صعود در شاخص توسعه انسانی

به گزارش بولتن نیوز، گزارش پیشین این نهاد با همین عنوان و در سال 2013 منتشر شده بود. این گزارش مشخص می کند کشورها چگونه سرمایه انسانی خود را توسعه می دهند و وارد میدان می کنند.

بر اساس گزارش معاونت پایش، نظارت و ارزیابی علم و فناوری ستاد راهبری نقشه جامع علمی کشور ، هدف مجمع جهانی اقتصاد از این بررسی ارزیابی نتیجه سرمایه گذاری های گذشته و حال کشورها در سرمایه انسانی است و این گزارش چشم اندازی از وضعیت شالوده استعداد آینده کشورها را ارائه می کند.

به طورکلی شاخص سرمایه انسانی هر کشور با در نظر گرفتن 46 معیار به دست آمده است. ارزش هر یک از این معیارها از آماری که توسط سازمان های بین المللی مانند سازمان بین المللی کار، یونسکو و سازمان بهداشت جهانی منتشر می شود، استخراج می شود. 

علاوه براین آمار، در این شاخص از برخی آمار کیفی که از نظرسنجی مدیران مجمع جهانی اقتصاد به دست آمده استفاده شده است.

بر این اساس در میان 124 کشوری که مورد بررسی قرار گرفته اند، فنلاند با کسب امتیاز 86 از 100 ، رتبه نخست شاخص سرمایه انسانی را به خود اختصاص داده است؛کشورهای نروژ، سوئیس، کانادا، ژاپن، سوئد، دانمارک، هلند، نیوزیلند و بلژیک به ترتیب مکانهای دوم تا دهم را به خود اختصاص داده اند.

** جایگاه هشتادم ایران در شاخص های انسانی مجمع جهانی اقتصاد

جمهوری اسلامی ایران با کسب امتیاز 63/2 ، جایگاه 80 را در بین این 124 کشور به دست آورده است. 

در بین گروه اول یعنی کمتر از پانزده سال ایران با 84/82 امتیاز رتبه 52 ام ، در بین گروه دوم (بین 15 تا 24 سال) رتبه 73 ، در بین گروه سنی بین 25 تا 54 سال رتبه 95 ام و در بین گروه سنی 55 تا 64 سال رتبه 96 ام و در نهایت در بین گروه سنی بالاتر از 65 سال رتبه 90 ام را کسب کرده است.

** صعود 14 پله ای ایران در شاخص های توسعه انسانی 

کشور جمهوری اسلامی ایران نیز با 14 رتبه صعود نسبت به سال 2013 به رتبه هشتادم رسیده است. 

بر اساس این گزارش تنها دو کشور مصر و جمهوری اسلامی ایران توانسته اند نسبت به سال 2013 رشد دو رقمی را تجربه کنند؛ در نتیجه می توان کشورهای مورد بررسی را به چهار دسته تقسیم کرد، اول کشورهایی که نزول زیاد را تجربه کردهاند (شامل عربستان سعودی، امارات، مالزی و قطر)، دوم کشورهایی که نزول ناچیز داشته اند (مانند پاکستان، ترکیه و رژیم صهیونیستی)، سوم کشورهایی که صعود ناچیز داشته اند (مانند آذربایجان و قزاقستان) و چهارم کشورهای جمهوری اسلامی ایران و مصر که صعود زیاد داشته اند.

** تحلیل آینده

شاید مهمتر از تمامی تحلیل های فوق تحلیل جایگاه آینده سرمایه انسانی کشور در بین کشورهای مورد بررسی است؛ در گزارش حاضر ( 2015 ) سرمایه انسانی کشورها به پنج دسته تقسیم شده اند؛ دو دسته آخر یعنی کسانی که بالای 55 سال سن دارند عموما یا بازنشسته شده اند یا بزودی در شرف بازنشستگی هستند.

در دسته سوم یعنی کسانی که بین 25 تا 54 سال سن دارند جمعیت فعال فعلی کشور هستند.این دسته کسانی هستند که هم اینک جمعیت فعال نیروی انسانی را تشکیل داده اند.

اما در دسته دوم که بین 15 تا 24 سال سن دارند، کسانی هستند که نهایتا تا کمتر از 10 سال آینده وارد بازار کار می شوند؛ این دسته وضعیت کوتاه مدت سرمایه انسانی کشور را نشان می دهد.

** رتبه 73 ایران در شاخص های انسانی سنین 15 تا 24 سال

دسته اول شامل افرادی است که کمتر از 15 سال سن دارند و بین 10 تا 20 سال آینده وارد بازار کار می شوند،در نتیجه این افراد پتاسیل نیروی انسانی بلند مدت کشورها را نشان می دهد. در نتیجه می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که برای تحلیل وضعیت آینده سرمایه انسانی کشورهای مختلف باید از دو دسته اول که به ترتیب نشان دهنده آینده دور ( افق بیست ساله) و آینده نزدیک (افق 10 ساله) است، استفاده کرد.