هیچکس دلش نمی‌سوزد

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایسنا، قاسم مرادی فوق‌لیسانس بیولوژیک دارد و 15 سال است در حوزه تولید ورنی‌ فعالیت می‌کند. او این شغل را از پدرش به ارث برده که حدود 70 سال است ورنی می‌بافد.

او به ایسنا می‌گوید: حدود 100 بافنده دارم و از زمانی که چشم باز کردم، خانواده‌ام این کار را انجام می‌دادند. طرح‌هایی که روی ورنی‌ها پیاده می‌کنیم ذهنی و بدون نقشه است.

این تولیدکننده ادامه می‌دهد: بعضی از این نقوش بالای 1500 سال قدمت دارند. یکی از این طرح‌ها شاملو است که حدود 1500 سال قدمت دارد و خاستگاه آن برای اولین بار قفقاز بوده و زمانی که قفقاز از ایران جدا می‌شود بافنده‌های ورنی در آذربایجان این کار را ادامه می‌دهند.

مرادی درباره طرح‌هایی که روی وَرنی‌ها بافنده می‌شوند، بیان می‌کند: بعضی از طرح‌ها کاملا غلط هستند، زیرا در طرح غلط بافنده هر چه به ذهنش می‌رسد پیاده می‌کند و دستش برای بافتن باز است.

او درباره قیمت وَرنی‌های بافته شده می‌گوید: قیمت‌ وَرنی‌ها بستگی به سایز آنها دارد و معمولا از 200 هزار تومان شروع می‌شود و تا پنج میلیون تومان ادامه دارد. بافنده‌های ورنی بین 25 تا 60 سال سن دارند و همه خانم‌ هستند.

این تولید کننده درباره تهیه مواد اولیه نیز اظهار می‌کند: مواد اولیه مرغوب که خیلی هم گران است متعلق به نیوزلند است اما ما مواد اولیه‌مان را از تبریز، کاشان و کرمان تهیه می‌کنیم و خومان کار رنگرزی آن را بر عهده می‌گیریم. گرچه کیفیت مواد اولیه بعد از تحریم‌ها افت کرده است و رقابت در این حوزه از بین رفته است. از طرفی نظارت کافی هم روی این حوزه وجود ندارد.

وَرنی بافی

او درباره صادرات وَرنی بیان می‌کند: با وضعیت فعلی صادرات‌مان کاملا قطع شده، اما پیش از این به ترکیه، لبنان و چین صادرات داشتیم.

مرادی درباره توافق‌های صورت گرفته و تأثیر آن به روی حوزه صنایع دستی به خصوص وَرنی‌بافی می‌گوید: اطمینان دارم که تا پایان امسال این صنف تغییری نمی‌کند، اما امکان اینکه سال آینده قیمت‌ها جابجایی داشته باشند، زیاد است.

او ادامه می‌دهد: در این حوزه اهداف بلندپایه‌ای داشتیم، اما به دلیل عدم حمایت سرخورده شدیم؛ زیرا بین ما و دلال هیچ فرقی نیست. پدرم هم که جوانی‌اش را پای این کار گذاشته جایگاهی ندارد و زمانی که می‌خواهد در نمایشگاهی شرکت کند، باید با این سن و سالش بارها به سازمان میراث فرهنگی مراجعه کند و سرانجام هم اجازه شرکت به او را نمی‌دهند.

این تولیدکننده با بیان اینکه حرمت هنرمند را با سن و سال بالایش نگه نمی‌دارند، می‌گوید: پدر من در این حوزه پیشکسوت است و مُهر اصالت دارد. آن وقت با او این چنین برخورد می‌کنند و هیچ کس دلش برای صنعت‌گر نمی‌سوزد.

او با اشاره به نمایشگاهی که اخیرا در مشهد برپا شده، اظهار می‌کند: اعلام کرده‌اند که 16 مردادماه در مشهد نمایشگاه صنایع دستی برگزار می‌شود. از برنامه‌ریزی این نمایشگاه مشخص است که هیچ تفکری پشت آن نبوده زیرا این نمایشگاه روز جمعه افتتاح شد و روز دوشنبه به کارش پایان داد و این خیلی خنده‌دار است.

مرادی با بیان اینکه صنعت ورنی بافی را در تهران هم گسترش داده است، می‌گوید: حدود 30 بافنده در تهران و شهریار مشغول به کار شده‌اند و به احتمال زیاد تعداد آن‌ها را گسترش هم می‌دهم زیرا متقاضی برای خرید وَرنی بالاست و پایتخت‌نشین‌ها برای این کار ارزش زیادی قائل هستند و وَرنی‌ها را می‌خرند.

این تولید کننده با انتقاد از اینکه فروشگاه‌های خیابان ویلا صنایع دستی را بسیار گران می‌فروشند بیان می‌کند: همان ورنی که من در مغازه‌ام در خیابان طالقانی 700 هزار تومان می‌فروشم در خیابان ویلا یک میلیون و 700 هزار تومان می‌فروشند.

او همچنین درباره دستمزدی که به وَرنی‌بافان پرداخت می‌کند، می‌گوید: برای یک قالیچه دو متری 250 هزار تومان پرداخت می‌کنم و معتقدم این دستمزد بسیار پایین است. اما وقتی حمایتی وجود ندارد چه کار می‌توان کرد.

مرادی درباره بیمه بافنده‌ها می‌گوید: برخی از بافنده‌ها بیمه هستند و برخی دیگر هم حاضرند خودشان هزینه بیمه‌شان را پرداخت کنند، اما این کار صورت نمی‌گیرد زیرا ما اصل را رها کرده و به فرعیات چسبیده‌ایم.