مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست از طراحی مدلی جدید برای بیمه پلنگ ایرانی در قالب برنامه ملی عملیاتی حفاظت و مدیریت این گونه در کشور خبر داد.
به گزارش بولتن نیوز از پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط
زیست، علی تیموری افزود:یکی از موضوعات اساسی که در تهیه و تدوین برنامه
ملی عملیاتی حفاظت و مدیریت پلنگ در ایران در دستور کار قرار دارد، بیمه
این گونه جانوری است.
وی ادامه داد:شرایطی از جمله پراکنش وسیع پلنگ در
کشور، اندازه و تنوع طعمه های مورد استفاده آن، زیستگاه های متنوع این گونه
مانند مناطق جنگلی و کوهستانی صعب العبور و یا با امکان دسترسی کمتر، آمار
بالای مرگ و میرهای پلنگ و تعداد عوامل اجرایی مرتبط با زیستگاه های آن
سبب ایجاد تفاوت های اساسی در مدل طرح بیمه ای، نحوه اجرا و نظارت های بعدی
آن در مقایسه با تجربیات موجود در خصوص بیمه یوزپلنگ شده است.
تیموری
تصریح کرد:با بررسی وضعیت موجود در خصوص میزان تعارضات با دام اهلی، با
تعدادی از شرکت های بیمه گذار صاحب تجربه مذاکراتی صورت گرفت که برخی از
این شرکت ها توانایی اجرایی کافی برای همکاری در خصوص انتظارات این سازمان
برای بیمه پلنگ ایرانی را نداشتند.
وی افزود: همچنین برخی دیگر با اعلام
آمادگی طی جلسات کارشناسی با همکاری موسسه تخصصی مطالعات پلنگ آسیایی به
بررسی راهکارهای اجرایی برای مدل بیمه ای پلنگ و در قالب برنامه ملی
عملیاتی حفاظت و مدیریت این گونه در کشور پرداختند.
وی با بیان اینکه
طبق مطالعات صورت گرفته طی یک دوره چهار ساله مجموع 71 درصد از مرگ و میر
های پلنگ به دلایلی همچون شکار و طعمه مسموم باز می گردد، گفت: پیش بینی می
شود با تکمیل مدل بیمه پلنگ ایرانی، یکی از بی سابقه ترین طرح های بیمه و
همچنین برنامه های ساماندهی خسارات و تعارضات گربه سانان بزرگ دنیا ، در
خصوص پلنگ ایرانی اجرا شود که می تواند بخش عمده ای از تلفات این گونه
ارزشمند را در کشور کاهش دهد.
از سال 1392 اقدامات هدفمندی به منظور
مطالعات و نیاز سنجی برای تهیه و تدوین برنامه ملی عملیاتی حفاظت و مدیریت
پلنگ در کشور آغاز شده است که انتظار می رود تا پایان نیمه اول سال جاری
تکمیل شود.
پلنگ ایرانی بزرگترین یا یکی از بزرگترین زیرگونه های پلنگ
است که بومی غرب آسیا است و در فهرست جانوران ' در معرض خطر انقراض' قرار
دارد.
ایران مهمترین زیستگاه پلنگ در خاورمیانه است و جمعیت مناسب پلنگ
در این کشور امکان بقای گروه های کوچک این حیوان در قفقاز، شرق ترکیه و
احتمالا ترکمنستان را از راه مهاجرت های بین مرزی افزایش می دهد.