مولتیپل اسکلروز) سیستم دفاعی بدن بنا به دلایلی که هنوز کاملا شناخته شده نیستند به پروتئین‌های موجود در غلاف اعصاب سیستم عصبی مرکزی و محیطی حمله می‌کند و در نتیجه موجب ایجاد اختلال در حرکت ماهیچه‌ها، عضلات و همچنین اختلال در حفظ تعادل و بینایی می‌شود. هنوز درمانی برای بیماری ام اس پیدا نشده اما با پیشرفت‌های علم پزشکی راه‌هایی برای کنترل علایم آن وجود دارد.

دانشمندان در مطالعه‌ای به بررسی میزان پروتئین مغز موش‌های سالم و موش‌هایی که ام اس داشتند پرداختند و همزمان بافت‌های مغز 20 بیمار مبتلا به ام اس را پس از مرگشان مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد که در مناطقی از مغز که ام اس بیشتر بر آنها تاثیر گذاشته بود پروتئین فوق چه در موش‌های ماده و چه در زنان بیمار بیشتر بود.

محققان می گویند ما هنوز به طور کامل نمی‌دانیم چرا زنان بیشتر از مردان به ام اس دچار می‌شوند. نظریه‌های گوناگونی مطرح بوده نظیر نقش ژنتیک و تاثیر هورمون‌ها اما یافته جدید ما را با یکی دیگر از عوامل مرتبط با ام اس آشنا می‌کند که بسیار جالب توجه است.

بیماری ام اس

مولتیپل اسکلروزیس (MS) ام.اس به عنوان شایع ترین اختلال عصبی قلمداد می شود؛ عارضه ای که در زنان بیشتر از مردان شایع است. مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی (CNS) می دهد. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع است. سیستم ایمنی بدن به طور معمول عوامل خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها را مورد هدف قرار می دهد ولی در بیماری های خود ایمنی، به اشتباه بافت های نرمال از بین می روند. لوپوس و آرتریت روماتوئید نیز جزء بیماری های خود ایمنی محسوب می شوند.

در بیماری ام اس، سیستم ایمنی به میلین حمله می کند. میلین به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی گفته می شود. میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است. زمانی که پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود که عوارض مختلفی دارد.

 
شایع ترین علایم بیماری ام اس عبارتند از :

• خستگی شدید

• تاری دید و دوبینی

• ضعف عضلانی و از دست دادن کنترل عضلات

• عدم تعادل

• بی حسی

• درد چشم

• خواب رفتن مداوم دست و پاست

در صورت پیشرفت بیماری، علایمی مانند اختلال در کنترل ادرار، گرفتگی عضلات (اسپاسم)، مشکلات جنسی، اختلال در بلع غذا، اختلال در صحبت کردن و مشکلات شناختی نیز مشاهده می شود.

 
علل بروز ام اس

هنوز علت دقیق بروز ام اس مشخص نیست ولی محققان بر این باورند که عوامل ژنتیکی و محیطی و شیوه زندگی نقش مهمی در بروز این عارضه دارند. تحقیقات نشان می دهد که استرس، ضعف سیستم ایمنی و کمبود ویتامین D، احتمال بروز این بیماری را تشدید می کند. تحقیقات نشان می دهد که ساکنین شمال آمریکا نسبت به جنوب آن بیشتر به ام اس مبتلا می شوند. آب و هوای جنوب آمریکا گرمتر است و این افراد بیشتر در معرض نور خورشید قرار دارند، بنابراین نور خورشید و ویتامین D دو عامل مهم در پیشگیری از این بیماری هستند. برخی از تحقیقات نشان می دهد که توتون و تنباکو خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند ولی این میزان به اندازه ای نیست که بتوان سیگار را عامل بروز ام اس تلقی کرد. همانطور که گفته شد، ژنتیک نقش مهمی در بروز این بیماری دارد، اگر یکی از دوقلو های همسان به این بیماری مبتلا شوند، احتمال بروز قل دیگر بین 20 تا 40 درصد است.